WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 18

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

"ഡാാ....." ധീരവ് ദേശ്യത്തോടെ അവന് നേരെ കൈ ഉയർത്തിയതും... പുറകിൽ നിന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടു... മൂന്ന് പേരും ഒരുമിച്ച് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... വാതിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടതും അവർ ഒന്ന് പകച്ചു.... "ലൈല......" അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു..... വാതിൽ പടിക്കൽ നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൾ.... "ലൈല ഞാൻ...." ധീരവ് അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് വന്നതും മുന്ന അവനെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം തിരിഞ്ഞു നടന്നു.... "ലൈല..." ധീരവ് പുറകെ ചെന്നെങ്കിലും അവൾ നിൽക്കാതെ വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് നടന്നു.... "Damn...." അവൻ ദേഷ്യത്തിൽ ചുമരിൽ ഇടിച്ചു... "നീ എന്തിനാടാ ഇങ്ങനെ വെപ്രാളപെടുന്നത്....?? ആ പെണ്ണ് കേട്ടത് കൊണ്ടാണോ...??" വിജയ് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... "അത് തന്നെ.... അവളോട് പോകാൻ പറ...." നിതിനും വിജയ്നെ പിൻതാങ്ങി.... "പോകാൻ സമയമായില്ലേ.... ഇറങ്ങാൻ നോക്ക് രണ്ടും....." ധീരവ് അവരെ രണ്ട് പേരെയും ദഹിപ്പിക്കും മട്ടിൽ നോക്കി.... വിജയ് പുച്ഛത്തോടെ റൂമിലേക്ക് പോയി... പിന്നാലെ നിതിനും...

"ആഹാ മക്കള് പോകാൻ ഇറങ്ങിയൊ.. ഉത്സവം കഴിഞ്ഞിട്ട് പോയാൽ പോരെയോ...??" താഴ്യ്ക്ക് ബാഗും കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വന്ന നിഥിനെയും വിജയേയും കണ്ട് ഗൗരിയമ്മാ ചോദിച്ചു... അവർ രണ്ട് പേരും പുറകെ വന്ന ധീരനെ നോക്കി... അവന്റെ മുഖം ദേഷ്യം നിറഞ്ഞിരിക്കുവാണ്.. "പിന്നെ ഒരിക്കൽ വാരം അമ്മേ..." നിതിൻ ഒരു ചിരി വരുത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "എന്തേലും കഴിച്ചിട്ട് പോ മക്കളേ.." "വേണ്ട... ട്രെയിൻ ലേറ്റ് ആവും...." ഗൗരവം നിറഞ്ഞ ധീരവിന്റെ സ്വരം ഉയർന്നു..... മറ്റു രണ്ട്പേരുടെയും മുഖം ഇരുണ്ടു... ഗൗരിയമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞവർ ഇറങ്ങി..... അവരുടെ കാർ വീടിന്റെ പടി കടന്ന് പോയതും ധീരവ് ദീർഘ ശ്വാസമെടുത്ത് കൊണ്ട് തിണ്ണയിലേക്ക് ഇരുന്നു... കാർമേഘം നീങ്ങിയ മേലാകാശം പോലെ അവന്റെ മനസ്സ് തെളിഞ്ഞു.... "അങ്ങനെ അവരങ് പോയി...." ഗൗരിയമ്മ തൂണിൽ ചാരി നിന്ന് പറഞ്ഞു... അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആ കവിളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി... "ഈ കുട്ടിക്ക് ഇതെന്ത് പറ്റി...." ഗൗരിയമ്മ ചിരിയോടെ അവന്റെ പോക്ക് നോക്കി... 

റൂമിന്റെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നാൽ കാണാം കാവിലെ ഉത്സവം നടക്കുന്നത്... അന്തിചുപ്പേറ്റ് കിടക്കുന്ന ആകാശവും കാവിലെ പാട്ടും ഉത്സവവും .... ബാൽകണിയുടെ കൈവരിയിൽ കൈ അമർത്തി നിന്നു അവൾ..... മുന്ന തന്നെ തെറ്റി ധരിച്ചു എന്ന് കരുതി വെപ്രാളത്തോടെ ഉമ്മറത്ത് ഇരിക്കുകയായിരുന്ന ധീരവ് അവളെ കണ്ടു... താങ്ക് ഗോഡ്... അവൻ തിണ്ണ ചാടി ഇറങ്ങി അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് ഓടി.... പടികൾ ചാടി കയറി വരുന്നവനെ കണ്ട് റൂമിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങിയാ മുന്നയുടെ മുന്നിലേക്ക് അവൻ ചാടി വീണു.... "ല... ലൈല പ്ലീസ്....." അവൻ അവൾക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് കിതച്ചു.. "മാറി നിൽക്ക് ധീരവ്....." അവൾ അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി.. "പ്ലീസ് nah.... നീ എന്നെ തെറ്റി ധരിച്ചിരിക്കുവാ..." അവൻ ദയനീയ മായി പറഞ്ഞു... ലൈല അവന്റെ മുന്നിൽ കൈ കെട്ടി നിന്നു.. "എന്താ അതൊക്കെ.... അവനെന്താ ധീരവ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്...." അവനെ ഉറ്റു നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു... "nothing yar... അവൻ എന്നെ ഇറിറ്റേറ്റ് ചെയ്യാൻ ഓരോന്ന് പറയുന്നതാണ്..."

"എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയില്ല.. നീയും വല്ലാത്ത ദേഷ്യത്തിലായിരുന്നു..." മുന്ന അവനിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിച്ചു നിന്നു.... ധീരവ് അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്ന് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.... "പ്ലീസ് ലൈല....അവിടെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തെറ്റി ധരിച്ചു കൊണ്ട് എന്നോട് മിണ്ടാതെ നിൽക്കല്ലേ....." അവൻ കൊച്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളേ പോലെ കെഞ്ചി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് പാവം തോന്നി... ഉള്ളിൽ പിടിച്ചു വെച്ച ചിരി പുറത്തു വരും എന്നായി... പെട്ടെന്ന് തോന്നിയ ധൈര്യത്തിൽ അവനോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം പറയാൻ വേണ്ടി ഓടി ചെന്നതാ... തൊട്ടടുത്ത റൂമിൽ നിന്ന് അവരുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി നോക്കി... തന്നെ വിജയ് മാത്രമേ കണ്ടള്ളൂ.. താൻ കേൾക്കാൻ വേണ്ടി മുനവെച്ച് എന്തോ പറഞ്ഞു അവൻ.... അത് കേട്ട് താൻ ധീരനെ തെറ്റി ധരിച്ചു എന്ന് കരുതി കാണും പാവം ... പൊട്ടി വന്ന ചിരി പിടിച്ചു നിർത്താൻ അവൾക്ക് ആയില്ല... അറിയാതെ ചിരിച്ച് പോയി... അവളുടെ ചിരി കേട്ട് അവൻ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി.... "തെറ്റിധരിക്കാൻ മാത്രം അവനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ധീര.... നീ എപ്പോ വേണേലും ഈ വീട് വിട്ട് പോകും...കാരണം ഇത് നിന്റെ സ്വന്തം വീടല്ല... Childhood ഫ്രണ്ട്ന്റെ വീടല്ലേ.... അതെനിക്ക് അറിയാവുന്ന കാര്യമല്ലേ...."

മൂക്കത്ത് വിരൽ വെച്ച് കൊണ്ട് അവൾ അവനെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു.... ധീരവ് ചിരിക്കണോ കരയണോ എന്നാ അവസ്ഥയിൽ അവളെ നോക്കി.... "Idiot...." മുഖം ഷോൾഡർ കൊണ്ട് തുടച്ചവൻ... പൊടുന്നനെ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.... പെട്ടന്നായത് കൊണ്ട് മുന്ന ഞെട്ടി പോയി.... "നീ ഇത്തിരി നേരം അകൽച്ച കാണിച്ചപ്പോൾ ശെരിക്കും ഒറ്റപെട്ട പോലെ തോന്നി...." "എനിക്കും....." അവളുടെ ശബ്ദം അവന്റെ കാതിൽ പതിഞ്ഞു....ആ ചുടു നിശ്വാസമേറ്റവൻ കഴുത്ത് വെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അവളിൽ നിന്ന് പിടി അയച്ചു... "Really....." അവന്റെ മിഴികൾ അവളെ ഉറ്റു നോക്കി..... അത്ഭുതമൂറുന്ന മിഴികൾ....കറുത്ത ഞാവൽ പഴം പോലുള്ള നേത്ര ഗോളങ്ങൾ.... "മ്മ്...... " അരയിൽ ഇരിക്കുന്ന അവന്റെ കൈകളിലേക്ക് നോക്കി ഇടറുന്ന സ്വരത്തിൽ അവളൊന്നു മൂളി.... അവന്റെ നീളൻ മുടികൾ ഇളം കാറ്റിൽ അവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിനെ ചുംബിച്ചു.... വലം കൈ കൊണ്ട് അവൾ ആ മുടി മാടി ഒതുക്കി കൊടുത്തു... "എനിക്ക് നിന്നോടൊരു സ്പെഷ്യൽ ഫീലിംഗ് ആണ്.... അല്ല.. അങ്ങനെ അല്ല.. You are something special for me.."

അവളുടെ തണുത്ത കൈ തലം അവന്റെ കവിളിൽ അമർന്നു.... അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുരുങ്ങി..... "ലൈല....." അവന്റെ സ്വരം ആർദ്രമായി... "മ്മ്....." പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ മൂളി... ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.. ഇടറാതെ... പതറാതെ.... "എന്താണ്...." അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു... "ഇഷ്ടാണ് ധീരവ്...... അത് പറയാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ....." ബാക്കി പറയും മുന്നേ വിട പറയാൻ വെമ്പി ചുവന്ന് അവർക്ക് ഇടയിൽ നിന്ന സൂര്യൻ മറഞ്ഞു... അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടേതുമായി കൊരുത്തു.... ചുംബനം.... ആത്മാവിനെ തൊട്ടറിഞ്ഞ ചുംബനം... പൊടുന്നനെ രണ്ട് പേരും പിൻവാങ്ങി... അവർക്കിടയിൽ വീണ്ടുമാ സൂര്യൻ വന്നു....കിതച്ചു പോയിരുന്നു അവർ.... പരസ്പരം മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ നിന്നു... "സോറി......" അസ്തമയ സൂര്യനെ നോക്കി ആയിരുന്നു അവന്റെ പറഞ്ഞത്.... അവൾ ചെന്നു അവന്റെ പുറത്തേക്ക് മുഖം അമർത്തി നിന്നു.... "വല്ലാത്തൊരിഷ്ടമാണ് ധീരവ്...പറയണോ വേണ്ടായോ എന്ന് ഒരുപാട് ആലോചിച്ചു... പിന്നെ അങ്ങ് പറഞ്ഞു...." മറുപടിയായി അവളുടെ വിരലുകളിൽ അവൻ ചുംബിച്ചു.... തെറ്റാണോ ശെരിയാണോ എന്ന് അവൻ ഓർക്കുന്നില്ല..... അവളോട് ഇഴകി ചേരാനാണ് അവനും കൊതിച്ചത്....അഗാതമായ പ്രണയചുഴിയിലേക്ക് എപ്പോഴോ അവൻ വീണു പോയിരിന്നു... സ്വയം മറന്ന് ലക്ഷ്യങ്ങളേ മറന്ന്...... ഹൃദയമിപ്പോൾ കൊതിക്കുന്നത് ഇവളെയാണ്.... ഇവളെ മാത്രം... "ഞാനും നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു ലൈല..... 🖤"........... (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...