WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 13

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്ന രണ്ടാളെ കണ്ടതും ധീരവിന്റെ മുഖം ഇരുണ്ടു.... ഗൗരിയമ്മ ഉമ്മറത്തേക്ക് ചെന്നു.... "ആരാ..?? മനസിലായില്ല..." ഗൗരിയമ്മ ചോദിച്ചു... "ഗൗരിയമ്മയല്ലേ... ശ്രീഹരിയുടെ അമ്മ...." ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ സൗമ്യമായ് ചോദിച്ചു.. "അതേ... ശ്രീക്കുട്ടനെ അറിയോ...??" ഗൗരിയമ്മയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു... "അറിയാം ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും അവന്റെയും ധീരവിന്റെയും കൂടെ ഡൽഹിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു....പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് പഠിച്ചതാ.. അല്ലേടാ...." ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന ധീരനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.... ധീരന്റെ മുഖം ഇരുണ്ടു..... "ആണോ മോനെ..??" ഗൗരിയമ്മ മുഖം ചെരിച്ച് ധീരനെ നോക്കി.... അവൻ മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി തലയാട്ടി... "എന്താ മക്കളുടെ പേര്...." "എന്റെ പേര് വിജയ്... ഇത് നിതിൻ...." വിജയ് പരിജയപെടുത്തി. "ശ്രീക്കുട്ടൻ പറഞ്ഞതായി ഓർക്കുന്നില്ല... എനിക്കാണേൽ ഒന്നും ഓർമയിൽ നിൽക്കുകയുമില്ല....വയസ്സായില്ലേ...." ഗൗരിയമ്മ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു... "രണ്ടാളും അവിടെ നിൽക്കാതെ ഇങ്ങട്ട് കയറി ഇരിക്ക്..." വിജയും നിതിനും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു.... "ഞാൻ ചായ എടുക്കാം നിങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരിക്ക്....."

"ചായ മാത്രം പോരാ.. ഞങ്ങൾ ഇന്ന് ഇവിടെന്ന് ഉച്ചക്കത്തെ ഫുഡും കഴിച്ചിട്ടേ പോണൊള്ളൂ..ശ്രീ പറഞ്ഞിട്ട് ഒരുപാട് കേട്ടിട്ടുണ്ട് അമ്മയുടെ കൈപ്പുണ്യത്തെ കുറിച്ച്..." നിതിൻ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു... "ന്റെ ശ്രീക്കുട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരല്ലേ.. കഴിപ്പിച്ചിട്ടേ ഞാൻ വിടൂ...." അവർ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. .ഗൗരിയമ്മ അകത്തേക്ക് പോയതും അതുവരെ ചിരിയോടെ നിന്നവരുടെ മുഖം ഇരുണ്ടു.... ധീരവ് അവർക്ക് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു "നിങ്ങൾ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നത്....??" അവൻ മുറുകിയ ശബ്ദത്തോടെ ചോദിച്ചു... "ചുമ്മാ നിന്നെയൊന്നു കാണാൻ... എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം എന്ന് അറിയണമല്ലോ...." വിജയ് വല്ലാത്തൊരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു... ധീരവ് അവരെ മുറുകിയ മുഖത്തോടെ നോക്കി... അവർ അവനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു.. "ഞങ്ങൾ വന്നതിൽ നിനക്ക് എന്താ ഇത്ര ദേഷ്യം... മ്മ്...." നിതിൻ മുന്നോട്ട് വന്ന് ചോദിച്ചു... ധീരവ് മുഖം തിരിച്ചു നിന്നു... അവന് വല്ലാതെ ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... "ഇവിടെ ഇരിക്കണേ വാപ്പി.... നല്ല കുട്ടിയായിട്ട്...." മുന്ന അദ്ദേഹത്തെ ബെഡിലേക്ക് ഇരുത്തി... ഷർട്ട്‌ വേറൊന്നിട്ടു കൊടുത്തു.... മുടി ചീകി വെച്ചു....

അദ്ദേഹം മറ്റെന്തോ ആലോചനയിലായിരുന്നു..... മുന്ന ആ കവിളിൽ അമർത്തി മുത്തി.... താഴെ ധീരവും ഗൗരിയമ്മയുണ്ട്.. പറഞ്ഞാൽ അവർ ശ്രദ്ധിച്ചോളും.. എന്നാലും മനസ്സിന് ഒരു സമാധാനമില്ലായ്മ.... അവൾ ഓർത്തു... പിന്നെ ഡോർ പുറത്ത് നിന്ന് പൂട്ടി.... ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യുമ്പോഴാണ്... ഉമ്മറത്ത് നിന്ന് തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്ന രണ്ട് ജോഡി മിഴികളെ അവൾ കണ്ടത്... വിജയും നിതിനുമാണ്.... അവൾ അവരെ തുറച്ച്ചൊന്ന് നോക്കി... അവരുടെ നോട്ടം അവളെ അസ്വസ്ഥയാക്കി.... "ഏതാ ആ പെണ്ണ്.... കൊള്ളാലോ...." ബൈക്കിൽ പാഞ്ഞു പോകുന്നവളെ നോക്കി അവർ പറഞ്ഞതും അവരുടെ ദൃഷ്ടിയേ മറച്ചു കൊണ്ട് ധീരവ് അവർക്ക് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നു.... "എന്താടാ....ഇങ്ങനെ നില്കുന്നത്..." നിതിൻ ധീരനോട് ചോദിച്ചു... "നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ഇപ്പോ ഇവിടുന്ന് ഇറങ്ങണം....." അവൻ ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു.. അവർ രണ്ട് പേരും അവനെ പുച്ഛിച്ചിച്ചു.... ധീരവ് അവരെ ഇടഞ്ഞൊന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി പോയി... ജോലി ഓരോന്നും ചെയ്യുമ്പോഴും മുന്നയുടെ കണ്ണുകൾ ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന ടേബിളിൽ എത്തി നിന്നു.....

അവളുടെ മുഖത്ത് എന്തെന്നില്ലാത്ത നിരാശ പടർന്നു.... എന്നും കോഫി എന്നാ പേരും പറഞ്ഞു ധീരവ് അങ്ങോട്ടേക്ക് വരാറുള്ളതാണ്...ഇന്ന് എന്ത് പറ്റി അവന്.., ഇന്നലെ ലേറ്റ് ആയി വന്നതിന്റെ ക്ഷീണമാണോ..? അതോ വല്ല അസുഖവും...?? ഇന്ന് വരുമ്പോഴും കണ്ടില്ലല്ലോ..... അവൾ അസ്വസ്ഥതയോടെ ഓർത്തു.. ച്ചെ... എന്താ ഇത് അവനെ കണ്ടില്ലേൽ നിനക്ക് എന്താണ് മുന്ന...ചുമ്മാ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടാൻ നിൽക്കതെ പണി എടുക്ക്..... സ്വയം തലക്കടിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ജോലിയിൽ ഏർപ്പെട്ടു.... ഓഡർ ചെയ്ത ഫുഡ്‌ ടേബിളിൽ കൊണ്ട് വെച്ച് കൊടുക്കുമ്പോഴും മനസ് അവിടെ ഒന്നുമല്ല... "മുന്ന... ടേബിൾ 13 ലേക്ക് പറഞ്ഞത് ഗ്രേപ് ജ്യൂസ്‌ അല്ല... അത് ടേബിൾ 15 ലേക്ക് ആണ്... നിന്നോട് പറഞ്ഞത് ഓറഞ്ച് ജ്യൂസ് ആണ്.." കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന സുജിത് പറഞ്ഞത് കേട്ടതും മുന്ന വിളറി പോയി.. ചെയ്യുന്നത് എല്ലാം അബദ്ധം ആണല്ലോ പടച്ചോനെ...... അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ കിച്ചണിലേക്ക് പോയി.. "എന്ത് പറ്റി... സ്ഥിരം കസ്റ്റമർ വരാത്തത് കൊണ്ടാണോ.,??" മറ്റൊരാൾ ചോദിച്ചതും... അത് കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ ഗൗരവത്തോടെ ജോലിയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു.... "സത്യം പറ മുന്ന നീയും ആ പയ്യനും ഇഷ്ടത്തിലല്ലേ.... നിന്നെ കാണാൻ അല്ലെ അവനെന്നും വരുന്നത്...."

കൂടെ ഉള്ളവർ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് അവൾ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലമായി.... പിന്നെ വേഗത്തിൽ ജോലി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി... "അവളുടെ വെപ്രാളം നോക്ക്... നമ്മളോട് മാത്രേ കടിച്ചു കീറാൻ വരൂ... ആ പയ്യനോട് എന്നാ ഒരു താഴ്മയിലാ അവൾ സംസാരിക്കുന്നെ...." "ഒന്ന് മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നുണ്ടോ.." അവൾ മുഖത്തെ ചമ്മൽ മറച്ചു കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു... അവർ അപ്പോഴും ആക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്... മുന്ന ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി... ച്ചെ... മനുഷ്യന്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോയി... അവൾ മുന്നിലെ മിററിലേക്ക് നോക്കി... മുഖം അമർത്തി തുടച്ചു.... തലയിലെ ക്യാപ് ഒന്നൂടെ ശെരിക്ക് വെച്ച് കൊണ്ട് ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു.... "അവളുടെ വെപ്രാളം നോക്ക്... നമ്മളോട് മാത്രേ കടിച്ചു കീറാൻ വരൂ... ആ പയ്യനോട് എന്നാ ഒരു താഴ്മയിലാ അവൾ സംസാരിക്കുന്നെ...." അവർ കാളിയാക്കി പറഞ്ഞത് ഓർത്തപ്പോൾ... അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ചിതറി.... ഉള്ളിൽ ധീരവ് അറിയാതെ പോലും നിറഞ്ഞു വന്നു.... വല്ലാത്തൊരു വെപ്രാളം തോന്നി അവൾക്ക്... എന്താണ് തനിക്ക് സംഭവിക്കുന്നത്..... അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു.... മെല്ലെ മിഴികൾ തുറന്നു....കണ്ണാടിയിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന ധീരവിന്റെ പ്രതിബിംബം...... അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു....

ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... ഇല്ല പുറകിൽ ആരുമില്ല...വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നോക്കി... തന്റെ തൊട്ട് അടുത്ത് അവൻ എത്തി എന്നത് അവളറിഞ്ഞു.... ശരീരത്തിൽ നിന്ന് ചിത്രശലഭങ്ങൾ ചിറകടിച്ച് ഉയരും പോലെ.... അവന്റെ കൈകൾ തന്റെ കയ്യിൽ കോർത്തു പിടിച്ചു.... മിഴികൾ തമ്മിൽ കോർത്തു...... "ലൈലാ......" കാതിൽ മധുരമൂറുന്ന അവന്റെ സ്വരം .... "മുന്ന കുറേ കസ്റ്റമേഴ്‌സ് വന്നിട്ടുണ്ട് നീ ഇവിടെ കണ്ണടച്ച് എന്തോ ചെയ്യുവാ...??" സുജിത് പുറകിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൾ ഞെട്ടി കണ്ണുകൾ തുറന്നു.... സ്വപ്‌നമായിരുന്നോ...?? അവൾ വല്ലാതെയായി.... തലക്ക് സ്വയം അടിച്ച് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.....

ധീരവ് അസ്വസ്ഥതയോടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് ചിമ്മി തുറന്നു..... ഇപ്പൊ കണ്ണടച്ചാലും അവളുടെ മുഖമാണ്..... അവൻ അവളുടെ റൂം മുഴുവൻ കണ്ണോടിച്ചു.... ജാലകത്തിനടുത്ത് അവളുടെ വാപ്പി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.. എന്തോ ഓർമയിൽ..... നേരം ഇത്രയായിട്ടും ആളുടെ അനക്കം കേൾക്കാതെ ആയപ്പോൾ അവൻ റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നതാണ് എന്താ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് നോക്കാൻ... മെല്ലെ അവൻ അദ്ദേഹത്തിനരുകിൽ ചെന്നു നിന്നു... ആകെ ക്ഷീണിച്ച ശരീരമാണ്.... കണ്ണുകൾ നിറച്ച് നിൽക്കുവാണ് മറ്റേതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ..... ഇന്നേവരെ ഇങ്ങനെയുള്ള കാഴ്ചകൾ അവന്റെ മനസ് അലിയിപ്പിച്ചിട്ടില്ല... ആരോടും സഹതാപമോ.. സ്നേഹം അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നാറില്ല... തോന്നാൻ മാത്രം അങ്ങനെയുള്ളവാ കാണാറില്ല..പക്ഷേ ഈ വീടും ഇവിടുത്തെ ആൾക്കാരും മനസ്സിനെ വല്ലാതെ സ്വാധീനിക്കും പോലെ.... അകറ്റി നിർത്താൻ നോക്കും തോറും അരികിലേക്ക് പാഞ്ഞു വരുന്നു ഓരോ വ്യക്തികളും... അത്രമേൽ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് ഇവുടുത്തെ എല്ലാവരും... "ധീരവ്....." വിജയുടെ ഗൗരവം നിറഞ്ഞ സ്വരം കേട്ടതും ധീരനും വാപ്പിയും ഒരുപോലെ ഞെട്ടി................. (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...