WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 17

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

"എന്ത് പറ്റി അമ്മേ... എന്തിനാ കരയുന്നെ...??" ആ അമ്മയുടെ കണ്ണുനീർ അവനെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു.... പെരുവിരൽ കൊണ്ട് അവൻ സ്നേഹത്തോടെ തുടച്ചു നീക്കി... "ശ്രീക്കുട്ടനെ വിളിച്ച് എന്നാ വരുന്നത് എന്ന് ചോദിക്കണേ മോനെ....." ആ അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ ഇടറി... "അതിന് മാത്രം എന്ത് പറ്റി അമ്മേ... ഇതുവരെ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലായിരുന്നല്ലോ..??" അവൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു... "ബാങ്കിൽ നിന്ന് നോട്ടീസ് വന്നിട്ടുണ്ട്... പലിശയെങ്കിലും എത്രയും പെട്ടെന്ന് അടക്കണം ഇല്ലേൽ ഈ സ്ഥലവും പോകും.... എന്റെ ഏട്ടൻ ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണാ ഇത്....." അവരൊന്നു വിതുമ്പി.... ധീരവ് ആ അമ്മയെ അവനിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു..... "അമ്മ വിഷമിക്കണ്ട.. ശ്രീയെ വിളിച്ചു നോക്കട്ടെ.... ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞു എന്റെ അമ്മക്കുട്ടി സങ്കടപെടരുത്...." ധീരവ് സ്നേഹത്തോടെ ആ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു... ആ വൃദ്ധ പുഞ്ചിരിച്ചു.... "ആട്ടെ എന്തിനാപ്പോ.. ഈ നേരത്ത് ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കുന്നത്... മ്മ്...." അവൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.. "സങ്കടം വന്നാലും സന്തോഷം വന്നാലും ദേ ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കണം.... പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ സാമിപ്യം അത് വലിയ ആശ്വാസമാണ്...." അമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ നറു ചിരി അവൻ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നു....

"അങ്ങനെയല്ല വാപ്പി.. ദേ ഇങ്ങനെ..." തല തിരിച്ച് ഷർട്ട്‌ ഇട്ട് നിൽക്കുന്ന വാപ്പിയേ തിരുത്തി കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.. ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺസ് നല്ലപോലെയിട്ട് കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി ചിരിച്ചു... "വാ ഇവിടെ ഇരിക്ക്..." ഇനി എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്ന അഹദ്ദേത്തെ അവൾ പിടിച്ചു ബെഡിലേക്ക് ഇരുത്തി... മുടി ചീകി ഒതുക്കി കൊടുത്തു... പൌഡർ മുഖത്തിട്ട് കൊടുത്തു.... "മ്മ്... സുന്ദരനായിട്ടുണ്ട്..." അവൾ കളിയാലേ പറഞ്ഞു.. ആ മുഖത്തൊരു ചിരി വിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...... മുഷിഞ്ഞ വേഷം മാറ്റിയിട്ടത് എടുത്തു വേസ്റ്റ് ബിന്നിലേക്ക് ഇട്ടു... ഒരുപാട് ഇട്ട് പഴകിയതാണ്..കീറിയിട്ടുമുണ്ട് ഷർട്ടല്ലാം... "ഇനി ഇതൊന്നും വേണ്ടാട്ടോ വാപ്പി.. നമുക്ക് പുതിയത് വാങ്ങാം..." ഭാവബേധമില്ലാത്ത ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.... മുറ്റത്ത്‌ നിന്ന് ധീരവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു.... തലയിൽ കെട്ടിയ ടവൽ ചെയറിലേക്ക് വിരിച്ചിട്ട് കൊണ്ട് അവൾ ബാൽകണിയിലേക്ക് നോക്കി... ആരോ ഫോണിലൂടെ സംസാരിക്കുകയാണ് അവൻ.... ഒരു ഡാർക്ക്‌ ബ്ലൂ കളർ ഷർട്ടും അതേ കരയുള്ള മുണ്ടുമാണ് വേഷം.... അവളുടെ മിഴികൾ ഒന്ന് വിടർന്നു... പിന്നെ ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് ഓടി പോയി... കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഗൗരിയമ്മ തന്ന സാരി ബെഡിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്....

അവൾ അതിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു... പിന്നെ അതിലൊന്നു തലോടി.. സാരി ഉടുക്കാൻ പോകുന്നു.... ഓർത്തപ്പോൾ അവൾക്ക് ചിരി വന്നു... എന്തൊക്കെ മാറ്റാങ്ങളാണ് തനിക് വന്നിരിക്കുന്നത്.... പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ഫ്രഷ് ആകാൻ കയറി.... കുളിച്ചിറങ്ങി സാരി കയ്യിലെടുത്തു.. ഉടുക്കാൻ അറിയില്ല... ഗൗരിയമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയാലോ..?? ഒരു നിമിഷം അവൾ ആലോചിക്കാതെ ഇരുന്നില്ല.... വേണ്ട... യൂട്യൂബിൽ നോക്കി ഉടുക്കാം.... സ്വയം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ സാരി ഉടുക്കാനൊരുങ്ങി.....  വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത് നിന്നാൽ കാണാം കൊടിതോരണങ്ങൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച ഉത്സവപറമ്പ്.... ധീരവിന് അതെല്ലാം പുതിയ കാഴ്ചയായിരുന്നു... വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തൂടെ പോകുന്ന ആനയേയും തെയ്യവും തിറയും എല്ലാം അവൻ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി..... അവൻ അതെല്ലാം ഫോണിൽ പകർത്തി,.. ഓടി ചീറി പാഞ്ഞു വരുന്ന കരിങ്കാളി കൂട്ടങ്ങളെയും അവൻ കണ്ണ് മിഴിച്ചു നോക്കി.... മുണ്ടും മടക്കി കുത്തി അവൻ അകത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ നേരം കണ്ടു സാരി ഒതുക്കി കൊണ്ട് നടന്നു വരുന്ന മുന്നയെ.... അവന്റെ മിഴികൾ വിടർന്നു...

. "നിനക്ക് ഇത്രയും ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നോ ലൈല....." അവന് അവളിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല... "You look beautiful....." അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഉരുവിട്ടു.... മുന്ന അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു..... "ആഹാ മോള് വന്നോ.... കൊള്ളാല്ലോ.. കാണാൻ നല്ല ചേലുണ്ട്...." ഗൗരിയമ്മ അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി... "മോൾടെ അച്ഛൻ...??" ഗൗരിയമ്മ ചോദിച്ചു.. "വാപ്പി മരുന്ന് കഴിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണത്തിലാ.. ഉറങ്ങി എണീക്കാൻ കുറച്ചു നേരം കഴിയും..." അവൾ പറഞ്ഞു.... "എന്നാ വാ... നമുക്ക് പോകാം... ഇവിടുന്ന് നോക്കിയാൾ കാണുന്ന പോലെ അല്ല.. ഇത്തിരി നടക്കാനുണ്ട്..." പരസ്പരം നോക്കി നിൽക്കുന്ന ധീരവും മുന്നയും ഗൗരിയമ്മയുടെ സംസാരത്തിൽ ഒന്ന് പതറി... അവൾ ചിരിയോടെ തല താഴ്ത്തി കൊണ്ട് അമ്മക്ക് ഒപ്പം നടന്നു.... വഴിനീളെ ക്ഷത്രത്തെ കുറച്ചും നാടിനെ കുറിച്ചും ഗൗരിയമ്മ കാര്യമായി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്... അത് കേൾക്കുമ്പോഴും ഇടക്ക് ഇടക്ക് ധീരവിന്റെ കണ്ണുകൾ മുന്നയിലേക്ക് പതിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.... കൊട്ടും മേളവും തുടങ്ങി... "ഞാനിതൊക്കെ ആദ്യമായ് കാണുകയാ...??" ധീരവ് ഇടക്ക് പറഞ്ഞു.. "അത് മോൻ ചെറുപ്പത്തിൽ പോയതല്ലേ നാട്ടിൽ നിന്ന് അതാണ്...."

ഗൗരിയമ്മ അവന്റെ വലത് കയ്യിൽ പിടിച്ചു.... തിരക്ക് കൂടി വന്നു....തന്നോട് ചേർന്ന് നടക്കുന്ന മുന്നയുടെ വലത് കയ്യിൽ അവൻ എപ്പോഴോ പിടിച്ചിരുന്നു.... തിരക്ക് ആയത് കൊണ്ട് അവൾ അവനൊപ്പം ചെറു ചിരിയോടെ നടന്നു.... കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന ക്യാമറയിൽ അവൾ ഓരോ ദൃശ്യങ്ങളും പകർത്തിയെടുക്കുന്നുണ്ട്.... ഇടക്ക് ചെരിഞ്ഞ് ആ അവന്റെ ഫോട്ടോയും എടുത്തു.... അവൻ അവളെയൊന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി.... "നമുക്ക് ഒന്ന് തൊഴുതിട്ട് വരാം... വാ മോനെ...." ഗൗരിയമ്മ അവനെ വിളിച്ചു....അവൻ ഇടം കണ്ണിട്ട് അവളെ നോക്കി... "ഞാനില്ല അമ്മേ.. അമ്മ പോയിട്ട് വാ.." ഗൗരിയമ്മ അവരെ രണ്ട് പേരെയും ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അകത്തേക്കു പോയി.. ധീരവ് പൊടുന്നനെ മുന്നയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ക്യാമറ പിടിച്ചു വാങ്ങി.... പെട്ടെന്ന് ആയത് കൊണ്ട് അവളൊന്നു ഞെട്ടി.... പിന്നെ അവൾക്ക് നേരെ നിന്നു... അവളുടെ ഒരു ഫോട്ടോ അവൻ ക്യാമറയിൽ പകർത്തി....അത്ഭുതത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നവളെ അവനൊന്നു കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു....

ആൾകൂട്ടം അതികമില്ലാത്ത ആൽമരചുവട്ടിൽ അവർ രണ്ട് പേരുമിരുന്നു... ധീരവ് അടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന മുന്നയെ മുഖം ചെരിച്ചു നോക്കി... മുടി അവൾക്ക് തോളോടൊപ്പമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...ബ്രൗൺ നിറമായിരുന്നു അവളുടെ മുടിക്ക്.... ധീരവ് ഒന്നൂടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു കൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി.... പിന്നെ സാരി തലപ്പ് എടുത്ത് അവളുടെ തലയിൽ തട്ടം പോലെയിട്ടു.... അവളൊന്നു ഞെട്ടി.... "തട്ടമിട്ട് കാണാനാ കൂടുതൽ ഭംഗി...." അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... അവൾ ചിരിച്ചു തല താഴ്ത്തി..... അവനും ചിരിയോടെ മറ്റെങ്ങോ നോക്കി ഇരുന്നു... ഗൗരിയമ്മ തൊഴുതു വന്നപ്പോൾ മൂന്ന് പേരും ഉത്സവപറമ്പിലൂടെ വെറുതെ നടന്നു.... "സ്നേഹിച്ചു നടക്കുന്ന കാലത്ത്.. ഈ ഉത്സവത്തിന് വരുമ്പോൾ ആരും കാണാതെ വിജയേട്ടൻ എത്ര കുപ്പിവളകൾ വാങ്ങി തന്നിട്ടുണ്ടെന്നോ...?? " കുപ്പിവളകടക്കു മുന്നിലെത്തിയപ്പോൾ ആ നല്ല നാളുകളെ അയവിറക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... മുന്നയും ധീരനും പുഞ്ചിരിച്ചു... "കരിവള ആ കടയിൽ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഭംഗി നിന്റെ കയ്യിൽ കിടക്കുന്നത് കാണാനാ എന്നാ അങ്ങേര് പറയാറ്...." മധുരമൂറുന്ന ഓർമ്മകൾ മനസിന്റെ വാതിൽപടിക്കൽ വന്ന് നിന്നു....

ധീരവ് നിര നിരയായി വെച്ചിരിക്കുന്ന കുപ്പിവളകളിലൂടെ വിരലോടിച്ച് കൊണ്ട് മുന്നയെ നോക്കി.... അവളുടെ കണ്ണുകളും അവനെ തേടി വന്നിരുന്നു.... ചുണ്ടുകൾ ചിരിച്ചിരുന്നു... തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സിൽ അവൻ മാത്രമായിരുന്നു.... അവനോടൊരിഷ്ട്ടം... അതെപ്പോഴോ തോന്നിയിരുന്നു.... അടുത്ത് വന്ന് സംസാരിച്ചപ്പോൾ.. ചിരിച്ചപ്പോൾ... വാപ്പിച്ചിയേ ചേർത്ത് നിർത്തിയപ്പോൾ.. ശുശ്രുഷിച്ചപ്പോൾ.... എപ്പോഴോ..... അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ചിരിച്ചു.... ഇഷ്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവൻ വെറുക്കുമോ... മിണ്ടാതെ ആകുമോ... എന്ത് ചിന്ദിക്കും തന്നെ പറ്റി..... അവൾ ഓർത്തു... ഏയ്‌ ഇല്ല... എന്ത് വിചാരിച്ചാലും... ഉള്ളിലെ ഇഷ്ട്ടം മറച്ചു വെച്ച് അഭിനയിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നല്ലതല്ലേ മനസിലുള്ളത് തുറന്നു പറയുന്നത്.... അതേ അവനോട് പറയണം തനിക്ക് അവനോട് ഒരു ഇഷ്ട്ടമുണ്ടെന്ന്... ❤️ "നിങ്ങൾ ഇതുവരെ പാക്ക് ചെയ്തില്ലേ...??' ബെഡിൽ നിരത്തിയിട്ട ഡ്രെസ്സുകൾക്ക് അടുത്ത് ഇരിക്കുന്ന നിതിനേയും വിജയിയേയും നോക്കി ഗൗരവത്തോടെ ധീരവ് ചോദിച്ചു....

വിജയ് അവനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി.. "ഞങ്ങളെ പറഞ്ഞു വിടാൻ നിനക്ക് വല്ലാത്ത ദൃതിയാണല്ലോ...നിനക്ക് ഒറ്റക്ക് എന്തോ കാര്യമായി ചെയ്യാനുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു..." "നീ ഈ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടേണ്ട.... പറഞ്ഞ ജോലി ചെയ്താൽ മതി....." ധീരവ് അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.. "ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഭാഗം ക്ലിയർ ആക്കുന്നുണ്ട്... നിന്നെയാണ് ഞങ്ങൾക്ക് പേടി... .."നിതിൻ ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു.. "വെറുതെ ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാതെ നിങ്ങൾ പോകാൻ നോക്ക്..." ദേഷ്യം അടക്കി നിർത്തി അവനൊരു വിധം പറഞ്ഞു.... "ഞങ്ങൾ എന്ത് പ്രശ്നം ഉണ്ടക്കാനാ.. ഉണ്ടാക്കിയാൽ തന്നെ എന്തായിപ്പോ.. എപ്പോഴാണേലും ഇവിടുന്ന് നിനക്ക് ഇറങ്ങേണ്ടി വരും.....പുണ്യ കിട്ടാൻ ഒന്നുമല്ലല്ലോ നീ ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കുന്നത്...." നിതിൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.... "ഡാാ....." ധീരവ് ദേശ്യത്തോടെ അവന് നേരെ കൈ ഉയർത്തിയതും... പുറകിൽ നിന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടു... മൂന്ന് പേരും ഒരുമിച്ച് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... വാതിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടതും അവർ ഒന്ന് പകച്ചു............ (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...