🎶 സോളമന്റെ ഉത്തമഗീതം 🎶❤️: ഭാഗം 45

രചന: റിൻസി പ്രിൻസ്‌

മോൾ രാവിലെ പോകാനുള്ള പരിപാടി നോക്കിക്കോ.. ഞാൻ കൊടുത്തോളാം അവന് കാപ്പി..

അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും കോഫിയും വാങ്ങി അമല നടക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു വേദന ഹൃദയത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു. പ്രിയപ്പെട്ട ഒന്നിനെ തന്നിൽ നിന്നും ആരോ പറിച്ചെടുക്കുന്നതുപോലെ
സോളമന്റെ കാര്യത്തിൽ എന്തെങ്കിലും ഒരു സംശയം തോന്നിയിട്ടുണ്ടാകുമോ അമലയ്ക്ക് എന്ന് ആ നിമിഷം അവൾക്ക് ഒരു സംശയം തോന്നിയിരുന്നു.

നന്ദികേടാണോ താൻ കാണിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു. തന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മോശം അവസ്ഥയിൽ തന്നെ സ്നേഹിച്ചിട്ടുള്ള വ്യക്തിയാണ് അമല. ഒരിക്കലും താൻ അവരോട് നന്ദികേട് കാണിക്കാൻ പാടില്ലെന്ന് അവൾ ഓർത്തു. ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹം തനിക്ക് പകർന്നു തന്നവരാണ്. അവരെ പറ്റിച്ചാൽ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും തനിക്ക് സമാധാനം കിട്ടില്ല. പക്ഷേ സോളമൻ..! അവന്റെ സ്നേഹം അത് വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കാനും സാധിക്കുന്നില്ല. എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ ഉരുകുകയായിരുന്നു ആ നിമിഷം മരിയ.

സോളമന്റെ കൈകളിലേക്ക് കാപ്പി കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവന്റെ അരികിലായി അമല ഇരുന്നു. എന്നാൽ കാപ്പി അവൾ കൊണ്ടുവരുമെന്നാണ് അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവൻ പിന്നിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു. ആ നിമിഷം തന്നെ അമല അത് ശ്രദ്ധിച്ചു.

” നീ ആരെയാ പുറകിലേക്ക് നോക്കുന്നത്..?

അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അമല ചോദിച്ചു

“സാധാരണ മരിയ അല്ലേ ചായ കൊണ്ടു വരുന്നത്, ഇന്ന് മരിയയെ കണ്ടില്ല, അതുകൊണ്ട് നോക്കിയതാ…

” അവളിവിടെ വരുന്നതിനു മുൻപ് ഞാനായിരുന്നു നിനക്ക് കാപ്പി തരുന്നത്..? അതെന്താ ഇപ്പോൾ ഞാൻ കാപ്പി തന്നാൽ നീ കുടിക്കില്ലേ…?

” അതെന്താ അങ്ങനെ ഒരു ടോക്ക്..? ആര് കൊണ്ട് തന്നാലും ഞാൻ കുടിക്കും, സാധാരണ മരിയാണ് കൊണ്ടുവരുന്നത് അതുകൊണ്ട് ഞാൻ നോക്കിയന്നേ ഉള്ളൂ…

അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവനെയൊന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കാൻ അമല മറന്നില്ല. അവരുടെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ സോളമനും ചെറിയ സംശയങ്ങളൊക്കെ തോന്നിയിരുന്നു. താൻ രാത്രിയിൽ മരിയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും പോകുന്നതോ മറ്റോ മമ്മ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവുമോ എന്നാണ് ആ നിമിഷം അവൻ ചിന്തിച്ചത്.

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൻ ഫോണിലേക്ക് ശ്രെദ്ധ മാറ്റി. ഫോണിൽ എന്തൊക്കെയോ സ്ക്രോൾ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും അമലയിൽ തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ ശ്രദ്ധ. കുറച്ച് അധികം സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും അമല പോകുന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിലായതോടെ അവന് അമലയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

” മമ്മ എന്താ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നത്..?

” ഒന്നുമില്ല നിന്നോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു

” എന്താണെന്നുവെച്ചാൽ ചോദിക്ക്. മനസ്സിൽ വെച്ചു കൊണ്ടിരുന്നാൽ ഞാൻ അറിയൂ

” നേരത്തെ നീ സൺ‌ഡേയില് നിന്റെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ അടുത്ത് പോകാറുണ്ടായിരുന്നില്ലേ..? ഇപ്പൊ നീ അങ്ങനെ പോകാറില്ലല്ലോ അതെന്തു പറ്റി..?

സോളമൻ അവരെ ഒന്ന് നോക്കി

” പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ല, എനിക്ക് അങ്ങനെ പോകണം എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് പോകാറില്ല. എന്താ പോണോ..?

അവൻ മമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചപ്പോൾ അവർ വേണ്ട എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി…

” നീയും മരിയയും തമ്മിൽ നല്ലൊരു ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് ഉണ്ടോ.?

“എന്ത് ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ്..?ജസ്റ്റ് ഹായ് ബൈ റിലേഷൻഷിപ്പ് അല്ലാതെ പ്രത്യേകിച്ച് ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് ഒന്നുമില്ല. ഞങ്ങൾ ഈ വീട്ടിൽ ഒരുമിച്ച് താമസിക്കുന്നതല്ലേ അതുകൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വെച്ച് കാണുമ്പോൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിക്കും, പിന്നെ മരിയയുടെ സ്വഭാവം മമ്മക്ക് അറിയാലോ ഒന്നും മിണ്ടുന്നത് തന്നെ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ആണ്. പിന്നെ മമ്മ അവളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതു കൊണ്ട് ഞാനതികം സംസാരിക്കാനും പോകാറില്ല. എന്താ മമ്മ ഇപ്പോ ഇതൊക്കെ ചോദിച്ചത്.

സംശയത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു

” പ്രത്യേകിച്ചൊന്നുമില്ല ഞാൻ ചോദിച്ചെന്നേയുള്ളു, നിങ്ങൾ ഇന്നലെ ഒരുമിച്ച് ഒക്കെയല്ലേ വന്നത്. നിങ്ങൾ നല്ലൊരു ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പിലാണോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചത് ആണ്…

” എനിക്ക് രാവിലെ ഒരു സർജറി ഉണ്ട് നേരത്തെ പോണം വൈകിട്ട് കാണാം

അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവിടുന്ന് എഴുനേറ്റ് പോയി.. പോകുന്നതിനു മുൻപ് അവൻ അമലയേ ഒന്ന് നോക്കി. അവർ എന്തോ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ അമലയ്ക്ക് എന്തോ സംശയം തോന്നിയിട്ടുണ്ടെന്ന് ഒരു നിമിഷം അവന് തോന്നി.

ഒരുപക്ഷേ ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ താൻ അവളുടെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നത് അമല കണ്ടിട്ടുണ്ടാവുമോ ആ സംശയമായിരുന്നു അവനിൽ ഉണർന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവൻ പെട്ടെന്ന് മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ഫ്രഷായി പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. ഇതിനിടയിൽ മരിയയേ ഒന്ന് കാണണമെന്ന് അവന് ഉണ്ടായിരുന്നു. രാവിലെ തന്നെ ഒന്ന് കണ്ടില്ലെങ്കിൽ അവൾ വിഷമിക്കും എന്ന് അവന് ഉറപ്പായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവൻ ഹോളിൽ വന്ന് കുറച്ച് അധികം സമയം അവിടെ നിന്നു. കുളികഴിഞ്ഞ് തിരികെയെത്തിയ മരിയ അവനെ പെട്ടെന്ന് കണ്ടതും സന്തോഷത്തോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അതേ നിമിഷം തന്നെ അവൾ ആരെങ്കിലും അവിടെ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കുകയും ചെയ്തു. അവൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവളോട് പോവുകയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു. അവൾ സമ്മതം കാണിച്ച് തിരികെ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ പെട്ടെന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് കയറുന്നത് പോലെ കാണിച്ച് ഒരു പേപ്പർ അവളുടെ കൈകൾക്ക് ഇടയിൽ തിരുകി വെച്ചിരുന്നു.

ശേഷം അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അവൻ മമ്മ എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. അപ്പോഴും അമല അവിടെ എന്തോ ജോലിയിലാണ്. അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് അവർ നോക്കി.

” എന്താടാ

” ഞാൻ നേരത്തെ പോവാ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ഒരു സർജറി ഉണ്ടെന്ന്..

” എങ്കിൽ പിന്നെ നീ ചെല്ല്

” മമ്മ പറഞ്ഞില്ലേ മരിയ്ക്ക് ഒരു പിജി നോക്കണംഎന്ന്, അത് ഞാൻ ഇന്നും നാളെയും ആയിട്ട് നോക്കാം

” അത് പതുക്കെ മതി. ഞാൻ പപ്പയോടും കൂടി ഒന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ. ചിലപ്പോൾ നല്ല പിജി പപ്പയ്ക്ക് പരിചയം ഉണ്ടെങ്കിലോ.?

അമലയുടെ സംസാരത്തിൽ ഒക്കെ എന്തൊ ഒരു സംശയം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി. തങ്ങളുടെ ഇടപെടൽ ആണോ അതോ തങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു വന്നതാണോ മമ്മയിൽ സംശയമുണ്ടാക്കിയത്. ഇങ്ങനെയൊന്നും അവർ ഇടപെടുന്നതല്ല. സ്വാഭാവികമായും ഒരു ഭയം അവന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു. പക്ഷേ എന്തൊക്കെ പ്രതിസന്ധികൾ വന്നാലും അവളെ കൈവിടില്ല എന്ന ഒരു ഉറച്ച തീരുമാനം അവൻ നേരത്തെ തന്നെ മനസ്സിൽ എടുത്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

മരിയയുടെ പഠനം കഴിയുന്നതുവരെയെങ്കിലും ഒന്നും ആരും അറിയരുത് എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ആര് എന്തൊക്കെ അറിഞ്ഞാലും യാതൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ല എന്നാണ് കരുതിയത്. എന്നാൽ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നേരത്തെ ആകുമെന്ന് അവന് തോന്നി.

മുറിയിലേക്ക് ചെന്നതും അവൻ കൈകളിൽ നൽകിയ പേപ്പർ തുറന്നു നോക്കി മരിയ.

” ഉച്ചയ്ക്കുശേഷം ഒന്ന് കാണണം. ഹോസ്പിറ്റലിൽ വേണ്ട ശരിയാവില്ല, ഒരു 3 മണിക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ അരികിലുള്ള ടീ ഷോപ്പിലേക്ക് പോര് ഞാനവിടെ കാണും”

അവന്റെ ആ കത്ത് കണ്ടപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് കുറച്ചെങ്കിലും സമാധാനം തോന്നിയത്. ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ വല്ലാത്തൊരു ഒറ്റപ്പെടൽ ആണ് അനുഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. അതിൽ നിന്നും ഉള്ള വലിയൊരു ആശ്വാസം തന്നെയായിരുന്നു അവൻ നൽകിയ ഈ ഒരു കത്ത്…കാത്തിരിക്കൂ………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…