WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 15

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

"അവളെന്റെ ഫ്രണ്ടാണ് നിതിൻ......" ഒരു നിമിഷത്തെ നിശബ്ദതക്ക് ശേഷമുള്ള അവന്റെ മറുപടി കേട്ട് നിതിനും വിജയും പൊട്ടി ചിരിച്ചു.... "ഫ്രണ്ട്.... വെറും ഫ്രണ്ടല്ലേ.... ഞങ്ങളുടെ അത്ര വരുമോ... ആ പെണ്ണ്....." പുച്ഛത്തോടെയുള്ള വിജയ്യുടെ സംസാരം കേട്ട് ധീരവ് മുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ചു.... "ഇതാ... ഇതാ പറഞ്ഞത്.. നീ ലക്ഷ്യത്തിൽ നിന്ന് വഴുതി മാറുന്നുവെന്ന്... അവള്... ആ പെണ്ണ്... അവള് നിന്റെ വെറും ഫ്രണ്ട് അല്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം..." "സ്റ്റോപ്പ്‌ ഇറ്റ് വിജയ്......!!!!" മുന്നിലുള്ള ടീപോയ്‌ തട്ടി തെറുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ധീരവ് അലറി .... വിജയ് ഭയത്തോടെ പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു... "എന്റെ ലക്ഷ്യം എന്താണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം അതിൽ നിന്ന് മാറണമെങ്കിൽ ഞാൻ മരിക്കണം... ജീവനോടെ കാണില്ല ഞാൻ...." അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരുന്നു.... നിതിൻ ഉമിനീർ ഇറക്കി കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി... "നാളെ.. നാളെ തന്നെ രണ്ടും ഇറങ്ങണം ഇവിടുന്ന്..... ലക്ഷ്യം പാളിയെന്ന് തോന്നിയാൽ ഞാൻ മരിച്ചെന്നു കരുതിയാൽ മതി....." രണ്ടുപേരെയും താക്കീതോടെ നോക്കിയവൻ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി പോയി.... 

കണ്ണിന് മേൽ കൈ വെച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു ധീരവ്..... അവന്റെ മനസ്സിൽ ഗൗരിയമ്മയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു നിന്നു.... തന്നെ സ്വന്തം മകനേ പോലെ സ്നേഹിക്കുന്നൊരമ്മ.... ഇടക്ക് തന്നെ പ്രസവിച്ചത് ഇവരാണോ എന്ന് തോന്നി പോവും... ഒരു സ്‌നേഹത്തിലും കാരുണ്യത്തിലും വീണു പോകരുത് എന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചതാണ്... പക്ഷേ.... ഇടറി പോകുന്ന മനസ്സ്... ആ സ്നേഹസാഗരത്തിലേക്ക് കാൽ തെന്നി വീണു പോകും പോലെ... അല്ല... വീണു... ആ സ്നേഹവലയത്തിൽ പെട്ട് പോയി താൻ..... വിട്ട് പോകാനും വേദനിപ്പിക്കാനും തോന്നാത്ത വിധം.. ഇന്നേവരെ ആരിൽ നിന്നും ഇത്രയധികം സ്നേഹവും വാത്സല്യവും ലഭിക്കാത്ത വരൾച്ച ബാധിച്ച മനസ്സിൽ ഒരു മഞ്ഞു മഴ പെയ്തപോലെയാണ്... കുളിര്....വല്ലാത്തൊരു കുളിര്....പുതുനാമ്പുകൾ തളിരിട്ട് തുടങ്ങും പോലെ... ചെയ്തത് തെറ്റുകളായി ആദ്യമായ് തോന്നുന്നു.... വരാൻ പാടില്ലായിരുന്നു ഈ നാട്ടിലേക്ക് വീട്ടിലേക്ക്.... ഈ സ്നേഹത്തിന് മുന്നിൽ തോറ്റു പോകുന്നു... ഒരു വേള ശ്രീ ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അത്രമേൽ കൊതിച്ചു പോകുന്നു..... നെറ്റിയിൽ ഒരിളം ചൂടേറ്റപ്പോൾ അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു..... മുന്നിൽ കണ്ടത് ദേവി സമാനമായ ആ അമ്മയുടെ മുഖമാണ്... അമ്മ....! അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു....

ചുളിവുകൾ വീണ നെറ്റിയിൽ നീട്ടി വരച്ച ചന്ദനകുറിയും..... നേരിയതുമുടുത്തു നിറ ചിരിയോടെ ഗൗരിയമ്മ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ തലോടി.... "അമ്മേ....." അവൻ ആ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ചു.... ഗൗരിയമ്മ തൊടുവിരലിൽ ചാലിച്ച ചന്ദനം അവന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊടാൻ ആഞ്ഞതും അവൻ തടഞ്ഞു.. "ഞാൻ കുളിച്ചിട്ടില്ലമ്മേ...." അവൻ എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നു.. "ഇനി എപ്പോ കുളിക്കാന കണ്ണാ.. നേരം എത്രയായെന്ന.... സന്ധ്യയായി ഞാൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയി വന്നു..." ആ ശാസനയിൽ ചാലിച്ച സ്നേഹം അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ കേട്ടിരുന്നു.... "ന്റെ ശ്രീക്കുട്ടനാണെൽ നേരത്തെ കുളിച്ച് അമ്പലത്തിൽ പോയിട്ടുണ്ടാവും.... നീയിങ്ങനെ ഒരു മടിയൻ...." അമ്മ കുറുമ്പോടെ അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു കുത്ത് കൊടുത്തു..... അവൻ കൗതുകത്തോടെ അവരെ നോക്കിയിരുന്നു.... "വേഗം കുളിച്ചിട്ട് വാ.. അമ്മ ഒരു കൂട്ടം വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്..... വേഗം വാ..." "മ്മ്... ഇപ്പൊ വരാം....." അവൻ ചാടി ഇറങ്ങി കുളിക്കാൻ കയറി....  "വെള്ളം..... വെള്ളം...... ആാാഹ്...." അവന്റെ അവശത നിറഞ്ഞ ശബ്ദം അവിടെ മുഴങ്ങി.. കണ്ണുകൾ തുറക്കാനാവുന്നില്ലവന്.... കണ്ണിന് ചുറ്റും രക്തം കട്ട പിടിച്ചു കിടപ്പാണ്..... അമ്മേ.....!!!! വേദന കൊണ്ട് അവൻ പുളഞ്ഞു.....

ശരീരം മുഴുവൻ മുറിവുകളാണ്... അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണ് നീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി.... അമ്മ..... അമ്മാ..... അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഉരുവിട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.... ഗൗരിയമ്മയുടെ മുഖം അവന്റെ മനസിലേക്ക് വന്നു.... തന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുവാകും തന്റെ അമ്മ.... താൻ മരിച്ചു പോയാൽ വേറെ ആരുണ്ട് അമ്മക്ക്.... വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോഴും അവൻ ഓർത്തു.... കണ്ണൊന്നു തുറക്കാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ.... ജീവൻ പോകുന്ന വേദനയാണ്.... തൊണ്ട വറ്റി വരണ്ടിരുന്നു... ഒരിറ്റ് വെള്ളത്തിനായ് ഉറക്കെ കരയാൻ തോന്നി അവന്.... അമ്മേ........!!  "മോനെ.... ശ്രീക്കുട്ടാ....." ഗൗരിയമ്മ ഞെട്ടി കണ്ണുകൾ തുറന്നു..... ഈശ്വരാ ന്റെ കുട്ടി.... "എന്ത് പറ്റി അമ്മേ...." ഗൗരിയമ്മയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ധീരവ് ഓടി വന്നു.. "ഒന്നൂല്യ... ഞാൻ എന്തോ.... ഒരു ദുഷിച്ച ചിന്ത മനസ്സിൽ കയറി കൂടീട്ടുണ്ട്.... അതാ... കുറച്ചായില്ല ശ്രീക്കുട്ടന്റെ കത്തോ വിളിയോ വന്നിട്ട്..." ഗൗരിയമ്മ നേരിയതിന്റെ തുമ്പ് കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു... "ചുമ്മാ ആലോചിച്ചു കൂട്ടിയതാണോ... അതോ.." ധീരൻ അമ്മയെ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി.. അവർ മെല്ലെയൊന്ന് ചിരിച്ചു.

. "ശ്രീക്കുട്ടന്റെ നാള് നോക്കി.... തിരുമേനി പറഞ്ഞത് ഇപ്പൊ നല്ല സമയം അല്ലെന്ന എന്തൊക്കെയോ ദോഷങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന്... അപ്പൊ തുടങ്ങിയതാ മനസ്സിനൊരു വല്ലായ്മ.. ന്റെ അടുത്തുണ്ടേൽ ഇങ്ങനെ ആധി പിടിക്കണ്ടായിരുന്നു..." ചെറുതായോന്ന് കിതച്ചു പോയി ആ അമ്മ.... ധീരൻ അവരുടെ നെഞ്ചിൽ മെല്ലെ തടവി കൊടുത്തു... "അമ്മ ആവശ്യമില്ലാത്തതൊന്നും ആലോചിച്ചു കൂട്ടണ്ട... ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ... മ്മ്...." "ശെരി മോനെ... അമ്മ തരണേ . ആ ശബ്ദം ഒന്ന് കേൾക്കാലോ....." ഒരു നേരിയ ആശ്വാസം തോന്നി ഗൗരിയമ്മക്ക്.. ധീരവ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവരെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു... "അവരെവിടെ മോന്റെ കൂട്ടുകർ...??" "അവർ പുറത്ത് പോയേക്കുവാ...." അവൻ മറുപടി കൊടുത്തു.. "ഗൗരിയമ്മേ...." വാതിക്കൽ നിന്ന് മുന്ന വിളിച്ചു.. "ആ മോള് വന്നോ... ഇങ്ങ് വാ.." മുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് കയറി... "രണ്ട് പേരും ഇവിടെ ഇരിക്ക്.. ഞാനിപ്പോ വരാം...." ഗൗരിയമ്മ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എഴുനേറ്റ് പോയി... മുന്ന പുരികം ഉയർത്തി ധീരവിനെ നോക്കി...

അവൻ അറിയില്ലെന്ന ഭാവത്തിൽ കൈ മലർത്തി കാണിച്ചു.... അവൾ ഗൗരവത്തിൽ അവനെ നോക്കി.... നിതിനോടുള്ള അവളുടെ ദേഷ്യമാണ് ആ ഗൗരവത്തിന് കാരണം എന്ന് അവന് മനസിലായി.... അവൻ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നു... "ലൈല... Im sorry yaarr... അവർക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു...." അവന്റെ ശബ്ദം താഴ്ന്നു...മുന്ന അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി... "സോറി....." അവൻ ചുണ്ട് ചുളുക്കി കൊണ്ട് ഇരു ചെവിയിലും കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... "വേണ്ട നീ സോറി പറയണ്ട... അവന്മാരെ ഇനി എന്റെ മുന്നിൽ കാണരുത്...." "ഇല്ല... അവര് നാളെ പോകും...." അവൻ ചിരിച്ചു... അവളുടെ ചുണ്ടിലും പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.... അപ്പോഴേക്കും ലക്ഷ്മിയമ്മ അപ്പോഴേക്കും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.... കയ്യിൽ രണ്ട് കവറുകളുണ്ട്... ലൈലയും ധീരവും പരസ്പരം നോക്കി.... ഗൗരിയമ്മ അവർക്ക് അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു...... "എന്താ അമ്മേ ഇത്...??" മുന്ന ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.................. (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...