WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 10

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

മുന്ന ബുള്ളറ്റ് റോഡിനോരത്ത് നിർത്തി... "എന്താ ചോദിച്ചത്....??" പുറകിൽ ഇരിക്കുന്നവനെ മുഖം ചെരിച്ചു നോക്കി.. "നീ ആരെയെങ്കിലും പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോന്ന്...." അവൻ ഭാവബേധമില്ലാതെ പുരികം ഉയർത്തി കാണിച്ചു.... അവൾ ഏതോ ഒരു ഓർമയിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു "പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോന്ന് ചോദിച്ചാൽ... ഉണ്ട്....." അവൾ പറഞ്ഞു... അത് കേട്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു... "Really..." "മ്മ്... കോളേജിൽ എന്റെ സീനിയർ ആയിരുന്നു..ഇഷ്ടമാണെന്ന് വന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യം ജാടയിട്ടു.. പിന്നീട് എപ്പോഴോ ഞാനും യെസ് പറഞ്ഞു...അത് വെറുമൊരു അട്ട്രാക്ഷൻ മാത്രമാണെന്ന് അന്ന് മനസിലായില്ല... സംസാരം ഒന്നുമില്ല..നീണ്ട നേരമുള്ള കാളിങില്ലാ ഇടക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കുംa... കോളേജിൽ നിന്ന് കണ്ടാൽ ചിരിയോ.. നോട്ടമോ.. ഇടക്ക് അവൻ കണ്ണിമാ വെട്ടാതെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കാണാം.... എന്റെ സ്വഭാവത്തിന് നേരെ വിപരീതമാണ് അവൻ...എന്റെ പേരിൽ കോളേജിൽ എപ്പോഴും കംപ്ലയിന്റ് ആണ്... അവനാണെൽ എല്ലാവരുടേം കണ്ണിലുണ്ണി. അവനെങ്ങനെയാവോ എന്നെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടത്...."

പറയുന്നതിനിടയിൽ അവൾ അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി..... "അവന്റെ കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു പോയതിന് ശേഷം പിന്നെ അവനെ കണ്ടില്ല..എന്റെ നമ്പർ ബ്ലോക്ക് ചെയ്തിരുന്നു... എന്തിനെന്ന് ഇപ്പോഴും അറിയില്ല....ആ ഞാനതൊക്കെ വിട്ടു...." അവളൊന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു.... "അവന് തോന്നി ക്കാണും ഞാൻ ആള് ശെരിയല്ലെന്ന്...അല്ലേലും പ്രണയം എനിക്ക് സെറ്റവാത്ത മേഘലയാണ്...."ധീരവിനെ നോക്കി അവൾ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു... "ധീരൻ ആരെയെങ്കിലും പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോ..??" അവൾ കൗതുകത്തോടെ ചോദിച്ചു.. അവൻ ചിരിച്ചു പോയി... "ആദ്യാമായാണ് ഒരു പെൺകുട്ടിയോട് ഇത്ര ക്ലോസ് ആയി പെരുമാറുന്നത് തന്നെ...." അവളെ ഉറ്റു നോക്കി കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.... "ഞാനും എങ്ങനെ ആരുമായി സൗഹൃദം സൂക്ഷിക്കുന്ന ആളൊന്നുമല്ല.. ഒരു ഫ്രണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു... ആര്യ... അവളായിരുന്നു ആകെ കൂട്ട്... അവളുടെ വീട്ടുകാർക്ക് എന്നെ കണ്ണെടുത്താൽ കണ്ടൂടാ..." അത്രയും പറഞ്ഞവൾ കുറച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു..... ധീരവ് അവിടെ തന്നെ നിന്ന് അവളെ നോക്കി.... ഇരുട്ടിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി നിൽക്കുകയാവൾ.....

മെല്ലെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നവളുടെ ഇടം കയ്യിൽ വലം കയ്യിൽ കോർത്തു പിടിച്ചു... മെല്ലെ മുഖം ചെരിച്ച് അവനെ അവൾ നോക്കി.... ധീരനൊന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മി... അറിയാതെ അവളൊന്നു ചിരിച്ചു. പിന്നെ അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു നിന്നു.... രണ്ട് പേരും മറ്റൊരു ലോകത്തായിരുന്നു....മുന്ന അവനോട് ചേർന്നു നിന്നു.... അവൾക്ക് അവനോട് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടം തോന്നി..... ഇതുവരെ ആരോടും തോന്നാത്തൊരിഷ്ടം....ഇതാണോ പ്രണയം....അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..... "നമുക്ക് പോയാലോ...??" നിശബ്ദതയേ ബേധിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു... "മ്മ്...." പോകാൻ തോന്നുന്നില്ല... അവനോടൊപ്പം അൽപനേരം കൂടെ നിൽക്കണമെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.. മനസ്സില്ലാ മനസോടെ ഒന്ന് മൂളി.... "എന്നാ വാ...." അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... "നിനക്ക് കുഴപ്പമില്ലേൽ ഞാൻ ഡ്രൈവ് ചെയ്തോട്ടെ..." അൽപ്പം മടിയോടെ ആണവൻ ചോദിച്ചത്.. എടുത്തടിച്ച പോലെ അവൾ വേണ്ടെന്ന് പറയുവോ...അതായിരുന്നു മനസ്സിൽ.. അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ സമ്മതമറിയിച്ചു... അവന്റെ മുഖം വിടർന്നു..

"ഓക്കേ.. Then.. Come..." അവൻ അവളുടെ കയ്യും പിടിച്ച് ബൈക്കിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു... അച്ഛന്റെ അല്ലാതെ ആദ്യമാണ് ഒരാളുടെ ബൈക്കിന് പുറകിൽ കയറി ഒരു യാത്ര... ബൈക്കിൽ കയറി ഇരുന്ന് അവൻ അവളെ നോക്കി.... "ഇപ്പൊ ഉള്ള ടെഷനും സങ്കടങ്ങളും ഇവിടെ ഇട്ടിട്ട് എന്റെ പുറകെ കേറിക്കോ..." അവൻ പറഞ്ഞു... കുറുമ്പോടെ... കുസൃതിയോടെ... ചുണ്ടിൽ ഒളിപ്പിച്ച ചിരിയോടെ... അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ പുറകിൽ കയറി.... അവന്റെ ഷോൾഡർ കൈ അമർത്തി.... അലസമായി പാറി പറക്കുന്ന മുടിയിഴകളെ മാടി ഒതുക്കി അവൾ അവനോട് ചേർന്നിരുന്നു... ഓരോ കാഴ്ചകളെയും ആസ്വദിച്ച് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ..... ഇത്രമേൽ സന്തോഷം തരുന്ന യാത്രകൾ വിരളമായിരുന്നു..... കൈകൾ രണ്ടും വിരിച്ച് ഓടിയെത്തുന്ന കാറ്റിനെ അവൾ അവളിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു..... ഈ യാത്ര അവസാനിക്കാതിരുന്നുവെങ്കിൽ...!!! 

"ഞാനിനി പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ..... സർജറി എത്രയും പെട്ടെന്ന് വേണം.... അല്ലാതെ വേറെ ഓപ്ഷൻ... നല്ല കെയർ വേണം..." ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് മുന്നയും ധീരവും പരസ്പരം നോക്കി.... പിന്നെ മെല്ലെയൊന്നു തലയാട്ടി.... "കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് മാറ്റും...ഇപ്പോഴുള്ള മെഡിസിൻസ് തന്നെ കണ്ടിന്യൂ ചെയ്താൽ മതി....." "മ്മ് ശെരി ഡോക്ടർ...." മുന്ന അത്ര മാത്രം പറഞ്ഞേഴുനേറ്റു.... ധീരവും കൂടുതൽ ഒന്നും ചോദിക്കാതെ അവൾക്കൊപ്പം നടന്നു.... "ഇനിയെന്ത പ്ലാൻ...??" Icu വിന്റെ പുറത്ത് നിന്ന് അകത്തു കിടക്കുന്ന അച്ഛനെ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു... "ഗൗരിയമ്മയോട് പെർമിഷൻ വാങ്ങി ഞാൻ വാപ്പിയെ എന്റെ കൂടെ നിർത്താൻ തീരുമാനിച്ചു ...." അവൾ എന്തോ ഓർത്തെന്ന പോലെ തോന്നി..... "ഞാനും അതാ പറയാൻ വന്നത്...അതാണ് നല്ലത് ലൈല....". അവനും പറഞ്ഞു.. അവൾക്ക് പുറകിൽ നിന്ന് icu വിന്റെ അകത്തേക്ക് അവൻ എത്തി നോക്കി.... ഡോറിൽ അമർത്തി വെച്ച അവളുടെ കൈകൾക്ക് മേലെ അവൻ തന്റെ കൈ വെച്ചു...

ആശ്വാസം പകരാൻ എന്ന പോലെ..... രണ്ട് പേരും കൂടെ തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.... ഗൗരിയമ്മയോട് അവൾ ചോദിച്ചു... കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് വാപ്പിയേ കൂടെ നിർത്തുന്ന കാര്യം.... അവർക്ക് എതിർപ്പില്ലായിരുന്നു... ഗൗരിയമ്മ സ്നേഹത്തോടെ അവളെ തലോടി..... മുന്ന റൂമിലേക്ക് കയറി... റൂം ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി...ആകെ അലങ്കോലമായി കിടക്കുവാണ്... പുറത്ത് നിന്ന് വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്ന ഫുഡ്‌ കഴിച്ച് വേസ്റ്റ് എല്ലാം ബിന്നിൽ ഉണ്ട്.... അവൾ അതെല്ലാം പുറത്തേക്ക് എടുത്തിട്ടു.... ഷർട്ടിന്റെ കയ്യൊന്ന് തെരുത്തു വെച്ച് കൊണ്ട് അവൾ റൂം ക്ലീൻ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി... കട്ടിലിന്റെ പൊസിഷൻ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു...... അവളൊന്നു നിശ്വസിച്ചു.. "May i come in medam...." ധീരവ് കുസൃതിയോടെ വാതിൽക്കൽ നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം എടുത്ത് ഷെൽഫിലേക്ക് വെക്കാൻ നിന്ന മുന്ന അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു... "കയറി പോര്...." അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു...

"ഞാനും കൂടെ ഹെല്പ് ചെയ്യാം.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകണ്ടേ...." അവൾ മറുപടി പറയാതെ ചിരിച്ചു കാണിച്ചു... അവനും കൂടെ കൂടി... അവന്റെ സാമിപ്യം അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു പോവുകയായിരുന്നു.... ഇടക്ക് അവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു., "ലൈല one minute.." അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു ടേബിളിൽ ഇരുന്ന ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു..... സ്‌ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞ നമ്പർ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ സംശയത്താൽ ചുരുങ്ങി... "ഹലോ....." അവൻ ഫോൺ ചെവിയോട് ചേർത്തു... മറുവശത്ത് നിന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കെ അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം മാറുന്നത് മുന്ന കണ്ടു.... ആ കണ്ണുകൾ കുറുകി.... പെട്ടെന്ന് അവൻ ഫോൺ കട്ടാക്കി അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി പോയി........... (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...