WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 3

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

മാഞ്ഞു പോകുന്ന സൂര്യനെയും.. ചെഞ്ചായം പൂശിയ മേലാകാശത്തേയും ഒപ്പിയെടുക്കുകയായിരുന്നു അവളുടെ ക്യാമറ.... മനസ്സിന് തൃപ്തി വരുന്നില്ല..... മനസ്സിന്റെ നൂറ് ശതമാനം ഓക്കെയെന്ന് തോന്നുന്ന ഒരു ചിത്രമെങ്കിലും എടുക്കാൻ കഴിയണം... അത് മറ്റുള്ളവരുടെ മനം കവരണം... അവിടെയാണ് വിജയം..... വാപ്പി എപ്പോഴും പറയാറുള്ളതാണ്... അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു... ക്യാമറ സൂം ചെയ്തു കൊണ്ട് ഓരോ കാഴ്ചകളിലൂടെയും കണ്ണോടിച്ചു.... വീട്ടു മുറ്റത്ത്‌ കുടവിരിച്ച പോൽ നിൽക്കുന്ന പ്ലാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന ധീരനെ അവൾ കണ്ടത്... അവന്റെ മുടിയിഴയിലൂടെ വിരലോടിച്ച് കൊണ്ട് ഗൗരിയമ്മയുണ്ട്... രണ്ട് പേരും എന്തോ വലിയ സംസാരത്തിലാണ്..... എന്തോ ആ കാഴ്ച അവളുടെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിരിയിച്ചു.... ചുണ്ടിലൂറിയാ ചിരിയോടെ ആ ദൃശ്യം അവളുടെ ക്യാമറയിൽ പകർത്തി..

"ഇതൂടെ കഴിക്ക് മോളെ... ആകെ ഇച്ചിരിയല്ലേ ഒള്ളൂ...." ഗൗരിയമ്മ അവളോട് സ്‌നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു.. അവൾ നിഷേധിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അമ്മ വീട്ടില്ല... "എനിക്ക് മാംസം ഒന്നും വെക്കാൻ അറിയില്ല മോൾക്ക് വേണേൽ വെച്ചോളൂട്ടോ.. ആ റൂമിനോട്‌ ചേർന്ന് ഒരു അടുക്കളയുണ്ട്....." കറി വിളമ്പി കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ഗൗരിയമ്മ പറഞ്ഞു... മുന്ന ഒന്ന് തലയാട്ടി.... അവൾ തനിക്ക് നേരെ ഇരിക്കുന്ന ധീരനെ നോക്കി... ആ മുഖത്ത് ഗൗരവമാണ്.... കണ്ടിട്ട് ഇവിടെ ഉള്ള ആളാണെന്നു തോന്നുന്നില്ല... ഒരു നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ ലുക്ക്‌.... അവളുടെ മനസ്സ് അവനെ ഉറ്റു നോക്കുന്നതിനിടയിൽ മന്ത്രിച്ചു.... ധീരൻ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് പ്ലേറ്റിൽ വിരൽ കൊണ്ട് ചിത്രം വരച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നവളെയാണ്.... അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ആദ്യം ഓർമ വന്നത് ബൈക്ക് ഇരുന്നപ്പോൾ അവനെ ഇറക്കി വിട്ടതാണ്.. അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു... വലിഞ്ഞു മുറുകി.... "വാട്ട്‌...??! " അവൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.... "എന്താണ്..." അവളും വിട്ട് കൊടുത്തില്ല... "അല്ല കുറേ നേരമായി...You are looking at me..."

അവൻ പുരികം ഉയർത്തി പുറകിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു... "മുഖത്തൊരു കള്ളലക്ഷണം അതോണ്ട് നോക്കിയതാ.. എന്തേയ്...." അവൾ കണ്ണുകൾ കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.... ചുണ്ടിലൊരു പരിഹാസചിരി.... "നിന്റെ അത്രയില്ല...വഴീന്ന് കയറി വന്ന് അമ്മയെ കയ്യിലെടുത്തില്ലേ നീ .." അടുക്കള വാതിലേക്ക് ഒന്ന് പരതി കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.. "ഞാൻ ആരെയും കയ്യിലെടുത്തില്ല... താമസിക്കുന്നെണ്ടെൽ അതിന്റെ വാടക കൊടുക്കാനും അറിയാം..." അവൻ പറഞ്ഞത് അവൾക്ക് തീരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.... "നിനക്ക് ഈ ലൈലയേ ശെരിക്ക് അറിയില്ല.. " അവളുടെ ശബ്ദം മുറുകി.. "ഓഹ്... Is it ലൈല...." ടേബിളിൽ കയ്യൂന്നി അവൻ അവളെ ഉറ്റു നോക്കി... അവൾ കഴിപ്പ് മതിയാക്കി എഴുനേറ്റ് പോയി..... അത് കണ്ട് അവൻ ചുണ്ടൊന്ന് കോട്ടി ചിരിച്ചു.... പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.... അവൻ വേഗം കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.. 

"നീ ഇപ്പൊ വന്നിട്ട് ആ ജോബ് വേണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ... ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ മുന്നാ.ആ ഒഴിവിലേക്ക് ആള് വന്നല്ലോ...." "ദീദി..... അവിടെ തന്നെ വേണം എന്നില്ല... വേറെ എവിടേലും....പ്ലീസ്.."ഫോൺ ഒന്നൂടെ ചെവിയോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചവൾ ദയനീയമായി പറഞ്ഞു.. "ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ.. നീയിങ്ങനെ പറയുമ്പോഴെങ്ങനാ..." ആ വാക്കുകൾ മതിയായിരുന്നു... മുന്ന ആശ്വാസത്തോടെ ഒന്ന് നിശ്വാസിച്ചു.... ഫോൺ കട്ടാക്കി അവൾ ബെഡിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു... അൽപ്പനിമിഷം വേണ്ടി വന്നില്ല... അവളുടെ ഫോൺ വീണ്ടും ശബ്ധിച്ചു.... നമ്പർ കണ്ടതും ആകാംഷയോടെ എടുത്തു ചെവിയിലേക്ക് എടുത്തു വെച്ചു.... "മുന്നാ....ഫുഡ്‌ സെർവിങ് മാത്രമല്ല... ഹോം ഡെലിവറി സൈഡ് കൂടെ നോക്കാൻ പറ്റുമോ...?" "ഓഫ്‌കോഴ്സ് ദീദി..." "മ്മ്.. എങ്കിൽ ബ്രഞ്ച് റെസ്റ്റോറന്റിൽ കയറിക്കോ... മുതലാളി ആളൊരു ദേഷ്യക്കാരനാ നോക്കീം കണ്ടും വേണം പെരുമാറാൻ...." "താങ്ക്യൂ ദീദി...." മുന്ന നന്ദിയോടെ പറഞ്ഞു.. ആശ്വാസത്തോടെ അവൾ ബെഡിലേക്ക് വീണു.. കണ്ണുകൾ അടച്ചു... ഒന്നര മാസം മുന്നേ വരെ ജോലി ഉണ്ടായിരുന്നു....

വീടിനടുത്തുള്ള ആളാണ് ജാസ്മിൻ...മുന്ന ദീദിയെന്ന് വിളിക്കും.... നാട്ടിലെ വലിയ ഒരു മാളിൽ സ്ലീപ്പർ ആയി വർക്ക്‌ ചെയ്യുവാണ്...അവരാണ് ജോലി ശെരിയാക്കി തന്നത്.... അവൾക്കും ആ ജോലി ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു... പക്ഷേ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഒരു ഹോം ഡെലിവറി വന്നപ്പോൾ അത് അറ്റൻഡ് ചെയ്തത് മുന്നയായിരുന്നു.... കുറച്ചു യുവാക്കൾ താമസിക്കുന്ന വീട്... വീട് കണ്ട് പിടിച്ച് ഗേറ്റിനടുത്തു വെച്ച് ഫുഡ്‌ കൈമാറുമ്പോൾ ഒരുത്തൻ കയ്യിൽ പിടിച്ചു... അസഭ്യമായ വാക്കുകൾ പ്രയോഗിച്ചു.... ഒട്ടും സഹിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ അവനെ അടിച്ചു... കയ്യിൽ കിട്ടിയത് കൊണ്ട് തലയിൽ അടിച്ചു....ആ ഒരു പ്രശ്നം ഷോപ്പിൽ എത്തി.. പണച്ചാക്കുകളുടെ മക്കൾ ആയത് കൊണ്ട് അവർ സേഫ്....അതോടെ ജോലി പോയി... അല്ല അവരോട് മാപ്പ് പറയാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ വേണ്ടെന്ന് വെച്ച് പോന്നു.... ഡിഗ്രി കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ട് ആ വഴി ചിന്ദിക്കാൻ പറ്റില്ല... അവളൊന്ന് നിശ്വസിച്ചു.... പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തപോലെ എഴുനേറ്റ് കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്നു.... മുഖമാകെ കരിവാളിച്ചിരുന്നു... കണ്ണിന് ചുറ്റും കറുത്ത വട്ടം.... സ്വയം ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു...

ബൈക്കിൽ നിന്ന് വീണതിന്റെ ഭാഗമായി നെറ്റിയിൽ ബാന്റേഡ് ഒട്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്... അവൾ ആ മുറിവിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.... "ആഹ്... അങ്ങനെ....ശ്രീക്കുട്ടന്റെ അച്ഛന്റെ ഒരേ വാശിക്ക അദ്ദേഹം ഈ വീട് വെച്ചത്.... ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഏട്ടൻ ജീവിച്ചത് അമ്മയ്ക്കും അനിയനും പെങ്ങന്മാർക്കും വേണ്ടിയായിരുന്നു... എന്നിട്ട് എന്താ... അവസാനം ഏട്ടൻ കടത്തിൽ പെട്ടപ്പോൾ.. എല്ലാവരും കയ്യൊഴിഞ്ഞു... അമ്മ ഇളയമകന്റെ കൂടെ പോയി... ഞാനും വിജയേട്ടനും ശ്രീക്കുട്ടനും മാത്രമായി.... പിന്നീട് ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചു തുടങ്ങിയത്.... കടം എല്ലാം തീർത്തു നല്ല വീട് വെച്ചു.... " കണ്ണുകളിൽ നേരിയ നനവോടെ ഓർമ്മകൾ ഓരോന്നും പറഞ്ഞു തീർക്കുന്ന ഗൗരിയമ്മയെ നോക്കി അവരുടെ മടിയിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു ധീരവ്.... "ഇപ്പൊ ഈ വീട് മാത്രേ ഒള്ളൂ ബാക്കിയൊക്കെ ബാങ്കിലാണ്... മാസത്തിൽ ശ്രീക്കുട്ടൻ അയക്കുന്ന പണം അവിടെ കൊണ്ടോയി അടക്കണം...രണ്ട് മാസമായി ആ പണവും വരുന്നില്ല... അവൻ കത്തയച്ചിരുന്നു കമ്പനി നഷ്ടത്തിലാണ് സാലറി കിട്ടാൻ വൈകും എന്ന്..." അവർ പറഞ്ഞു നിർത്തി...

ധീരനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു... ധീരനും ആ അമ്മയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.... "ഇനിയിപ്പോ എനിക്ക് ആകെ ഒരു ആഗ്രഹമേ ഒള്ളൂ... എന്റെ ഏട്ടൻ ഉറങ്ങുന്ന ആ മണ്ണ്... അതെനിക്ക് വിട്ട് കളയാൻ പറ്റില്ല..." അവരൊന്നു വിതുമ്പി... അവൻ എഴുനേറ്റ് ആ അമ്മയെ അവനിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.... "അമ്മ വിഷമിക്കണ്ട... അമ്മയുടെ ആഗ്രഹമൊക്കെ നടക്കും... ഇങ്ങനെ സങ്കടപെട്ട് അസുഖമൊന്നും വരുത്തി വെക്കല്ലേ.. അമ്മേടെ ശ്രീക്കുട്ടൻ വന്നാൽ എന്നേ ഓടിക്കും... അവന്റെ അമ്മയെ കരയിച്ചെന്നും പറഞ്ഞ്..." ധീരൻ ചിരിയാലെ അമ്മയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ച് കൊഞ്ചിച്ചതും കരച്ചിലിനിടയിൽ അവരൊന്നു ചിരിച്ചു.... "മോൻ ഇരിക്ക് ഞാൻ പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കട്ടെ...." അവർ നേരിയതിന്റെ തുമ്പ് കൊണ്ട് മുഖം അമർത്തി തുടച്ചു കൊണ്ട് എഴുനേറ്റു... ധീരൻ ഒന്ന് തലയാട്ടി.... ചെറു ചിരിയാലെ അവർ പോകുന്നത് അവൻ നോക്കിയിരുന്നു.. "ഗൗരിയമ്മേ.. ഞാൻ...." എന്തോ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന മുന്ന കണ്ടത്.. നിലത്ത് കാലും നീട്ടിയിരുന്ന് ഫോണിൽ നോക്കുന്ന ധീരവിനെ കണ്ട് ഒന്ന് നിന്നു... ധീരവ് മുഖം ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി....

വാതിൽക്കൽ തന്നെ അനങ്ങാതെ നിൽക്കുന്നവളെ നോക്കി പുരികം ഉയർത്തി... "നീ......" അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതിൽ തുടങ്ങി അവൻ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് എഴുനേറ്റു.... "ഹേ....??" അവനെ അവൾ സംശയത്തോടെ നോക്കി.. "നീ... ബാക്കി പറ....You came to say something. ലൈല.." അവൻ അവളുടെ മുഖത്തിന് നേരെ മുഖം താഴ്ത്തി.. അവൾ അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി... "നിന്നോടല്ലേ ഞാൻ ഗൗരിയമ്മയോട് പറയാനാ വന്നത്..." "ഓഹോ..." അവൻ ഒരീണത്തിൽ മൂളി കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തതും.... വയറിന്റെ ഭാഗത്ത്‌ എന്തോ ഒന്ന് കുത്തിയത് പോലെ.. അവന്റെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു... മുഖം താഴ്ത്തി നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു..വയറിലേക്ക് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന ഒരു കത്തി..... അവൻ മുന്നയെ നോക്കി.. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുച്ഛചിരിയുണ്ട്.. "നിന്റെ ആട്ടം എങ്ങോട്ടാണെന്ന് മനസിലാവുന്നുണ്ട്....ഇത് മാത്രമല്ല... ഇതൂടെ ഉണ്ട് കയ്യിൽ...." ഒരു ചൈനിന്റെ അറ്റത്ത് കിടന്ന് ആടുന്ന പെപ്പെർ സ്പ്രൈ കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.... അവനൊന്നു ചിരിച്ചു... പിന്നെ പതിയെ പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.................. (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...