💔 വിമോചിത 💔: ഭാഗം 103

രചന: AVANIYA

" എന്താ.... എന്താ നീ പറഞ്ഞെ.... " സായ് ഉടനെ എബിയുടെ നേർക്ക് ചെന്നു.... " കേട്ടില്ലേ സായ്.... അതോ കേൾക്കാത്ത ആയി നടികുന്നതോ.... അച്ഛനാണ് ഇത് ചെയ്തതെങ്കിൽ നിനക്ക് അയാളുമായി ഒരു ബന്ധവും ഉണ്ടാകില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ.... അപ്പോ നിന്റെ അമ്മയാണ് ഇത് ചെയ്ത എങ്കിലോ.... " " എബി.... അതിനർത്ഥം.... " " ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം ഇനിയും മനസിലായില്ലേ സായിക്.... ഇവരാണ്.... ഇൗ നില്കുന്ന സ്ത്രീ.... അവളെ പ്രസവിച്ച ഇൗ സ്ത്രീ... ഇവരാണ് അവളെ കൊന്നത്.... അമ്മയെന്ന പദം ഇവർക്ക് ചേരില്ല.... കാരണം നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലേ മകളുടെ മരണത്തിൽ സന്തോഷിക്കുന്ന ഒരാള് ഒരിക്കലും ഒരു അച്ഛൻ ആകില്ല എന്ന്.... എന്നാല് ഞാൻ പറയുന്നു നൊന്ത് പ്രസവിച്ച സ്വന്തം മകളെ മറ്റുള്ള മക്കൾക്കായി കൊന്ന ഇവർ ഒരു സ്ത്രീ പോലുമല്ല.... എനിക് നിങ്ങളുടെ വേദ പുസ്തകങ്ങൾ ഒന്നും അറിയില്ലേ.... പക്ഷേ ഉള്ള അറിവ് വെച്ച് പറയട്ടെ... ഒരു രാക്ഷസിയും ഒരു ഭീകര സ്വത്വവും സ്വന്തം മക്കളെ കൊന്നതായി ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല.... പക്ഷേ ഇവർ കൊന്നു.... സ്വന്തം മകളെ...... " അത് കേട്ട് സായ് ഞെട്ടലോടെ വാസുകിയെ നോക്കി.... അവൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു....

താൻ പിടിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് മനസിലാക്കിയ വാസുകി ഇനി എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് അറിയാതെ പകപ്പോടെ സായിയെ നോക്കി.... സായ് അവരുടെ കൈകളിൽ പിടുത്തം ഇട്ടു.... " അമ്മ.. അമ്മയാണോ എന്റെ നീലുവിനെ കൊന്നത്.... " അവർ മൗനം പാലിച്ചു.... " പറയമ്മ.... എനിക് കേൾക്കണം.... അമ്മയുടെ വായിൽ നിന്ന് തന്നെ കേൾക്കണം.... നിങ്ങള്... നിങ്ങളാണോ അവളെ.... " പക്ഷേ അവർ മൗനം പാലിച്ച് കൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി നിന്നതെ ഉള്ളൂ.... " പറയില്ല സായ്....അവർ വാ തുറക്കില്ല.... " " ഇല്ല എനിക്ക് കേൾക്കണം ഇവരുടെ വായിൽ നിന്ന് തന്നെ കേൾക്കണം.... എന്തിന് വേണ്ടിയാണ് ആർക്ക് വേണ്ടിയാണ് എന്റെ കുഞ്ഞിനെ " " നിനക്ക് വേണ്ടി.... നിനക്ക് വേണ്ടിയാണ് അവർ അത് ചെയ്തത്.... " " എനിക് വേണ്ടിയോ... " അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ സംശയം നിറഞ്ഞു.... " അതേ നിനക്ക് വേണ്ടി തന്നെ.... " " ആണോ നിങ്ങള് നിങ്ങള് എന്റെ നീലുവിനെ കൊന്നത് എനിക് വേണ്ടിയാണോ.... ഇനി മിണ്ടാതെ ഇരിക്കാൻ നിങ്ങളെ ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല.... പറയ് എനിക് അറിയണം.... "

അതും പറഞ്ഞു അവൻ അവരെ പിടിച്ച് കുലുക്കി.... " അതേ നിനക്ക് വേണ്ടി ആയിരുന്നു.... നിന്റെ നല്ല ജീവിതത്തിന് വേണ്ടി.... " അവർ വീറോടെ പറഞ്ഞു.... അത് കേട്ടതും സായിയുടെ കൈകൾ അവരിൽ നിന്നും അയഞ്ഞു.... " അവസാന നിമിഷം വരെ ആഗ്രഹിച്ചു നിങ്ങള് അല്ലെന്ന് പറയാൻ ആയി... അച്ഛൻ എന്ന ഇൗ മനുഷ്യൻ പണ്ടും അവളെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ട്‌ ഉള്ളൂ.... പക്ഷേ നിങ്ങള് ഇവർക്ക് വേണ്ടി അങ്ങനെ പെരുമാറുന്നു എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്... പക്ഷേ ഇത്രക്ക് ദുഷ്ട ആയിരുന്നോ നിങ്ങള്.... " " മോനെ.... " " വിളിക്കരുത് എന്നെ അങ്ങനെ.... നിങ്ങളുടെ വയറ്റിൽ പിറന്ന എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി പോകുന്നു.... വേണ്ടായിരുന്നു ഇങ്ങനെ ഒരു ജന്മം.... " " അങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ മോനെ.... അവള് നിന്റെയും നിന്റെ സഹോദരങ്ങളുടെയും ജീവിതം തകർക്കും എന്ന് മനസിലായത് കൊണ്ട് അല്ലേ ഞാൻ.... " " അവളും എന്റെ സഹോദരി ആയിരുന്നില്ലേ.... നിങ്ങളുടെ മകൾ ആയിരുന്നില്ലേ.... "

" സായ്.... നീ ഇനി എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഇവരുടെ തലയിൽ കേറില്ല.... വിഷമാണ് ഇവർക്ക് ഉള്ളിൽ.... കൊടുംവിഷം.... ജാതി മതം ദുരഭിമാനം അങ്ങനെയുള്ള പലതുമാണ് ഇവരെ നയിക്കുന്നത്.... നീലു എന്നവൾ കാരണം ഇവർ സമൂഹത്തിൽ അപമാനികപെട്ട അന്നു മുതൽ ഇവർക്ക് അവളോട് പകയാണ്.... " " എബിൻ എനിക് അറിയണം.... എന്താണ് എന്റെ അനിയത്തിക്ക്‌ സംഭവിച്ചത്..... " " പറയാം ഞാൻ എല്ലാം പറയാം.... കൊന്നത് ഇവർ ആണെങ്കിലും അതിന് കാരണകാരി ആയ മറ്റൊരാൾ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു.... അരുണിമ... നിന്റെ മുൻ ഭാര്യ.... " " ആരുവോ.... അവൾക്ക് ഇതിൽ എന്താ.... " ചോദ്യത്തിന് മറുപടി നൽകാതെ എബിൻ അന്നു നടന്ന സംഭവങ്ങൾ വിവരിക്കാൻ തുടങ്ങി.... ( 2 വർഷത്തിനു മുമ്പ് ഉള്ള ആ സംഭവത്തിലേക്ക്‌..... ) 🍁🍁🍁🍁 അയ്യർ ദമ്പതികൾ അടക്കം പലരും നീലുവിനെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് വരുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കി എങ്കിലും അവള് തന്റെ വാശിയിൽ ഉറച്ചു നിന്നു.... ഇനി ഒരു മടങ്ങി പോക്ക് ഇല്ല എന്ന് അവള് ഉറപ്പിച്ചു.... കൂടെ സായിയുടെ സപ്പോർട്ട് ഉണ്ടായകൊണ്ട് ആർക്കും അധികം എതിർക്കാനും ആയില്ല....

ബെഡ് റെസ്റ്റ് പറഞ്ഞിരുന്ന കൊണ്ട് വായുവും വെളിച്ചവും ഒക്കെ കടകുന്ന നല്ലൊരു മുറിയാണ് സായ് അവൾക്ക് കൊടുക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടത്... അവളെ റൂമിലേക്ക് ആകി വേണ്ട സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ കൊടുത്ത് അവൻ പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങാൻ പോയപ്പോൾ ആണ് നീലു അവനെ വിളിച്ചത്.... " ഏട്ടാ... " " എന്താ മോളെ... " " എനിക് ആ ഫോൺ ഒന്ന് തരാമോ... " " ആരെ വിളിക്കാൻ ആണ്.... " " അത് എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ... " " മ്മ്‌ ഇതാ.... " ജോയിച്ചന്റേ നമ്പർ അവൾക്ക് കാണാതെ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവള് അത് ഡയൽ ചെയ്തു.... സായിയുടെ നമ്പർ ജോയിച്ചന്റെ കൈയിൽ ഉള്ള കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ കോൾ എടുക്കും എന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു... പക്ഷേ അവളുടെ പ്രതീക്ഷക്ക് വിരുദ്ധമായി അവൻ ഫോൺ എടുത്തില്ല.... ഇതേ സമയം പതിവില്ലാതെ സായിയുടെ നമ്പറിൽ നിന്ന് കോൾ വന്നപ്പോൾ എബിന് എന്തോ സംശയം തോന്നി... അതാ അവൻ ഫോൺ എടുക്കാതെ ഇരുന്നത്.... പക്ഷേ അത് നീലു ആണെങ്കിലോ എന്നൊരു സംശയവും അവന് ഉണ്ടായി.... അപ്പോഴാണ് അവന് ഇച്ചായന്റെ ( DIG Joy ) വലിപ്പിൽ കിടക്കുന്ന സിമ്മിന്റെ കാര്യം ഓർമ വന്നത്....

അവൻ ഉടനെ അത് എടുത്ത് തന്റെ ഫോണിൽ ആക്കി സായിയുടെ നമ്പറിലേക്ക് തിരികെ വിളിച്ചു.... " ഹലോ... ആരാണ്.... " ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അത് നീലു ആണെന്ന് അവന് ഉറപ്പായി..... അവന് വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി.... " നീലു..... " " ജോയിച്ചാ..... " " എന്താ മോളെ... എന്തുപറ്റി..... " " ജോയിച്ചാ.... എന്നെ ഇവിടുന്ന് കൊണ്ട് പോവോ.... എന്നെ ഇവിടെ ആർക്കും വേണ്ട.... " കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവള് അവനോട് പറഞ്ഞു.... " എന്താടാ എന്ത് പറ്റി..... " അവൻ അലിവോടെ ചോദിച്ചു.... " ജോയിഛ... പറ്റണില്ല എനിക് " " മോളെ നീ സമാധാനമായി കാര്യം പറയ്.... ഞാൻ ഉണ്ടാകും നിന്റെ ഒപ്പം എന്തിനും " " വേണ്ട.... എന്നെ ഇൗ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒന്ന് രക്ഷിച്ച മതി.... എന്നെ കൂടെ കൂട്ടണ്ട.... അഴുക്കാണ് ഞാൻ.... " " നീ എന്തൊക്കെയാ ഇൗ പറയുന്നത്.... " അതിനു മറുപടിയായി നീലു തനിക്ക് ജീവന്റെ വീട്ടിൽ നേരിടേണ്ടി വന്ന കാര്യങ്ങളെ പറ്റി വ്യക്തമായ ധാരണ കൊടുത്തു.... അവിടുന്ന് പറയുന്നത് കേട്ട് അവന്റെ രക്തം തിളച്ച്..... " ആ പന്ന മോൻ ഒന്നും ഇനി ജീവനോടെ ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല.... " " ജോയിച്ച... പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകാൻ അല്ല ഇതിൽ നിന്നും എനിക് ഒന്ന് രക്ഷപ്പെടണം.... "

" നിന്നെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഒന്നുമില്ല.... ഇത്ര ഒക്കെ ആയിട്ടും നിന്നെ അങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു വിടാൻ നില്കുന്ന നിന്റെ തന്തയെയും തള്ളയെയും വേണം ആദ്യം തല്ലാൻ.... " " ഇച്ചായ വേണ്ട.... " " മ്മ്‌.... അറിയിച്ച് കൊടുക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ അവറ്റകളെ ഒക്കെ.... " " ജോയിച്ച എത്രയൊക്കെ ദുഷ്ടരാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാലും അവർ എന്റെ അച്ഛനുമമ്മയും അല്ലേ.... എന്റെ പേരിൽ ഒരു ആവശ്യത്തിനും ജോയിച്ചൻ അവർക്ക് നേരെ തിരിയരുത്.... അത് എനിക്ക് വേദന മാത്രേ നൽകൂ... " " മ്മ്‌.... പേടിക്കണ്ട നിനക്ക് ഒന്നും വരില്ല.... അവിടുന്ന് ഉടനെ പോരാം.... " " ജോയിച്ച ആരോ വരുന്നുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു.... കോൾ കട്ട് ചെയേണ്ട.... എനിക് ഇനിയും സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്..... " " ഒകെ " അപ്പോ തന്നെ നീലു ഫോണിലെ ശബ്ദം കുറച്ച് വെച്ചു.... പക്ഷേ എബിന് അവിടെ നടക്കുന്നത് വ്യക്തമായി കേൾക്കാം ആയിരുന്നു.... മുറിയിലേക്ക് വരുന്ന വാസുകിയെ കണ്ട് അവൾക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി.... കടമ കഴിക്കാൻ പോലെ അല്ലാതെ ഇത് വരെ അവർ തന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നിട്ടില്ല എന്നവൾ ഓർത്തു... " എന്താണ് അമ്മ.... " " ദാ... ഫോൺ നിനക്ക് ഉള്ളതാണ്.... എന്റെ മകന്റെ ജീവിതം കൂടി നശിപ്പിച്ചപ്പോൾ തൃപ്തി ആയില്ലേ ഡീ അസത്തെ നിനക്ക്.... "

അത് കേൾക്കെ അവൾക്ക് വല്ലാതെ നീറി.... ഫോണിൽ ആരാണെന്ന് അറിയാതെ അവള് അത് എടുത്തു.... ( കോൾ എബി കേൾക്കുന്നുണ്ട് കേട്ടോ.... കഥയിൽ ചോദ്യമില്ല😌 ) " ഹലോ ആരാ.... " " മനസിലായില്ല അല്ലെടി നിനക്ക് എന്നെ.... നിന്റെ ഒരേയൊരു നാത്തൂൻ.... " " ആരു ചേച്ചി.... എന്താ " " ആരാടി നിന്റെ ചേച്ചി..... മൂദേവി എന്റെ കുടുംബം തകർത്തില്ലെ ഡീ നീ.... " " ചേച്ചി.... ഞാൻ എന്താ.... " " ചീ വാ മൂടടി അസത്തെ.... എന്റെ കെട്ടിയോനേ തട്ടി എടുത്തത് പോരാതെ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ കൂടി കൊന്നില്ലെ ഡീ നീ.... " " ഞാൻ... ഞാൻ.... " അവള് കരഞ്ഞു പോയിരുന്നു.... " അവളുടെ കരച്ചിൽ.... " അതും പറഞ്ഞു എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അരുണിമ കോൾ കട്ട് ആകി.... " സമാധാനം ആയില്ലേ നിനക്ക്.... ഇതായിരുന്നു അല്ലോ നിനക്ക് വേണ്ടതും എന്റെ മക്കളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കാൻ അല്ലേടി നീ വീണ്ടും ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.... " " അമ്മേ.... അവർ.... അവരെന്റെ സഹോദരങ്ങൾ അല്ലേ അവരെ ഞാൻ.... " " നീ ചെയും എനിക് അറിയാമടി.... കുടുംബത്തെ മുചോട് മുടിപ്പിക്കാൻ ഉണ്ടായ സന്തതി ആണ് നീ.... നീ ജനിച്ച അന്നു മുതലാണ് എന്റെ കഷ്ടകാലം തുടങ്ങിയത്....

നശിച്ചവൾ..... നീ കാരണം ഇൗ സമൂഹം മൊത്തം എന്നെ ദുഷിച്ച കണ്ണോടെ ആണ് കാണുന്നത്... എന്നെ മാത്രമല്ല എന്റെ മോളെയും " " അമ്മേ.... " " എന്താടി.... പൊള്ളിയോ... എന്റെയോ ജീവിതം നശിപ്പിച്ച് ഇപ്പൊ എന്റെ മക്കളുടെയും.... ഇനി എന്റെ മോൾക്ക് നല്ലൊരു ബന്ധം വരുമോ.... എന്റെ സായിയുടെ കുഞ്ഞിനെ വരെ കൊന്നില്ലേ നീ.... " " ഞാൻ ഞാനെന്താ ചെയ്തത് അതിനു.... " അവള് പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.... " നീ ജനിച്ചത് തന്നെ തെറ്റായിരുന്നു.... കെട്ടിച്ച് വിട്ടത് അല്ലേ നിന്നെ.... പിന്നേം എന്തിനാ ഡീ ഇങ്ങോട്ട് വീണ്ടും കെട്ടി എടുത്തത്.... " " അമ്മ അഹങ്കാരം കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വന്നതല്ല ഞാൻ... കെട്ടിയവൻ കൊന്നതിന് തുല്യം ആകിയാ കൊണ്ടാ.... " " ചത്ത പോരായിരുന്നോ.... " " അമ്മേ..... " " അധികം ഒച്ച വെക്കണ്ട..... നീ എനിക് ഒരു കാര്യം ചെയ്തു തരണം.... " " എന്താ.... " " ദാ.... നീ ഒന്ന് ചത്ത് തരണം " അതും പറഞ്ഞു ഒരു blade അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.... " അമ്മേ..... നിങ്ങള് എന്നെയും നൊന്ത് പ്രസവിച്ച അല്ലേ.... "

" ഞാൻ ചെയ്ത ഏറ്റവും വലിയ പാപമാണ് അത്.... അത് എനിക് തിരുത്തണം.... ഇനിയും എന്റെ മക്കളുടെ ജീവിതം തകർക്കാൻ നിന്നെ അനുവദിക്കില്ല.... വെറുതെ എനിക് മകളെ കൊന്നവൾ എന്ന പേര് കൂടി വാങ്ങി തരരുത് " " ഇല്ല... അങ്ങനെ മറ്റൊരാളുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി മരിക്കാൻ തൽകാലം എനിക് ഉദ്ദേശം ഇല്ല.... ഒരുപാട് അനുഭവിച്ചു... ഇനി എനിക് ജീവിക്കണം... എനിക് വേണ്ടി മാത്രം.... " " അപ്പോ എന്നെ കൊണ്ട് പാപം ചെയിച്ചെ മതിയാകൂ അല്ലേ നിനക്ക്.... " " എന്തിനാ അമ്മ.... ഞാൻ ആർക്കും ഒരു ശല്യമായി വരില്ല... എങ്ങോട്ട് എങ്കിലും പോക്കൊളാം.... " " ഇല്ല ഇനിയും നീ ജീവനോടെ ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല.... " അതും പറഞ്ഞു അവർ അവളുടെ കൈയിൽ ആദ്യത്തെ വര വരഞ്ഞു.... " അഹ്.... " അവളിലെ ശബ്ദം കൂടും മുമ്പ് അവർ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു തുണി അവളുടെ വായിലേക്ക് തിരുകി കയറ്റി..... പക്ഷേ വേദനയുടെ ചെറിയ ഞെരുക്കം അവളിൽ നിന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു.... ഒരു ഭ്രാന്തിയേ പോലെ അവർ അവളുടെ കൈകളിൽ വരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.... " ഇനിയും ഇൗ സമൂഹത്തിന് മുന്നിൽ കുറ്റകാരി ആകാൻ എനിക് പറ്റില്ല.... അതിനു നീ ഇല്ലാതെ ആകണം.... "

എന്നാല് ഇതൊക്കെ കേട്ട് എബിന് തന്റെ ശ്വാസം നിലക്കുന്നത് ആയി തോന്നി.... ഒരു വിളിക്കപ്പുറം അവളുടെ വേദനയും ഞെരുക്കങ്ങളും കേട്ടിട്ടും ഒന്നും ചെയ്യാൻ ആകാതെ അവൻ നിസ്സഹായനായി പോയിരുന്നു.... രക്ഷിക്കാമെന്ന് വാക്ക് നൽകി എങ്കിലും അതിനു നീർകുമിളയുടെ ആയുസ്സ് പോലും ഉണ്ടായില്ല.... എന്നാല് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ മൊബൈൽ വാസുകി കണ്ടില്ല.... കൈകളിൽ ചോര ഒലിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് കിടക്കുന്ന സ്വന്തം മകളെ കണ്ട് അവർക്ക് ഒരു വട്ടം പോലും കുറ്റബോധം തോന്നിയില്ല.... സമൂഹത്തിന് മുന്നിൽ അവള് കാരണം താഴ്‍ന്ന തന്റെ അഭിമാനത്തെ പറ്റി മാത്രം ആയിരുന്നു അവരുടെ ചിന്ത.... മുന്നിൽ മരണത്തോട് മല്ലിടുന്ന അവളെ കണ്ട് അവർക്ക് ഒരു ആത്മ സംതൃപ്തിയാണ് തോന്നിയത്.... താൻ ശിക്ഷിക്കപ്പെടാൻ പാടില്ല എന്ന് മനസ്സിൽ തീരുമാനിച്ച് കൊണ്ട് അവർ ആ blade നീലുവിന്റെ കൈകളിൽ പിടിപ്പിച്ചു.... അപ്പോഴാണ് നീലുവിനോഡ് സംസാരിക്കാൻ ജീവൻ മുറിയിലേക്ക് വന്നത്.... പക്ഷേ അതിന് മുമ്പേ മുറിയിലേക്ക് ആരോ നടന്നു അടുകുന്നതിന്റെ കാലൊച്ച കേട്ടു വാസുകി നീലുവിന്റെ വായിൽ തിരുകിയ തുണി പുറത്തേയ്ക്ക് എടുത്തു....

നീലുവിന് അപ്പോഴും ജീവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവള് നിലവിളിച്ചില്ല അവരെ കാട്ടി കൊടുത്തില്ല.... അവളും ഒരു തരം മരവിപ്പിൽ ആയിരുന്നു.... ദേഷ്യമുണ്ട് എന്ന് കരുതിയെങ്കിലും ഇത്രക്ക് വെറുക്കപ്പെട്ടവൾ ആണോ താനെന്ന ചോദ്യം അവളുടെ ഹൃദയത്തെ കീറി മുറിച്ചു.... കാലൊച്ച അടുത്ത് വരുന്ന കേട്ട വാസുകി ഉടനെ ആ റൂമിന് പുറത്തേയ്ക്ക് ഉള്ള വാതിലിലൂടെ ഇറങ്ങി മറഞ്ഞു നിന്നു.... അവിടെ നിന്ന് അവർ അകത്ത് നടക്കുന്നത് വീക്ഷിച്ചു.... അവിടെ ജീവനെ കണ്ട അവർക്ക് കൂടുതല് സന്തോഷം നൽകി.... ഇനി കേസ് അവന്റെ നേർക്ക് പോകുമെന്ന് അവർ ഊഹിച്ചു.... തനിക്ക് ഇനി ആടി തീർക്കാൻ ഉള്ളതൊരു വേഷമാണ്... മകളുടെ കൊലപാതകത്തിൽ മനം നൊന്ത ഒരു അമ്മയുടെ വേഷം.... വാസുകി മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു... പിന്നീട് നടന്നത് എല്ലാം നാട്യം മാത്രം.... വാസുകി എന്ന സ്ത്രീയുടെ അമ്മ വേഷം... ഭംഗിയായി അവർ അത് ചെയ്തു.... തൽഫലമായ്‌ അവർ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലൊരു നോവായി.... 🍁🍁🍁🍁

എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞു മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ സായ് സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്നു.... അപ്പോഴാണ് പടക്കം പൊട്ടുന്ന ഒരു ശബ്ദം കേട്ടത്... നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മച്ചി കൈ കുടയുകാണ് കവിളിൽ കൈ ചേർത്ത് വാസുകിയും നിന്നിരുന്നു... " ചെ ഒരു സ്ത്രീയാണോ നീ.... സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ തന്നെ കൊന്നിരികുന്നു....അതും മറ്റ് മക്കൾക്ക് വേണ്ടിയാണത്രെ... എന്നിട്ട് എന്ത് നേടി ഏത് മക്കൾ ഉണ്ട് ഇപ്പൊ നിനക്ക് ഒപ്പം.... " എല്ലാ തവണയും അവർക്കായി സംസാരിക്കുന്ന സുബ്രമണ്യൻ പോലും ഇൗ പ്രാവശ്യം നിശ്ശബ്ദത പാലിച്ചു.... " അതേ ഞാൻ കൊന്നു.... അതിൽ എനിക് തെല്ലും കുറ്റബോധം ഇല്ല.... കാരണം അവളായി എനിക് നൽകിയത് അപമാനം മാത്രം ആയിരുന്നു... ജനിച്ച അന്നു മുതൽ എനിക് ശാപമായി മാറിയവൾ.... " " മതി നിർത്തൂ.... മതിയായി.... എല്ലാം മതിയായി... അവള് ആയിരുന്നില്ല നിങ്ങളെ പോലെ ഒരു അച്ഛനും അമ്മയും ആയിരുന്നു അവളുടെ ശാപം... അവളുടെ മാത്രമല്ല ഞങ്ങളുടെയും...

. " സായ് പൊട്ടിതെറിച്ചു.... സുബ്രമണ്യൻ ഒന്നും ഉരിയാടാൻ ആകാതെ മൗനം ആയിരുന്നു.... വാസുകിക്ക് ഇത്രയൊക്കെ നടന്നിട്ടും തെല്ലും കൂസൽ ഇല്ലായിരുന്നു.... അത് കാൺകെ എബിനു വല്ലാത്ത ദേഷ്യം വന്നു.... ജീവനായി കേഴുന്ന പിടയുന്ന നീലുവിന്റെ കാര്യം ഓർമ വന്നു.... ഒരു വർഷത്തിനു മുമ്പ് മരുന്നിനാൽ അടക്കി നിറുത്തിയ ഭാവം വീണ്ടും അവനിലേക്ക് കൈ വന്നു.... അവൻ വല്ലാത്തൊരു മുഖ ഭാവത്തോടെ വാസുകിക്ക്‌ നേരെ ചെന്ന് അവരുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തി പിടിച്ചു.... അവർ ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടഞ്ഞു.... അവരുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞ് വന്നു............( തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...