WITH LOVE 🖤: ഭാഗം 8

എഴുത്തുകാരി: ആൻവി

"എനിക്ക് ഒരിടം വരെ പോകണം...." "എവിടെ...??" ധീരൻ കണ്ണുകൾ വിടർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... "പാരിസ്...." അവൾ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... "വാട്ട്‌.... പാരിസിലേക്കോ....." ആദ്യം ഒന്ന് നിശബ്ദമായെങ്കിലും പിന്നെ അവൻ പൊട്ടി ചിരിച്ചു..... മുന്നയുടെ മുഖം ചുവന്നു.. "ഇതിലിപ്പോ എന്താ ഇത്ര ചിരിക്കാൻ.. നിനക്ക് അതൊക്കെ നിസ്സാരമായ കാര്യമാവും... ബട്ട്‌ അതെന്റെ ഒരു ഡ്രീം ആണ്... പാരിസിലെ സൺറൈസ്..Trocadéro at sunrise... അതെന്റെ ക്യാമറയിൽ പകർത്തണം.... " "തന്റെ ആഗ്രഹം വേഗം നടക്കട്ടെ....." ധീരവ് ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു....അവളും ചിരിച്ചു.... "നിനക്ക് എന്താ ആഗ്രഹം ധീര... പറ കേൾക്കട്ടെ...." കാൽമുട്ടിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വെച്ച് കൊണ്ട് അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് അവന്റെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരിമാഞ്ഞു.... വല്ലാത്തൊരു ഭാവമായിരുന്നു അവന്റെ മുഖത്ത് അപ്പോൾ... "ധീര...." മുന്ന അവനെയൊന്ന് തട്ടി വിളിച്ചു... "എനിക്കൊന്ന് പുറത്ത് പോകണം ലൈല... നമുക്ക് പിന്നെ സംസാരിക്കാം...." അവൻ എഴുനേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... "ധീരനെന്തെങ്കിലും മറക്കുന്നുണ്ടോ...." പുറകിൽ നിന്ന് അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ ഒന്ന് നിന്നു.. തന്റെ മറുപടിക്കായ് അവൾ കാത്ത് നിൽക്കുകയാണെന്ന് അവന് മനസിലായി...

"ഒരുപാട് മറക്കുന്നുണ്ട് ലൈല..... പക്ഷേ അതൊന്നും പറയാൻ ഇപ്പോഴെന്നെ കൊണ്ടാവില്ല...." അവളെ നോക്കാതെ മുന്നോട്ട് നോക്കിയാണ് അവൻ പറഞ്ഞത്...പിന്നെ വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് നടന്നു..... മുന്ന അവനെ നോക്കി നിന്നു.... ആര്യക്ക് ശേഷം സ്നേഹം കൊണ്ട് മനസ്സിൽ ഇടം നേടിയവനാണ് ധീരവ്.... എന്തോ ഈ ഇടയായി അവനെന്തോ മറക്കും പോലെ.. ചോദിക്കുമ്പോഴൊക്കെ അവൻ വിഷയം മാറ്റും... അല്ലേൽ ഒരു ചിരിയിൽ മറുപടി ഒതുക്കും... അവളൊന്നു നിശ്വസിച്ചു.... തറയിൽ വെച്ച ക്യാമറ അവൾ കയ്യിലെടുത്തു... ഇപ്പോഴെടുത്ത ഫോട്ടോസ് ഉണ്ട് അതിൽ... അവളൊരു ചിരിയോടെ ആ ഫോട്ടോസ് എടുത്തു നോക്കി... അവന്റെ ഫോട്ടോയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.... അറിയാതെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു...വാപ്പിച്ചിക്ക് ശേഷം തന്നെ ഇത്രയധികം സ്വാധീനിച്ച പുരുഷൻ.... എപ്പോഴും തന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.. കൂടെ ഇരിക്കുന്നു... ചേർത്ത് പിടിക്കുന്നു... തന്നോട് ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്നു... വാപ്പി അല്ലാതെ മറ്റൊരാൾ ഇതാദ്യമായാണ്.. അവളുടെ ഉള്ളിൽ അവൻ അത്രമേൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു... 

"എന്നെ വെറുതെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്...ഞാൻ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.... പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് ഇങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത്...." ഫോണിലൂടെ പറയുമ്പോൾ ധീരന്റെ ശബ്ദം മുറുകിയിരുന്നു... കണ്ണുകൾ ചുവന്നു... മറുവശത്ത് നിന്ന് കേട്ട മറുപടി അവനെ ചൊടിപ്പിച്ചു... "Just shut up... Fu***on you...." അവൻ അലറി... ദേഷ്യത്തിൽ ഫോൺ കട്ടാക്കി ബെഡിലേക്ക് ഇട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ടു വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയമ്മയെ... അവരെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ മുഖം വിളറി... ദേഷ്യം കൊണ്ട് അവൻ കിതച്ചു... മുഖത്തെ വിയപ്പ് തുള്ളികൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു... "മോൻ ദേഷ്യത്തിലാണെന്ന് തോന്നുന്നു..." "ഏയ്‌... അല്ലമ്മ... ഡൽഹിയിൽ ഞാൻ വർക്ക്‌ ചെയ്ത ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നാണ്...തിരിച്ച് അങ്ങോട്ട്‌ വരാൻ പറയുവാണ്..." അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.. "ഓഹ്... അതാണോ.... ഞാൻ കരുതി...അത് പോട്ടെ.. ശ്രീക്കുട്ടന്റെ കത്ത് വന്നിട്ടുണ്ട്..." അവർ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കത്ത് അവന് നേരെ നീട്ടി.. "മോനിത് അമ്മക്ക് ഒന്ന് വായിച്ച് താ.. എന്റെ കണ്ണ് തീരെ പിടിക്കുന്നില്ല...." ധീരവ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആ കത്ത് വാങ്ങി.... "എന്റെ അമ്മക്ക്.... നല്ല ജോലി തിരക്കാണ്...പുതിയ പ്രൊജക്റ്റ്‌ തുടങ്ങിയത് കൊണ്ട് രവും പകലുമില്ലാതെ അതിന്റെ പുറകെയാണ്... പനി മാറി.... അമ്മക്ക് സുഖമല്ലേ....

ബാങ്കിൽ നിന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു.. കുറച്ചു സാവകാശം കൂടെ ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്..... ഇവിടെ നടക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ അമ്മക്ക് അറിയാലോ... സാലറി കുറവാണ്... വേറെ ജോലി നോക്കുന്നുണ്ട്..... ഈ മാസത്തേയും കഴിഞ്ഞ മാസത്തേയും സാലറി കിട്ടിയിട്ടില്ല...കിട്ടിയാൽ ഉടനെ അയക്കാം..... ധീരനെ ഞാൻ അന്വേഷിച് എന്ന് പറയണം..."" ധീരൻ വായിച്ചു നിർത്തി....മുഖം ഉയർത്തി ലക്ഷ്മിയമ്മയെ നോക്കി... അവർ വിതുമ്പി കൊണ്ടിരിക്കുവാണ്... ധീരവിന് പാവം തോന്നി.. "എന്റെ കുട്ടി ഒരുപാട് കഷ്ടപെടുന്നുണ്ട്..." ധീരവ് അവരെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ചു... "എല്ലാം ശെരിയാകും അമ്മേ...." അവൻ പറഞ്ഞു...  ഒരു ഫാമിലി ഓർഡർ ചെയ്ത ഫുഡ്‌ ഡെലിവറി ചെയ്യാൻ വന്നാതായിരുന്നു മുന്ന.... വീടിന് മുന്നിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി അവൾ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി വെച്ച് ബെൽ അടിച്ചു... രണ്ട് തവണ കാളിംഗ് ബെൽ അമർത്തിയപ്പോഴാണ് ഡോർ തുറന്നത്.... അവൾ ചിരിയോടെ ഫുഡ്‌ ഡെലിവറി ചെയ്ത് അവിടെന്ന് ഇറങ്ങി.. ബുള്ളെറ്റ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ആക്കും നേരമാണ് മുന്നിലൂടെ ഒരു ബൈക്ക് ചീറി പാഞ്ഞു പോയത്....

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു ഒരുത്തന്റെ ബൈക്കിൽ പോകുന്ന ധീരവിനെ . "ധീരനല്ലേ അത് ..??" അവൾ സംശയിച്ചു... ആര അവന്റെ കൂടെ...?? കൂട്ടുകാർ വല്ലതുമാകും... അലസമായി ഓർത്തവൾ റെസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി... അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ഓപ്പൺ ഏരിയയിൽ ഇരുന്ന് ജ്യൂസ് കുടിക്കുന്ന ധീരവിനെ കണ്ടു.. ഇവനിവിടേം എത്തിയോ...?? തലയിലെ ക്യാപ് ഊരി അവൾ അവനടുത്തേക്ക് ചെന്നു... മുന്നയെ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ തലയിലെ ക്യാപ് ഊരി ടേബിളിൽ വെച്ചു.. "നീ എവിടെയായിരുന്നു... വന്നപ്പോൾ കണ്ടില്ല..??" അവൻ തിരക്കി .. "ഒരു ഓർഡർ ഡെലിവറി ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നു...അതിന് പോയതാ...." അവൻ പറഞ്ഞു... അവൻ അവളെ നോക്കി.... ഒരു റെഡ് ട്ടി ഷർട്ട്‌ ആണ് വേഷം... "വെറുതെ അല്ല നീയാകെ വിയർത്തിരിക്കുന്നു..." അവൻ അവളെ ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കി.... അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടവൾ മുഖമൊന്നു അമർത്തി തുടച്ചു.... "എന്നാ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ പോകട്ടെ...." അവൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി.. "ലൈല ഒരു നിമിഷം..." അവൻ അവളെ വിളിച്ചു... അവൾ അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു എന്തിനെന്ന ഭാവത്തിൽ....

വാലറ്റിൽ നിന്ന് ക്യാഷ് എടുത്ത് ബില്ലിനൊപ്പം അവളുടെ കയ്യിൽ വെച്ചു കൊടുത്തു... "എന്നാ ഞാൻ പോട്ടെ..." അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തട്ടി.... അവളൊന്നു തലയാട്ടി... "എന്താണ് മുന്ന വല്ലാതെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടല്ലോ..?? മ്മ്...." നടന്നു പോകുന്നവനെ നോക്കി നിൽക്കെ കൂടെ ജോലി ചേരുന്ന ഒരുവൾ പുറകിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും.. മുന്ന അവളെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ചു.... "നോക്കി പേടിപ്പിക്കേണ്ട.. അവൻ തലോടിയ കവിളിലാണ് ഇപ്പോഴും കൈ വെച്ചിരിക്കുന്നത്..." അവളുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് മുന്ന വേഗം കവിളിൽ നിന്ന് കൈകൾ വലിച്ചു... പിന്നെ ചമ്മലോടെ വേഗം അകത്തേക്ക് കയറി.... വീണ്ടും തിരക്കുകളിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു.... പോക്കറ്റിൽ ഇരുന്ന് അവളുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു... ഇനി ഇതാരപ്പാ... അവൾ ഓർത്തു കൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി.... ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നാണെന്ന് കണ്ടതും അവളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് ഏറി.............. (തുടരും).................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...