🎶 സോളമന്റെ ഉത്തമഗീതം 🎶❤️: ഭാഗം 65

രചന: റിൻസി പ്രിൻസ്‌

താൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്ന സണ്ണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അമല ചോദിച്ചു. " ജോണിക്ക് എന്തോ കാര്യമായിട്ടുള്ള ഉദ്ദേശമുണ്ടെടി സണ്ണി പറഞ്ഞു "ഉദ്ദേശമോ..? മനസ്സിലാവാതെ അവർ ഭർത്താവിനെ നോക്കി. "അതേടി ജോണി എന്തോ കാര്യം ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇല്ലെങ്കിൽ അയാൾ അടിക്കടി ഇങ്ങനെ വരില്ല. നിനക്ക് അയാളുടെ സ്വഭാവം അറിയാല്ലോ. ഒരു രൂപ പോലും ചുമ്മാ കളയുന്നവൻ അല്ല. അയാൾ രണ്ടുമൂന്നുവട്ടം വന്നില്ലേ.? മാത്രമല്ല പെട്ടെന്ന് മോളെ എൻജിനീയറിങ്ങിന് പഠിപ്പിക്കാനാണെന്നും പറഞ്ഞു. അന്ന് നമ്മളെ കണ്ടപ്പോൾ എന്താ പറഞ്ഞത്? നഴ്സിങ്ങിന് വിടാനാണ് എന്ന്. അതും മാറ്റി, അതും ചെന്നൈയിൽ തന്നെ.. " അത് ചിലപ്പോൾ മരിയ കൂടി ഉണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതിയായിരിക്കും. " ഓ പിന്നെ അവളെ അയാൾ ഒന്ന് കാണാൻ പോയത് തന്നെ ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചിട്ട് ആണ്. ഇത് അതൊന്നുമല്ല നമ്മളെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉള്ളതാണെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. നമ്മളെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയോ.? നിങ്ങൾ എന്താ ഈ പറയുന്നത്. അതെന്താണെന്ന് മനസ്സിലായാൽ ഞാൻ നിന്നോട് പറയാം. എന്താണെങ്കിലും ചുമ്മാ ഉള്ള വരവല്ല ജോണിയുടെ അതെനിക്ക് ഉറപ്പാ . സണ്ണി പറഞ്ഞു മുറിയിൽ പോയി പുസ്തകം തുറന്നിരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും കണ്ണുകൾ ആവശ്യമില്ലാതെ നിറയുന്നത് മരിയ അറിയൂന്നുണ്ടായിരുന്നു. കരയരുതെന്ന് അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു. അതോടൊപ്പം തന്നെ അവൻ പകർന്നു തന്ന ഊർജ്ജവം വളരെ കൂടുതലായിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ് അവൾ കണ്ടത്. നോക്കിയപ്പോൾ സോളമൻ ആണ്. " ബാൽക്കണിയിലേക്ക് കയറി വാ"📩 എന്നായിരുന്നു മെസ്സേജ്. എന്തു പറഞ്ഞു താൻ പോകും..? പക്ഷേ അവനേ കാണണമെന്ന് മനസ്സ് വല്ലാതെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്. അവസാനം അവൾ പുസ്തകം എടുത്തു കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ അമല മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ആശ്വാസം തോന്നി.. "ആന്റി എനിക്ക് മുറിയിൽ ഇരുന്നിട്ട് ഒന്നും പഠിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഞാൻ ബാൽക്കണിയിൽ പോയി കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നോട്ടെ.? അമലയോട് അവള് ചോദിച്ചു.. " മോൾ എന്തിനാ ഇതിനൊക്കെ എന്നോട് അനുവാദം ചോദിക്കുന്നത്. പോയി ഇരുന്നാൽ പോരെ.. . അമല പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് സന്തോഷമായി തിരികെ പോകാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ അമല പിടിച്ചു. "അമ്മച്ചി ഒരു പ്രത്യേക സ്വഭാവം ആണ് മോളെ, ഒന്നും മനസ്സിൽ വയ്ക്കേണ്ട. സണ്ണിച്ചായനെ പോലും അമ്മച്ചിക്ക് കണ്ടുകൂടാ. അത് അങ്ങനെ ഒരു രീതിയാണ്. അതുകൊണ്ട, മോൾ ഒന്നും ഓർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട. പിന്നെ മോളുടെ അച്ഛൻ എന്ത് സുന്ദരനായിരുന്നു എന്നറിയോ.? മിടുക്കനായിരുന്നു. മോളുടെ അതേ ചിരിയാണ്.. അമല പറഞ്ഞു " ഒരു ഫോട്ടോ പോലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല ആന്റി. അവൾ പറഞ്ഞു " നോക്കട്ടെ. പഴയ കൂട്ടുകാരോട് ആരോടെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ ആൽബത്തിലോ മറ്റോ ഫോട്ടോ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ അത് എടുത്ത് മോൾക്ക് തരാം. അവൾ സന്തോഷത്തോടെ തലയാട്ടി. അമലയുടെ അനുവാദം കിട്ടിയതോടെ അവൾ മുകളിലേക്ക് പോയിരുന്നു. അവൾക്ക് മുൻപേ ബാൽക്കണിയിൽ പോയി സ്ഥാനം പിടിച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു സോളമൻ. പൊതുവേ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് അമല അങ്ങനെ പോകാറില്ല. വല്ലപ്പോഴുമേ അമല മുകളിൽ കയറുക ഉള്ളു. വല്ല മുളകോ മല്ലിയോ ഉണക്കാൻ ഉള്ളപ്പോഴോ മറ്റോ ആണ് അങ്ങോട്ട് പോകുന്നത് തന്നെ. ആ ഒരു വിശ്വാസത്തിലാണ് അവൾ മുകളിലേക്ക് ചെന്നത്.. അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ അധികമാർക്കും കാണാൻ സാധിക്കാത്ത തുണികൾ വിരിച്ചതിന്റെ തൊട്ട് താഴെയുള്ള തറയിൽ ആയി ഫോണും നോക്കി കൊണ്ട് സോളമൻ ഇരിപ്പുണ്ട്.. അവൾ വരുന്നത് കണ്ടതും അവൻ ചിരിയോടെ അവളെ തലകൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അല്പം പേടിയോടെയാണ് പോയതെങ്കിലും അവനെ കണ്ടപ്പോൾ മറ്റെല്ലാം അവളും മറന്നിരുന്നു. അവന്റെ അരികിലായി ചെന്നിരിക്കുമ്പോൾ അതുവരെ അനുഭവിച്ച വിഷമങ്ങളൊക്കെ തന്നിൽ നിന്നും അകന്നു പോയത് അവൾ അറിഞ്ഞു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ അവളെ തോളിൽ കൈയിട്ട് തന്നോട് ചേർത്ത് ഇരുത്തി. " ആരെങ്കിലും കാണും ഇച്ചായ... അവൾ അവനിൽ നിന്നും അകലാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. " കാണുന്നവരൊക്കെ അങ്ങോട്ട് കാണട്ടെടി.. അവളെ ഒന്നുകൂടി മുറുക്കി തന്നോട് ചേർത്ത് നിർത്തി അവൻ പറഞ്ഞു " വല്യമ്മച്ചി പറഞ്ഞത് ഓർത്തു ഇന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ വിഷമിച്ചിരിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് ആണ് ഇത്രയും റിസ്ക് എടുത്ത് ഞാനിപ്പോ ഇങ്ങോട്ട് കയറിവന്നത്. അവളുടെ കയ്യിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. " അങ്ങനെ പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ല. ആന്റിക്കോ മറ്റോ എന്തെങ്കിലും സംശയം തോന്നിയാലോ.? " ചില കാര്യങ്ങളിൽ എനിക്ക് കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. സംശയം തോന്നുന്നവരൊക്കെ അങ്ങ് സംശയിക്കട്ടെ.. ഇനി എന്താണെങ്കിലും വരുന്നതിന്റെ ബാക്കി, അങ്ങനെയേ ഞാൻ കരുതിയിട്ടുള്ളൂ. മറ്റുള്ളവർക്കിട്ട് തട്ടാൻ ഇനി നിന്നെ ഞാൻ എറിഞ്ഞു കൊടുക്കില്ല.. അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഒന്നും പറയാതെ അവന്റെ കവിളിൽ അവൾ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു. അത്രമേൽ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാൾ തന്റെ അരികിലുള്ളപ്പോൾ മറ്റ് എന്ത് ദുഃഖമാണ് തന്നെ അലട്ടുന്നത്.? അവന്റെ തോളിൽ തലചാരി ഇരിക്കുമ്പോൾ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ സ്ഥാനത്താണ് താൻ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. കുറച്ച് സമയം ഇരുന്നപ്പോൾ അവൾ തന്നെയാണ് അവനിൽ നിന്നും അകന്നത്... " ഇനി താഴേക്ക് പോവാം, എനിക്ക് പേടിയാ ആരെങ്കിലും കണ്ടോണ്ട് വന്നാലോ എന്ന്.. അവൾ പറഞ്ഞു "വിഷമിക്കുവോ..? അവളുടെ മുടിയിൽ കഴുകി ആ മുഖം കൈയ്യിൽ എടുത്ത് അലോവോടെ അവൻ ചോദിച്ചു അവൾ ഇല്ല എന്ന് തലയനക്കി. "എന്റെ പൊന്നിന് എന്നും ഞാൻ ഇല്ലേ..? മറ്റാരൊക്കെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് നീ രാജകുമാരിയാ, അതുപോരെ.. അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ സന്തോഷത്തോടെ അവന്റെ നെറുകയിൽ മുത്തി... അവൻ തിരിച്ച് അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തഴുകി... " ആദ്യം നീ പൊയ്ക്കോ, ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇറങ്ങി വരാം... അവൾ തലയാട്ടി അവനരികിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പോകാൻ തുടങ്ങിയവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു അവൻ. " കണ്ണ് നിറച്ച് നിൽക്കരുത് അത് കണ്ടാൽ എന്റെ ചങ്ക് പൊളിഞ്ഞു പോകും.. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ തന്റെ കാര്യത്തിൽ എത്രത്തോളം വേദനിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവൾ ഓർത്തു.. "' വിഷമം വരുമ്പോൾ എന്നെ ഓർത്താൽ മതി. " അങ്ങനെയാ ഞാൻ ചെയ്യാറുള്ളത്.. അവൾ പറഞ്ഞു " എനിക്ക് ചിലപ്പോൾ പൊട്ടി കരയാൻ തോന്നും, അപ്പോൾ എനിക്ക് ഇച്ചായനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കുറെ നേരം ആ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു നിൽക്കാനാ തോന്നുന്നത്.. പക്ഷെ... അതും പറ്റില്ലല്ലോ, പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ കരഞ്ഞു പോയിരുന്നു.. " അതെന്താ പറ്റാത്തെ അവൻ ചോദിച്ചു " ആരെങ്കിലും കണ്ടോ അടുത്ത പ്രശ്നം ആവില്ലേ..? കരച്ചിലോടെ അവൾ പറഞ്ഞു. അവൻ പെട്ടെന്ന് ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു, ശേഷം കൈകൾ വിരിച്ച് അവളെ വിളിച്ചു.. അവളോടി ചെന്ന് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ആ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു നിന്നു.. " ഇനി എന്ത് വിഷമം വന്നാലും സമയം ഒന്നും നോക്കണ്ട ഓടിവന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നോണം, അങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോൾ നിന്റെ വിഷമം മാറുമെങ്കിൽ എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും അങ്ങനെ നിന്നോ.? ആര് വേണേലും കണ്ടോട്ടെ, ആ വിഷമം മുഴുവൻ ഞാൻ എടുത്തോളാം. നീ സന്തോഷമായി ഇരുന്നാൽ മതി.. അലിവോടെ പറഞ്ഞു അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം കൂടി പകർന്നു അവൻ.......കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...