💔 വിമോചിത 💔: ഭാഗം 4

രചന: AVANIYA

( ഇത് വായിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് വേണമെങ്കിൽ പഴയ പാർട്ട് ഒന്ന് വായിച്ചോ കേട്ടോ.... അഭി തന്റെ കുഞ്ഞിയെ പറ്റിയാണ് പറയുന്നത്.... )

വളരെ ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് തന്നെ സംസാരിക്കുന്നവരെ ഒക്കെ അവള് കൈയിൽ എടുക്കുമായിരുന്നു.... വാതോരാതെ മിണ്ടുമെങ്കിലും അവള് വെറും പാവമാണ് എന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാമായിരുന്നു.... അത്രേം നിഷ്കളങ്കത ഉള്ള സംസാരം ആയിരുന്നു അവളുടേത്..... പിന്നെയും ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.... ഇപ്പൊ ജൂനിയർ കുട്ടികൾക്ക് ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങിയിട്ട് 1 ആഴ്‍ച്ചയായി.... നീലുവും അഞ്ചുവും എന്നും അവരോട് സംസാരിക്കുമായിരുന്നു..... ഇതിൽ റാമിന്റെ main പണി നീലുവിനേ കളിയാക്കൽ ആണ്.... അപ്പോ അവളുടെ പിണക്കം കാണാൻ നല്ല രസം ആണത്രേ.... ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ അധികം സംസാരിക്കാത്ത ശ്രീനി പോലും അവളോട് നന്നായി സംസാരിക്കുന്നത് ശെരിക്കും എന്നെ അതിശയപെടുത്തി.... എന്റെ ഉള്ളിലും അവൾക്ക് ഒരു സ്ഥാനം രൂപപ്പെട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു.... പക്ഷേ ഞാൻ അത് പുറത്ത് കാട്ടിയില്ല.... പക്ഷേ ആ സ്ഥാനം എന്താണെന്ന് മാത്രം എനിക് മനസിലായില്ല.... പ്രണയം ആണെന്ന് തോന്നിയില്ല.... മറ്റെന്തോ ശക്തമായ ബന്ധം..... പതിവ് പോലെ ഒരു ദിവസം മരത്തിനു ചുവട്ടിൽ എല്ലാം കൂടി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു... സംസാരവിഷയം നീലു തന്നെ.... എല്ലാവരോടും കോഴിത്തരം കാട്ടുന്ന കൃഷ് പോലും അവളെ പെങ്ങൾ ആയാണ് കണ്ടത്....

അവർ എത്തേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു പക്ഷേ അവർ വന്നില്ല അതിനു ഇവിടെ ഉളളവർ ടെൻഷൻ അടിച്ചു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.... എന്റെ ഉള്ളിലും വല്ലാത്ത ഒരു ടെൻഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.... ടെൻഷൻ എല്ലാം കാറ്റിൽ പറത്തി കൊണ്ട് ഇച്ചിരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർ വന്നു.... റാമിനെ കണ്ടതും അവള് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി.... അല്ലെങ്കിലും അവർ ഭയങ്കര കൂട്ടാണ്.... റാമീനെ കണ്ടതും അവള് ചുറ്റും നോക്കാതെ ആണ് ഓടിയത്.... അതേ സമയം ഓവർ സ്പീഡിൽ വന്ന ഒരു വണ്ടി അവളെ ഇടിച്ച് തെറിപ്പിച്ചു.... ശബ്ദം കേട്ടത് മാത്രേ ഓർമ ഉണ്ടായുള്ളൂ.... പിന്നെ കാണുന്നത് ചോര ഒലിപ്പിച്ച് മുന്നിൽ കിടക്കുന്ന അവളെ ആണ്.... എന്തോ കൈ കാലുകൾ തളരുന്ന പോലെ തോന്നി.... എന്തോ ഓർമയിൽ ആണ് വാവിട്ട് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് " കുഞ്ഞി " എന്ന് ആർത്ത് വിളിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് ഓടിയത്.... ചോരയിൽ കുളിച്ച് കിടക്കുന്ന നീലുവിൻെറ തല മടിയിൽ വെച്ച് കൊണ്ട് അഭി കരയുക ആയിരുന്നു..... " കുഞ്ഞി... കണ്ണ് തുറക്കൂ.... കണ്ണ് തുറക്കൂ മോളെ.... " സത്യത്തിൽ അവന്റെ പെരുമാറ്റം കണ്ട് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിൽക്കുക ആയിരുന്നു ആ കോളേജ് മുഴുവനും.... ഇത് വരെ അവള് കണ്ട ഒരു സഖാവ് ആയിരുന്നില്ല അത്.... എല്ലാം ചങ്കുറപ്പോടെ നേരിടുന്നവൻ ഒരു കുഞ്ഞു കുട്ടിയുടെ പോലെ കരയുക ആയിരുന്നു.... "

കുഞ്ഞി.... മോൾക്ക് ഒന്നുമില്ല... കണ്ണ് തുറക്കൂ കുഞ്ഞി.... " അപ്പോഴേക്കും ആരൊക്കെയോ ആംബുലൻസ് വിളിച്ചിരുന്നു.... അവളെ എടുത്ത് കിടത്തി അവനാണ് ഒപ്പം ഇരുന്നത്.... അവൻ കൈകൾ അവളുടെ കൈകളോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു... എന്നും കൂട്ടിന് ഉണ്ടാവും എന്ന് പറയും പോലെ.... ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെന്ന് നേരെ അവളെ casualty യിലേക് കയറ്റി.... പുറത്തെ കസേരയിൽ അവൻ തളർന്നു ഇരിക്കുമ്പോൾ പുറകെ വന്ന കൂട്ടുകാർക്ക് പോലും അൽഭുതം ആയിരുന്നു.... തളർന്നു ഇരിക്കുന്ന അവന്റെ തോളിൽ റാം കൈകൾ വെച്ചതും അഭി റാമിനേ ചുറ്റി പിടിച്ചു കരഞ്ഞതും ഒന്നിച്ച് ആയിരുന്നു.... " ഡാ.... അവള്.... എന്റെ കുഞ്ഞിയെ പോലെ പോകുമോട.... എന്റെ.... " " അഭി റിലാക്സ്.... നീ tense ആവല്ലെ.... " കുഞ്ഞിലെ മുതൽ ഉള്ള കൂട്ടാണ് അഭിയും റാമും.... തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ച് കരയുന്ന അഭിയെ റാമിന് ഒരു 16 വയസ്സ് കാരൻ പയ്യനെ ആണ് ഓർമ്മിപിച്ചത്.... കാത്ത് കാത്ത് കിട്ടിയ കുഞ്ഞു അനിയത്തിയെ നഷ്ടപ്പെട്ട് സമനില നഷ്ടപെട്ട ഒരു പതിനഞ്ച് വയസ്സുകാരനെ..... " റാം.... എന്റെ കുഞ്ഞി.... " " കുഞ്ഞിക്ക്‌ ഒന്നും പറ്റില്ല നീ സമാധാനിക്കു " അതോടെ റാമിനു മനസിലായി അഭിക് തന്റെ കുഞ്ഞ് അനിയത്തിയെ പോലെയാണ് നീലു എന്ന്.... അവൻ അഭിയേ ആശ്വസിപ്പിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു....

മണിക്കൂറുകൾ കടന്നു പോയി.... അഭി ആ കസേരയിൽ നിന്ന് ഇപ്പോഴും എഴുന്നേറ്റിട്ട്‌ ഇല്ല.... കരയുന്നില്ല എങ്കിലും അവന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ സങ്കടം.... കുറെ നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷമാണ് ഡോക്ടർ പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നത്.... " ഡോക്ടർ നീലുവിന്.... " " പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല.... ബോധം തെളിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നെ ഉള്ളൂ.... She is alright.... പിന്നെ ആ ഷോക്കിൽ ബോധം പോയതാണ്... പിന്നെ വീഴ്ചയിൽ തല ചെറുതായി ഒന്ന് ഇടിച്ചിരുന്ന്... പിന്നെ കൈയും ഒടിഞ്ഞിട്ട്‌ ഉണ്ട്.... " " താങ്ക്സ് ഡോക്ടർ " അപ്പോഴാണ് അഭിയുടെ മുഖം ഒന്ന് തെളിഞ്ഞത്.... " കേട്ടില്ലേ അഭി... ഇനിയെങ്കിലും നീ ഒന്ന് സമാധാനപെട്‌..... എന്നിട്ട് ഇൗ shirt ഒക്കെ ഒന്ന് മാറ്റ്... വീട്ടിൽ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വാ... " " ഇല്ല അവൾക്ക് ബോധം തെളിയട്ടെ.... അല്ലാതെ എനിക് ഒരു സമാധാനം ഉണ്ടാവില്ല... പ്ലീസ് ഡാ.... " " എടാ പക്ഷേ അമ്മ.... " " അമ്മയോട് നീ പറഞ്ഞ മതി... നീ ചെല്ല്‌... അമ്മക്ക് മനസിലാകും.... ഞാൻ ഇനി അവൾക് ബോധം തെളിഞ്ഞിട്ട്‌ മാത്രേ എങ്ങോട്ടും ഉള്ളൂ.... " " എന്ന ഞാൻ പോയി നിനക്ക് shirt എടുത്തിട്ട് വരാം.... നീ ഇവിടേ ഇരിക്ക് കേട്ടോ.... " അതും പറഞ്ഞു റാം പോയി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഷർട്ടും ആയി തിരിച്ച് എത്തി.... " ഡാ അഭി എണീറ്റു പോയി ഡ്രസ്സ് മാറു... എന്നിട്ട് അവളുടെ വീട്ടിൽ അറിയിക്കണ്ടെ.... ചെല്ല് "

അവൻ വേഗം ഷർട്ടും മാറി വന്നു.... " ഡാ അവളുടെ വീട്ടിൽ അറിയിക്കണ്ടെ.... " " പക്ഷേ നമുക്ക് അറിയില്ല അല്ലോ അവളുടെ വീട്ടുകാരെ ഒന്നും... " " മ്മ് അതും ശേരിയാ.... " " ഇപ്പൊ ബോധം തെളിയുമ്പോൾ അവളോട് തന്നെ ചോദിക്കാം.... " " മ്മ്... റാം.... " " എന്താടാ " " ഏത് പന്ന മോന്റെ വണ്ടി ആയിരുന്നു ഡാ അത്.... " " ജീവൻ " " വാട്ട് " " യെസ് ജീവന്റെ വണ്ടി ആണ് അത്.... " ജീവൻ.... കോളേജിലെ എന്റെ എതിരാളി എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം.... എതിർ പാർട്ടി ആണ്... അതും മന്ത്രിയുടെ മകൻ... പക്ഷേ ആൾ ക്ലീൻ ആണ് കോളജിൽ.... ആ കോളേജിലെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകത എന്ന് പറയുന്നത് അവിടെ ഉള്ള 2 പാർട്ടിയും തമ്മിൽ ഉള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ വളരെ കുറവാണ് എന്നതാണ് അതിന്റെ പ്രധാന കാരണം ഇവർ 2 പേരും തന്നെയാണ്.... അഭി ആണ് ജീവനേക്കാൾ കലിപ്പൻ.... മന്ത്രിയുടെ മകൻ ആണെങ്കിലും അതിന്റെ തോന്നിയവാസം ഒന്നും കോളജിൽ കാണിച്ച് കണ്ടിട്ട് ഇല്ല.... പക്ഷേ എന്ത് കൊണ്ടോ അഭിക്കു അവനെ ഇഷ്ടമല്ല... അവന്റെ വിനയം ഒക്കെ കാണുമ്പോൾ എന്തോ അഭിനയം പോലെയാണ് തോന്നുന്നത്....

( ഇത് ഇപ്പൊ പറയണം... അല്ലെങ്കിൽ ജീവൻ ആരാണെന്ന് മനസിലാകില്ല.... ) " ആ പുന്നാര മോന്റെ അവസാനം ആണ് ഇന്ന്.... " എന്നും പറഞ്ഞു അഭി മുഷ്ടി ചുരുട്ടി.. " ആ കുട്ടിക്ക് ബോധം തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.... 2 പേര് കയറി കണ്ടോളൂ.... " സിസ്റ്റ്ററിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും അഭിക്ക് ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷം ആയിരുന്നു.... അവനും റാമും അവളെ കയറി കണ്ടൂ... കൈയിലും കാലിലും ഒക്കെ കെട്ടുമായി കിടക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ അഭിക്ക് വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നി.... " മോളെ.... കുഞ്ഞി.... വേദന ഉണ്ടോ ഡാ.... " അഭിയുടെ ഈ പെരുമാറ്റം കണ്ട് വായും പൊളിച്ച് കിടക്കുക ആണ് നമ്മുടെ നീലു.... കുട്ടിയെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല മുഖത്തേയ്ക്ക് പോലും ഇടക്ക് മാത്രം നോക്കുന്ന ആൾ ഒരു ദിവസം വന്നു ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചോദിച്ചാൽ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കും.... " സൂക്ഷിക്കണ്ടെ കുഞ്ഞി.... എന്തേലും പറ്റിയിരുന്നു എങ്കിലോ.... " പറയുമ്പോൾ അവന്റെ ശബ്ദം ഇടറി.... " ഏട്ടായി..... " " നിന്റെ വീട്ടിൽ ഉള്ളവരുടെ നമ്പർ താ അവരെ അറിയിക്കണ്ടെ.... " " എട്ടായി അത്.... വേണ്ട.... Please അവരെ അറിയികല്ലെ.... " ഒരു തരം നിസഹായതോടെ ആണ് അവള് പറഞ്ഞത് " എന്താ കുഞ്ഞി " " അത്.... എന്നെ കൊണ്ട് പോവും എട്ടായി.... പഠിക്കാൻ വിടില്ല.... അഞ്ചുവിനെ വിളിച്ച മതി.... പ്ലീസ്.... "

" ഏയ് ഏട്ടന്റെ കുട്ടി കരയണ്ട... ആരെയും അറിയിക്കുന്നില്ല.... " സ്നേഹനിധിയായ ഒരു ഏട്ടൻ മാത്രം ആയിരുന്നു അവൻ.... " ഒരു മിനിറ്റ് ഞാൻ അഞ്ജലിയെ വിളിക്കട്ടെ.... " " രാമേട്ട.... ഇവിടെ ഇപ്പൊ എന്താ സംഭവിച്ചത്.... അത് എന്റെ എട്ടായി തന്നെ ആണോ.... ആ മനുഷ്യന് ഇത് എന്താ പറ്റിയത്.... ആരാ കുഞ്ഞി.... അങ്ങേരുടെ കിളി പോയാ.... " " നീലൂ കുഞ്ഞി അവന്റെ അനിയത്തി ആണ്.... ഇവന് 12 വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് അമ്മ രണ്ടാമത് ഗർഭിണി ആകുന്നത്... ഇവന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ തന്നെ ഒരു അനിയത്തി ആയിരുന്നു.... രാജകുമാരിയെ പോലെയാണ് ഇവന് നോക്കിയിരുന്നത്.... എപ്പോഴും ഇവന് ഒപ്പം ഉണ്ടാവും.... ഇവന്റെ സൈക്കിളിന്റെ മുമ്പിൽ ഉണ്ടാകും അവള്.... പക്ഷേ ഒരു ദിവസം ഇവന്റെ സൈക്കിളിൽ ഒരു bike ഇടിച്ചത് ആണ്... കുഞ്ഞി തെറിച്ച് പോയി.... ഒരു കല്ലിൽ തല ഇടിച്ചു... 2 3 ദിവസം ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടന്നു.... എന്നിട്ട് മരണത്തിന് കീഴടങ്ങി.... ഇവന്റെ അശ്രദ്ധ മൂലമാണ് അവള് മരിച്ചത് എന്ന് സ്വയം കരുതി ഇവന് കൊറേ നാൾ ഡിപ്രഷനിൽ ആയിരുന്നു.... അതിനു ശേഷമാണ് അവന് ഇത്ര ദേഷ്യം ആയത്.... പക്ഷേ ഇന്ന് ഇവിടെ ഇൗ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരാന്തയിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ തളർന്നു ഇരുന്ന 16 വയസ്സുകാരൻ തന്നെ ആയിരുന്നു അവൻ... "

അവൻ പറഞ്ഞു തീർന്നതും ഒരു ഏങ്ങലാണ് കേട്ടത്.... നോക്കിയപ്പോൾ നമ്മുടെ നീലു എങ്ങി ഏങ്ങി കരയുക ആണ്... കുഞ്ഞു കുട്ടികളെ പോലെ കരയുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ അവനു സത്യത്തിൽ ചിരിയാണ് വന്നത്.... അപ്പോഴാണ് അഭി അകത്തേയ്ക്ക് വന്നത്‌.... കണ്ടത് കരയുന്ന അവളെയും.... " അയ്യോ കുഞ്ഞി എന്ത് പറ്റി വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ.... " " ഇല്ല ഏട്ടായി.... " " പിന്നെന്തിനാ കരയുന്നത്.... " അവള് ഉടനെ റാമിനെ നോക്കി.... " എന്താ ഇവൻ ആണോ കരയിച്ചത്.... " " മ്മ്.... " " ഡീ ദുഷ്ടെ.... ഞാൻ എന്ത് ചെയ്ത് ഡീ.... " " അല്ലെങ്കിലും നീ എപ്പോഴും എന്റെ കൊച്ചിനെ വിഷമിപ്പിക്കും നിനക്കുള്ളത് ഞാൻ തരാം.... " അതും പറഞ്ഞു അഭി മുഷ്ടി ചുരുട്ടി കാണിച്ചു.... " അയ്യോ ഡാ അവള് വെറുതെ പറയുവാ.... എടീ കാലമാടത്തി ഇവന് എന്നെ കൊല്ലും ഡീ.... " "ഡാ..... " അത് കേട്ടതും റാം പുറത്തേയ്ക്ക് ഓടി... അതിനു പുറകെ ആഭിയും... ഇതൊക്കെ കണ്ട് ചിരിക്കാൻ അവന്റെ കുഞ്ഞിയും.... പക്ഷേ ഓടുമ്പോഴും റാമിന്റെ ഉള്ളിൽ പേടിയോട് ഒപ്പം ഉള്ള ഒരു സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു.... അതേ സമയം അഭിയിൽ നിലനിന്നിരുന്നത് പൂർണ സന്തോഷം ആയിരുന്നു... നഷ്ടപെട്ട കളിപ്പാട്ടം തിരിച്ച് കിട്ടിയ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ സന്തോഷം.... പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ അഭിയുടെ തോളിൽ റാം കൈ വെച്ചു.... " ഡാ.... "

" പേടിക്കണ്ട സമനില തെറ്റിയത് ഒന്നുമല്ല.... അവളല്ല എന്റെ കുഞ്ഞി എനിക് അറിയാം.... പക്ഷേ അവളുടെ ആ നിഷ്കളങ്കത എനിക് എന്റെ കുഞ്ഞിയെ ആണ് ഓർമ വരുന്നത്.... അത് കൊണ്ട് അവള് എന്റെ കുഞ്ഞി തന്നെയാണ്... എന്റെ കുഞ്ഞി പെങ്ങൾ.... " അത് കേൾക്കെ റാമിന്റെ ഉള്ള് നിറഞ്ഞു.... കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞതും നീലുവിനേ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി.... അപ്പോഴേക്കും അഞ്ജലിയും വന്നിരുന്നു... നീലുവിന്റേ accident കണ്ട് അവളും തളർന്നിരുന്നു.... പക്ഷേ സങ്കടം ആയി വന്നവരുടെ ഒക്കെ ഉള്ളിൽ നീലുവിന്റെ കുറുമ്പ് സന്തോഷം നിറച്ചു.... " അഞ്ജു നീ ഇവിടേ ഉണ്ടാകില്ലേ... ഞങ്ങൾക്ക് ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട്.... " " ആരെയാണ് എട്ടായി.... " " നിന്നെ ഇൗ അവസ്ഥയിൽ ആകിയവനെ.... " അതും പറഞ്ഞു അവൻ പല്ല് ഞെരിച്ചു.... പക്ഷേ അപ്പോഴാണ് റൂമിന്റെ ഡോർ തുറന്നു ആരോ വന്നത്.... അവനെ കണ്ടതും അഭി പഴയ കലിപ്പൻ തന്നെയായി.... ജീവൻ..... " നീലാംബരി..... " " അതേ ആരാ.... " " ഞാൻ ജീവൻ എന്റെ bike ആണ് രാവിലെ കുട്ടിയെ ഇടിച്ചത്.... സോറി... മനപൂർവ്വം അല്ല.... ഞാൻ കണ്ടില്ല.... സോറി " " ഒരു സോറി പറഞ്ഞ കൊണ്ട് അവള് അനുഭവിച്ചത് മാറുമോ.... " അഭിയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു.... അതിൽ അമർഷം നിറഞ്ഞിരുന്നു.... " അഭി ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ.... കണ്ടില്ല.... ഇൗ കുട്ടി ഓടിയപ്പോൾ....

സ്പീഡിൽ ആയ കൊണ്ട് വണ്ടിക്ക് പെട്ടെന്ന് ബ്രേക്കും കിട്ടിയില്ല.... " " തെറ്റ് ചെയ്തു ന്യായീകരിക്കുന്നോ.... " അതും ചോദിച്ച് അഭി അവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു.... " ഏട്ടായി വേണ്ട... എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റ് ഉണ്ട്.... അയാളെ ഒന്നും ചേയല്ലെ.... " അവള് പറഞ്ഞത് അക്ഷരം പ്രതി അവൻ കേട്ടു.... " Really I am so sorry.... തന്റെ കംപ്ലീറ്റ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചിലവും ഞാൻ വഹിച്ച് കൊള്ളാം.... " " ഏയ് it's ok.... കുഴപ്പമില്ല.... " " എങ്കിൽ ഫ്രണ്ട്സ്.... " അതും പറഞ്ഞു അവൻ കൈ നീട്ടി... അഭിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി ഒന്നും പറയല്ലേ എന്ന് അപേക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് അവള് തിരികെ കൈ കൊടുത്തു.... " Ok " " I am Jeevan... ബാകി ഒക്കെ പിന്നെ പരിചയപ്പെടാം.... അഭി റാം നിങ്ങള് ഒക്കെ പോക്കൊളു ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.... " " എന്റെ പെങ്ങളെ നോക്കാൻ എനിക് അറിയാം ഇറങ്ങി പോടാ... " അഭിയുടെ അലർച്ച കേട്ടതും നീലുവിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചിരുന്ന ജീവൻ തന്റെ കൈ വിട്ടു.... നീലൂ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി.... ജീവൻ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച് കൊണ്ട് അവിടുന്ന് പോയി.......( തുടരും )

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...