WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 20

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

ശബ്ദം കേട്ട് മുന്നയും ഗൗരിയമ്മയും ഒരുമിച്ച് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.... "എന്ത് പറ്റി ധീരവ്...??" മുന്ന അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.., അവൻ ഒരു ചിരി ചുണ്ടിൽ അണിഞ്ഞു കൊണ്ട് കുനിഞ്ഞു വീണു കിടന്ന ഫോൺ എടുത്തു.... "കയ്യീന്ന് സ്ലിപ്പായത... അവനൊരു വിളറിയാ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... അവൾ അവനെയൊന്നു ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി... അവൻ അപ്പൊ തന്നെ ഇടം കണ്ണിട്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മയെ നോക്കി... പുള്ളിക്കാരി രണ്ട് പേരുടെയും കഥകളി കണ്ട് കള്ളചിരിയോടെ നിൽപ്പാണ്... "അമ്മേ ചായ...." അവൻ പെട്ടെന്ന് അവർക്ക് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു പറഞ്ഞു... "മ്മ്....." ഗൗരിയമ്മ ഒന്ന് അമർത്തി മൂളികൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി... ആ സമയം കൊണ്ട് ധീരവ് മുന്നയെ പിടിച്ച് അവനിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി... "മ്മ്... എന്താണ്...." അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കൈ അമർത്തി കൊണ്ടവൾ പുരികമുയർത്തി ചോദിച്ചു... "ചുമ്മാ..." ഒരു താളത്തിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ അവളുടെ മുടിയിഴകൾ മാടി ഒതുക്കി... അപ്പോഴാണ് അവൻ അവളുടെ വേഷം ശ്രദ്ധിച്ചത്.....

ഒരു കുർത്തയും പാലസയുമാണ്.... ആദ്യമായാണ് അവളെ അങ്ങനെയൊരു വേഷത്തിൽ കാണുന്നത്.... കഴുത്തിൽ ചുറ്റിയിട്ട ഷാൾ വലിച്ചെടുത്തവൻ അവളുടെ അവളുടെ തലയിലൂടെയിട്ട് കൊടുത്തു... "ഇപ്പൊ കാണാൻ നല്ല മൊഞ്ചുണ്ട്...." ചൂണ്ടു വിരൽ കൊണ്ട് കവിളിണയിൽ മെല്ലെ കളമെഴുതി.... മുന്ന അവന്റെ നെഞ്ചിലൊരിടി കൊടുത്തു.... നെഞ്ചും തടവി അവൻ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചവൻ നോക്കി.. "ആ പെപ്പെർ സ്പ്രൈ ഇപ്പൊഴും കയ്യിലുണ്ട്... ഈ കണ്ണിലേക്ക് അടിച്ചു തരും ഞാൻ.. ആഹ്...." കണ്ണുകൾ ചുരുക്കിയവൾ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു..... "വേണ്ട മോളെ ലൈല... അതിനേക്കാൾ വലിയൊരു ആയുധം എന്റെ കയ്യിലുണ്ട്..." അവൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു തിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... "എന്താ അത്...??' "പറയണോ...??" "മ്മ്...." "ഇല്ല പറയില്ല....അതെനിക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല...." അവൻ ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... "എന്നെങ്കിലും പറയേണ്ടി വന്നാലോ..??" അവൾ അവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടണിൽ വിരലുഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... അവന്റെ മുഖം മാറുന്നത് അവൾ കണ്ടു കണ്ണുകൾ ചുരുക്കി...

മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തിയവൻ അവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിലൊരുമ്മ കൊടുത്ത് അവിടെന്ന് പോയി... മുന്ന മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ തലോടി....  ദേഹമാകെ നീറുന്നത് പോലെ തോന്നി അവൻ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുറന്നു.... ആഹ്...... ദേഹം മുഴുവൻ വേദന തോന്നിയവനിൽ നിന്ന് ഒരു ആർത്തനാദം ഉയർന്നു.... ദേഹം മുഴുവൻ എന്തോ പച്ച മരുന്ന് കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ... എഴുനേൽക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.... ദേഹമാകെ നീറി പുകയുവാണ്... "പാപ്പാ...വോ ഉത് ഗെയ്...."( പാപ്പ ദേ ഇയാൾ എഴുനേറ്റു) ഒരു കുഞ്ഞു ശബ്ദം കേട്ടവൻ വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കുമ്പോഴേക്കും പാദസ്വരത്തിന്റെ കിലുക്കം മാത്രമായി... തലയിൽ ചുവന്ന നിറമുള്ള തുണി കൊണ്ട് തലപ്പാവ് ചുറ്റി.... ജുബ്ബയും പാന്റുമിട്ട് വടിയും കുത്തി ഒരു വൃദ്ധൻ റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നു.... "ക്യാ തും അബ് ദർദ് മേൻ ഹോ ?" (ഇപ്പോൾ വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ??)

പായകട്ടിലിനോരം ഇരുന്നു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.... അവൻ ഒന്ന് തലയാട്ടി.... അദ്ദേഹം പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത് കിടന്ന വിഷറി എടുത്ത് അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വീശി കൊണ്ടിരുന്നു.. ശരീരത്തിന്റെ എഴുപത് ശതമാനവും പൊള്ളിയിരുന്നു അവന്റെ.... തലയിലും നെഞ്ചിലും കുത്തേറ്റത് പോലെ മുറിവ്... രക്തം വാർന്നു പോയിരുന്നു ഒരുപാട്..... അടുത്തുള്ള ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് ഡോക്ടറേ വിളിച്ചു വരുത്തി പരിശോദിപ്പിച്ചു..... കാര്യങ്ങൾ ഓരോന്നായി അദ്ദേഹം അവനോട് പറഞ്ഞു.... "തുമ്ഹാര നാം ക്യാ ഹേ..??" അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.... "ശ്രീ... ശ്രീഹരി....." നെഞ്ചിലെ മുറിവിൽ പതിയെ ഒന്ന് കൈ അമർത്തി കൊണ്ട് അവൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു..... 

"മ്മ്... കഴിഞ്ഞു... ഇനി മരുന്ന് കൂടെ കഴിച്ചാൽ മതി...." ഒരു ടവൽ കൊണ്ട് വാപ്പിച്ചിയുടെ ചുണ്ടുകൾ മെല്ലെ തുടച്ചു കൊടുത്തു അവൾ... പത്രത്തിലെ കഞ്ഞി ടേബിളിൽ വെച്ച് കൈ കഴുകി വന്നു... ഇട്ടിരുന്ന ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ പിടിച്ചു തിരിച്ചു കളിക്കുന്നുണ്ട്.... അവൾ അത് കണ്ട് ചിരിയോടെ ടേബിളിൽ ചാരി നിന്നു.... പിന്നെ മെഡിസിൻ ബോക്സ്‌ എടുത്ത്.... അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... "മരുന്ന് കഴിക്കാനുണ്ടേ...." "നിക്ക് വേണ്ട.. എന്റെ... എന്റെ ക്യാമറയെവിടെ..." അദ്ദേഹം ആധിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി... "ആദ്യം മരുന്ന്... പിന്നെ ക്യാമറ....." അവൾ മരുന്ന് നീട്ടി. മുഷിച്ചാലോടെ അദ്ദേഹം അവളെ നോക്കി പിന്നെ അത് വാങ്ങി കഴിഞ്ഞു... മുന്ന ചിരിയോടെ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി... പെട്ടെന്ന് അവളുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു...നോക്കിയപ്പോൾ ധീരവാണ്... "ഇതെന്താപ്പോ അപ്പറത്ത് നിന്ന് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് ഒരു വിളി..." അവൾ മുഖം ചുളിച്ചു.... പിന്നെ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.. "എന്താ ഈ ടൈമിൽ..." അവൾ ചോദിച്ചു... "ഒരു കാര്യം പറയാൻ വിളിച്ചതാണ്.... Its അർജെന്റ്....." അവൻ പറഞ്ഞു... "എന്താ...എന്താ കാര്യം..." അവളിലും ആകാംഷ നിറഞ്ഞു.. "I miss you.....!!!" .......... (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...