🎶 സോളമന്റെ ഉത്തമഗീതം 🎶❤️: ഭാഗം 58

രചന: റിൻസി പ്രിൻസ്‌

ഒരു നിമിഷം ബെറ്റി പറഞ്ഞതുപോലെ വീട്ടിൽ നിന്നും വല്ലതും എടുത്തുകൊണ്ടു വന്നാൽ മതിയായിരുന്നു എന്ന് പോലും അയാൾക്ക് തോന്നി.

എങ്കിലും സണ്ണിയെ വെറുപ്പിക്കാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് അടുത്ത് കണ്ട ഒരു ബേക്കറിയിൽ കയറി എന്തൊക്കെ ചെറുതായി ഒന്ന് വാങ്ങി. കയ്യിലെ പൈസ കുറയും തോറും അയാൾക്ക് ദേഷ്യം കൂടി വന്നു

ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുൻപിൽ വണ്ടി നിർത്തിയപ്പോൾ ഒട്ടും താല്പര്യമില്ലാതെ തന്നെയാണ് അയാൾ ഇറങ്ങിയത്. പക്ഷേ അത് മുഖത്ത് വരാതിരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു.

” ഇത് കോളേജ് ഹോസ്റ്റൽ അല്ലേ..?

അവിടുത്തെ അന്തരീക്ഷം കണ്ടുകൊണ്ട് അയാൾ സണ്ണിയോട് ചോദിച്ചു.

” നമ്മുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ ഹോസ്റ്റലിൽ റൂം ഒന്നും ഒഴിവില്ല. മോൾക്ക് ഇതിനോടകം തന്നെ പ്രാക്ടിക്കൽ ഒക്കെ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. പോയി വരാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാ. അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ ആക്കിയത്.

അങ്ങനെ പറയാനാണ് സണ്ണിക്ക് തോന്നിയത്. ഹോസ്റ്റൽ റൂം നല്ലതല്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അയാൾ അത് അംഗീകരിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല. ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ തന്നെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് അവളെ മാറ്റുകയും ചെയ്യും. എല്ലാം കൊണ്ടും അതിലും സുരക്ഷിത അവൾ ഇവിടെയാണെന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ടാണ് ഇങ്ങോട്ട് മാറ്റിയത് ആ കാര്യം അയാളോട് പറയേണ്ട എന്ന് സണ്ണി ഓർത്തു.

അകത്തേക്ക് ചെന്നതും വാർഡനോട് സണ്ണി കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ മരിയെ അവർ വിളിച്ചിരുന്നു.

” വിസിറ്റർ ഉണ്ട്” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അത് ജോണി ആയിരിക്കും എന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ജോണിക്ക് പിറകിലേക്കാണ് അവൾ നോക്കിയത്. ഒപ്പം ബെറ്റി ഇല്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം മങ്ങുന്നത് സണ്ണി കണ്ടിരുന്നു. അവളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചില്ലെങ്കിലും അവളെപ്പോഴും അവളുടെ അമ്മയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ആ നിമിഷം സണ്ണി ഓർത്തു.

ഉള്ളറിഞ്ഞ് ഇന്നോളം അവളെ ആരെങ്കിലും സ്നേഹിച്ചിട്ട് ഉണ്ടാകുമോ.? സ്നേഹത്തിന് ആ പെൺകുട്ടി എത്രത്തോളം കൊതിക്കുന്നുണ്ടാവും. സണ്ണിയുടെ മനസ്സിൽ ആ നിമിഷം നിറഞ്ഞു നിന്നത് ആ ഒരു ചോദ്യമായിരുന്നു .

അവളെ കണ്ടിട്ടും വലിയ താല്പര്യമൊന്നുമില്ലാതെയാണ് ജോണി നിന്നത്. പഠനത്തെക്കുറിചചോ ഹോസ്റ്റൽ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ഒക്കെ സണ്ണിയെ കേൾപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ രണ്ടു വാക്കിൽ ഒതുക്കി സംസാരിച്ചു. ജോണിക്ക് അവളോട് സംസാരിക്കാൻ പോലും തീരെ താല്പര്യമില്ല എന്ന് സണ്ണിക്ക് മനസ്സിലായി.

“അമ്മ എന്താണ് വരാതിരുന്നത്..?

” അവൾക്ക് എന്തോ മുട്ടുവേദനയോ നടുവേദനയൊ ഒക്കെ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു..

” അയ്യോ എന്നിട്ട് ആശുപത്രിയിൽ പോയോ? ഡോക്ടറെ കണ്ടോ.?

ഒരു മിനിറ്റിൽ 100 ചോദ്യങ്ങളാണ് മരിയയിൽ നിന്ന് ഉയർന്നത്.

” അത്രയ്ക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല.

” ജീനക്ക് അഡ്മിഷൻ ഒക്കെ ആയോ.?

” അത് ഏതാണ്ട് ശരിയായ മട്ടാ.? നിനക്ക് സുഖമാണോ..?

ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് അയാളിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആ ചോദ്യം അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചിരുന്നു. അവൾ അതേ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി

അയാൾ രണ്ട് കവറുകൾ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി. അവളത് വാങ്ങാൻ മടിയോടെ സണ്ണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

” വാങ്ങിച്ചോ മോളെ… മോൾക്ക് വേണ്ടി പപ്പാ വാങ്ങിയത് ആണ്.

സണ്ണി പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഒന്നുകിൽ സണ്ണിയെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി അല്ലെങ്കിൽ സണ്ണിയുടെ നിർബന്ധത്തിനു വാങ്ങിയതാവും എന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. കാരണം ജോണിയെ നന്നായിത്തന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. താൻ അവിടെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ജോലികൾ ചെയ്തിട്ടുള്ളപ്പോൾ പോലും തനിക്ക് ഒന്നും ഇന്നോളം വാങ്ങി തന്നിട്ടില്ല. മടിയോടെ ആണെങ്കിലും അവൾ അത് വാങ്ങി. കുറച്ച് സമയം എന്തൊക്കെ അവളോട് സംസാരിച്ചു എന്ന് വരുത്തിയതിനു ശേഷം അയാൾ പോകാനായി തയ്യാറെടുത്തു.

സണ്ണിയും യാത്ര പറഞ്ഞു പോകാൻ തയ്യാറെടുത്തിരുന്നു. തിരികെ ഉള്ള യാത്രയിൽ മരിയയെ കുറിച്ച് ഒന്നും തന്നെ ജോണി സംസാരിച്ചില്ല എന്നത് സണ്ണി ശ്രദ്ധിച്ചു.

” താൻ വീട്ടിൽ കയറുന്നില്ലേ..?

” ഇല്ല, ഞാൻ മോളെയും കൊണ്ട് വരുമ്പോൾ കയറാം.

” അഡ്മിഷൻ എല്ലാം ശരിയായ സ്ഥിതിക്ക് അവളെ കൊണ്ടുവരണമല്ലോ. അപ്പോൾ വീട്ടിലും കൂടി കേറാം.

” എങ്കിൽ പിന്നെ അങ്ങനെ ആവട്ടെ.. എങ്കിൽ ഞാൻ തന്നെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ഇറക്കിയേക്കാം.

” ശരി ആയിക്കോട്ടെ.. സോളമനെ ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു എന്ന് പറയണം.

ഇറങ്ങാൻ നേരം ജോണി പറഞ്ഞു

” പറഞ്ഞേക്കാം

വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയതും അമലയോട് വിശേഷങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു നേരെ മുറിയിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു സോളമൻ. കതകടച്ച് ലോക്ക് ചെയ്തതിനു ശേഷം അവൻ ഫോണെടുത്ത് മരിയയുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു..

ജോണി വന്നതിനെ കുറിച്ചും പോയതിനെക്കുറിച്ച് ഒക്കെയായിരുന്നു അവൾക്ക് പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നത്. അവൾക്ക് പറയാനുള്ളതെല്ലാം അവൻ ക്ഷമയോടെ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിലും വിശേഷങ്ങളെല്ലാം പറയാൻ അവൾക്ക് താനല്ലാതെ മറ്റാരാണുള്ളത്.? എല്ലാ ദിവസവും ക്ലാസ്സിൽ നടക്കുന്ന വിശേഷങ്ങൾ സ്ഥിരമായി തന്നോട് പറയുന്നത് ഇപ്പോൾ അവളുടെ ഒരു ശൈലിയാണ്. താൻ അതെല്ലാം കേൾക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്.

ഓരോ കാര്യങ്ങളും ഉത്സാഹത്തോടെ പറയുമ്പോൾ അവളിൽ വരുന്ന മാറ്റം തനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കും. ഇന്നോളം അവളെ കേൾക്കാൻ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് ആ വാക്കുകൾ നിന്ന് തന്നെ മനസ്സിലാക്കാം.

” എങ്കിലും ഇച്ചായനെ കാണാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ..

സംസാരത്തിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അവൾ പറഞ്ഞു,

“കാണണം എന്ന് നിനക്ക് ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ, എനിക്കല്ല കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നത്.?

അവൻ പരിഭവിച്ചു

” അത് ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ. ഒന്ന് കാണണമെന്ന് എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു… പിന്നെ തിരക്കാണെന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ വിളിക്കാതിരുന്നത്.

” ഇച്ചായനെ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് വലിയ ആശ്വാസം തോന്നും. എനിക്ക് ആരൊ ഉള്ളതുപോലെ.. ഒറ്റയ്ക്കാവുമ്പോൾ ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ട പോലെ തോന്നും. ഒരു ദിവസം ഒരുവട്ടം എങ്കിലും ഇച്ചായനെ കണ്ട് അടുത്ത് ചേർന്നിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിന് എന്ത് സമാധാനം കിട്ടുമെന്ന് അറിയോ.?

“ആണോ.?

അവൻ വീണ്ടും എടുത്തു ചോദിച്ചു.

” അതേ

മടിയോടെയെങ്കിലും അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു

” ഞാൻ എപ്പോഴും നിന്റെ അടുത്ത് തന്നെയല്ലേ..?

ഏറെ പ്രണയത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ. അവളിൽ ഒരു നിറഞ്ഞു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.

” തൽക്കാലം ഞാനൊന്ന് കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് മോളെ വിളിക്കാം, അതും പറഞ്ഞവൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ അവനെക്കുറിച്ച് തന്നെയാണ് മരിയ ചിന്തിച്ചത്.

പിന്നെ ഒരുപാട് നേരം കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ ഫോൺ വിളിച്ചത് അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഉത്സാഹത്തോടെ ഫോൺ എടുത്തു

“നീ എന്തെടുക്കുവാ..?

” ഞാൻ പഠിച്ചോക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഇച്ചായന്റെ കാൾ വെയിറ്റ് ചെയ്തിരിക്കുവാരുന്നു

” എന്നെ കാണാൻ തോന്നുന്നോ?

” അതെനിക്ക് എപ്പോഴും തോന്നും

” ഇപ്പൊ തോന്നുന്നുണ്ടോ.?

” ഇപ്പൊ തോന്നിയിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ, എന്താണെങ്കിലും ഇപ്പൊൾ കാണാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.

” നിനക്കിപ്പോൾ കാണാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ എന്ന് പറ.

” അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ…

” അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ…?

വീണ്ടും എടുത്തു ചോദിച്ചു അവൻ

” തോന്നുന്നുണ്ട്..

” എങ്കിൽ വേഗം റെഡിയാവ്,

” റെഡിയാവാനോ..?

” സമയം എത്രയായി എന്ന വിചാരം..?

” ഞാൻ പറയുന്ന കേൾക്ക് പെണ്ണേ,

അവൻ പറയുന്നതൊന്നും മനസ്സിലാവാതെ മരിയ നിന്നു….കാത്തിരിക്കൂ………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…