🎀അനുപമ🎀: ഭാഗം 2

എഴുത്തുകാരി: പ്രാണ അഗ്നി

“എന്റെ അനുമോൾ നിന്ന് താളം ചവുട്ടാതെ വന്ന്‌ വണ്ടിയില്‍ കയറിക്കേ…” പ്രതാപ് “പ്രതാപച്ഛാ ഞാന്‍ ഇന്ന്‌ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് ആല്ലാ… ‘” അനു “പിന്നെ എങ്ങോട്ടേക്കാണ് എന്റെ ചട്ടബി” പ്രതാപ്. “ഞാൻ ഇന്ന് സ്നേഹ വീട്ടിലേക്കാണ്. ബിസിയല്ലാ എങ്കില്‍ വരുന്നോ എന്റെ ഒപ്പം ” അനു “അതിന്‌ എന്താ……. വരാം. എന്റെ അനുവിന്റെ വീടും വീട്ടുകാരെയും ഒന്ന് കാണാമല്ലോ.” പ്രതാപ് അങ്ങനെ രണ്ട് പേരും സ്നേഹം വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി.നീണ്ട യാത്രയില്‍ അനു ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു. ” മോളേ… എഴുന്നേൽക്ക് സ്ഥലം എത്തി” പ്രതാപ് ” എത്തിയോ ഇത്ര പെട്ടെന്നോ” അനു ” പെട്ടെന്ന് ഒന്നും അല്ലാ… നീ ഉറങ്ങി പോയതാ ” പ്രതാപ് ” പ്രതാപഛന് ഇവിടേക്കുള്ള വഴി അറിയാരുന്നോ….

” അനു “ബാ….. നീ ഇറങ്ങ്” സംശയത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അനുവിനു ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. രണ്ടു പേരും കൂടി ഓഫീസിലേക്കാണ് പോയത്. “അച്ഛാ…അനു എത്തിട്ടോ….. . എന്റെ കൂടെ ആരാ വന്നത് എന്ന് നോക്കിക്കേ… ” ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് അവൾ അകത്തേക്ക് കയറിയത്. അനുപമയുടെ ശബ്ദം കേട്ടിടത്തേക്ക് നോക്കിയ കൃഷ്ണന്‍, (സ്നേഹ വീട് നോക്കി നടത്തുന്നത് ഇദ്ദേഹമാണ്) അനുവിന്റെ പുറകിലായ് വരുന്ന ആളെ കണ്ടു ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു നിന്നു കൈകൂപ്പി. “വര്‍മ്മ സാർ….” കൃഷ്ണന്‍ വര്‍മ്മ സാറോ…… എല്ലാം കണ്ട് അത്ഭുതോടെ അനു നോക്കി നിന്നു. “സാർ എന്താ ഈ സമയത്ത്. പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ വന്ന് കാണുമായിരുന്നല്ലോ..” കൃഷ്ണന്‍ അനുപമയുടെ മുഖം പെട്ടെന്ന് മാറുന്നതും അവിടെ ഇത്രയും സമയം കണ്ടിരുന്ന കുറുമ്പുകൾക്കു പകരം ഭയവും ബഹുമാനവും വന്നു നിറയുന്നത് കണ്ട് പ്രതാപ് വര്‍മ്മക്ക് പെട്ടന്ന് എന്തോ വിഷമം തോന്നി ” എന്താഡോ…

താൻ എന്റെ കുട്ടിയെ പേടിപ്പിക്കുവാണോ” എന്നും പറഞ്ഞു അനുപമയെ ഷോൾടറിലൂടെ കെട്ടി പിടിച്ചു തന്റെ അടുത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. ” ഞാൻ ഇവിടെ പ്രതാപ് വര്‍മ്മ ആയിട്ട് അല്ലാ വന്നത്. എന്റെ അനുമോടെ പ്രതാപഛൻ ആയിട്ട് ആണ് വന്നത്” പ്രതാപ് “അച്ഛാ……. എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ലാ. പ്രതാപഛൻ……… ” അവൾ സംശയത്തോടെ കൃഷ്ണനെ നോക്കി ചോദിച്ചു “ഇതാണ്‌ നീ കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന നിന്റെ സ്പോണ്‍സര്‍. വര്‍മ്മ ഇന്റസ്ട്രിയുടെ M. D പ്രതാപ് വര്‍മ്മ “കൃഷ്ണന്‍. അനുപമയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി. അവൾ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ പ്രതാപിനെ നോക്കി നന്ദി സൂചകം എന്നോണം കൈകൾ കൂപ്പി. ” പ്രതാപഛന്റെ മോള് എന്താ ഈ ചെയ്യുന്നത്. എനിക്ക് വിഷമം ആകും കുട്ടി ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാൽ കേട്ടോ” പ്രതാപ്. ” മോള് യാത്ര കഴിഞ്ഞു വന്നത് അല്ലേ… പോയി കുളിച്ചു ഡ്രെസ്സ് ഓക്കെ മാറ്” കൃഷ്ണന്‍ അനുപമ തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചു അകത്തേക്ക് പോയി.

അപ്പോളേക്കും കൃഷ്ണനും വര്‍മ്മ സാറും തമ്മില്‍ അനപമയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ” വര്‍മ്മ സാറിന് എങ്ങനെ അറിയാം അനുപമയെ” കൃഷ്ണന്‍ ” അതു ഒരു വല്യ കഥയാണ്. താന്‍ പറയ് അനുവിനെ പറ്റി. അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കേ.” പ്രതാപ് കൃഷ്ണന്‍ രണ്ട്‌ മൂന്ന് കൊല്ലം മുന്‍പ് നടന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം പ്രതാപ് വര്‍മ്മയോടു പറഞ്ഞു. എല്ലാം മൂളി കേട്ടതല്ലാതെ അദേഹം ഒന്നും മിണ്ടി ഇല്ലാ.. ” എന്റെ കുട്ടി പാവം ആണ്. ഒത്തിരി നന്മ നിറഞ്ഞവൾ” കൃഷ്ണന്‍ ” കൃഷ്ണാ…… ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ അവളെ ഞാന്‍ എന്റെ മോൾ ആയി എന്റെ മകന്റെ ഭാര്യ ആയി കൊണ്ടു പോക്കോട്ടേ” “വര്‍മ്മ സാറേ… ഞങ്ങള്‍ക്ക് അത്‌ സന്തോഷമേ ഉള്ളു. പക്ഷേ അനുപമയോടും കൂടി ഒന്ന് ചോദിച്ചിട്ട്… “കൃഷ്ണന്‍ ” ഉം… . ഞാന്‍ അവളോട് സംസാരിച്ചോളാം” പ്രതാപ് രാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റു അച്ഛൻമാരുടേയും അമ്മൂമ്മമാരുടേയും കാര്യങ്ങള്‍ ഓക്കെ നോക്കിനടക്കുകയാണ് അനു. അവൾ അവര്‍ക്കു ആഹാരം ഓക്കെ വാരി കൊടുക്കുന്നതാണ് അവര്‍ക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യം അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവർക്കു വേണ്ടി അതൊക്കെ ചെയ്യുവാന്‍ അവൾ ഒരു മടിയും കാണിച്ചതുമില്ലാ.

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ആണ് പ്രതാപച്ഛൻ വന്നത്. “അനു എനിക്ക് നിന്നോട് കുറിച്ച് സംസാരിക്കാന്‍ ഉണ്ട്. നീ എന്റെ കൂടെ വന്നേ..” പ്രതാപ് എന്തോ ഗൗരവം ഉള്ള കാര്യം ആണെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും തന്നെ അവൾക്കു മനസ്സിലായി.രണ്ടു പേരും ഒരു തണല്‍ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നു. “മോളേ പ്രതാപച്ഛൻ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടു ആലോചിച്ചു മറുപടി പറഞ്ഞാല്‍ മതി. എനിക്ക് ഒരു മോന്‍ ഉണ്ട് രുദ്ര പ്രതാപ് വര്‍മ്മ. അവന്റെ കുഞ്ഞുനാളിലേ അവന്റെ അമ്മ മരിച്ചു. എല്ലാ സുഖ സൗകര്യങ്ങളുടെയും നടുവില്‍ ആണ് അവൻ വളർന്നത് . എല്ലാം നൽകിയില്ലെങ്കിലും അവനെ നല്ല ഒരു മനുഷ്യന്‍ ആയിട്ട് വളർത്താൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ലാ. അവന്റെ ജീവിതം മാറ്റി എടുക്കുവാൻ നിന്നെ പോലെ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിക്കേ സാധിക്കൂ. നീ എന്റെ മകന്റെ ഭാര്യ ആയി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരണം. എന്റെ അപേക്ഷ ആണ്… ”

പ്രതാപ് തന്റെ മുൻപില്‍ ഇരുന്നു കരയുന്ന അദ്ദേഹത്തിനോട് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ അനുപമ വലഞ്ഞു കൂറേ നേരം നിശബ്‌ദത അവിടെ തളം കെട്ടി…… രണ്ടു പേരും എന്തോ ആലോചനയിൽ മുഴുകി ” പ്രതാപച്ഛാ….. എനിക്ക് സമ്മതം ആണ് “. ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ അനുപമ പറഞ്ഞു അവളുടെ വാക്ക് കേട്ടതും സന്തോഷത്തോടെ അദ്ദേഹം അവളെ കെട്ടി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു. അവളുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി. ഇത്രയും നന്മ ഉള്ള മനുഷ്യന്റെ ആ മകനെ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിക്കുന്ന പോലെ ഒരു മകന്‍ ആക്കാൻ തന്നെ കൊണ്ട് കഴിയുന്നത് എല്ലാം ചെയ്യും എന്ന് അവള്‍ മനസ്സില്‍ തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പിച്ചു. ………………………………………………………………… ബീച്ച് ഹൗസില്‍ ഫ്രണ്ട്സുമായി അടിച്ചു പൊളിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് അച്ഛന്റെ ഫോണ്‍ വന്നത് “രുദ്ര നീ എവിടെ ആണ്” പ്രതാപ് “ഞാന്‍ ഇവിടെ ബീച്ച് ഹൗസില്‍. എന്താണ്‌ അച്ഛാ…..” രുദ്ര “എനിക്ക് നിന്നെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് കാണണം. നാളെ പത്ത് മണിക്ക് എന്റെ ഓഫീസ് റൂമിൽ ഉണ്ടായിരിക്കണം” പ്രതാപ് “ഉം……. ‘രുദ്ര ” എന്താണ് ആവോ ഇത്ര വല്യ അത്യാവശ്യം.” അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഫോണ്‍ കട്ടാക്കി.

രാവിലെ തന്നെ രുദ്ര അച്ഛന്റെ ഓഫീസ് റൂമിൽ എത്തിയിരുന്നു .. “എന്താ അച്ഛാ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത്” രുദ്ര “ഞാന്‍ നിന്റെ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചു” പ്രതാപ്. “എന്താ അച്ഛൻ ഈ പറയുന്നത് എന്റെ സമ്മതം ഇല്ലാതെ എന്റെ വിവാഹം ഉറപ്പിക്കുകയോ. ഞാന്‍ ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കില്ലാ…” ദേശ്യത്തോടെ തന്നെ അവൻ അച്ഛനെ എതിര്‍ത്തു “ഈ വിവാഹം നടന്നില്ലാ എങ്കില്‍ പിന്നെ ഈ അച്ഛനെ നീ ഇനി കാണില്ലാ “പ്രതാപ് അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് രുദ്ര ദേഷ്യപ്പെട്ടു ക്യാബിനിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയി. അവൻ നേരെ അവന്റെ ക്യാബിനിലേക്കു കയറി ഡോർ അടച്ച് കൈയില്‍ കിട്ടിയത് എല്ലാം എറിഞ്ഞ് ഉടച്ചു. അച്ഛൻ പറയുന്നത് അനുസരിക്കാതെ ഇനി നിവർത്തി ഇല്ലാ എന്ന് പിന്നീട് ഉള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ അവനു മനസ്സിലായി. അങ്ങനെ ആ വിവാഹ ദിവസം വന്നെത്തി. അമ്പലത്തില്‍ വെച്ച് ചെറിയ ഒരു ചടങ്ങ്.

അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ മാത്രം. രുദ്ര അനുപമയുടെ കഴുത്തില്‍ താലി ചാര്‍ത്തി. സീമന്തരേഖയിൽ കുങ്കുമത്തിന്റെ ചുവപ്പും പടരുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ പരസ്പരം ഉടക്കി. പെട്ടന്ന് തന്നെ രണ്ടു പേരും ദൃഷ്ടി മാറ്റി മറ്റെവിടേക്കോ നോക്കി. “എന്റെ കണ്ണാ എന്നോട് ഒപ്പം ഉണ്ടാവണേ. ഞാന്‍ ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കുകയാണ് നിന്റെ അനുഗ്രഹം ഉണ്ടാവണം” അനുപമ അമ്പലനടയില്‍ നിന്ന് അവൾ മനസ്സ്‌ ഉരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു. “ഈ നാട്ടിന്‍ പുറത്തുകാരിയെ ആണോ അച്ഛന്‍ എന്റെ തലയില്‍ കെട്ടി വെച്ചത്.”രുദ്ര ഒരു ലോഡു പുച്ഛം വാരി വിതറി അവളെ പിന്നീട് ഒന്ന് നോക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ അവൻ കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. ” കൃഷ്ണച്ഛാ….. ഞാൻ പോയി വരാം “അനുപമ ” എന്റെ കുട്ടിക്ക് നല്ലതേ വരൂ” കൃഷ്ണന്‍ അവൾ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ച് രുദ്രൻ ഇരിക്കുന്ന കാറിലേക്ക് കയറി.

അകത്തു കയറിയതും തന്നെ മൈണ്ട് പോലും ചെയ്യാതെ ഫോൺ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന രുദ്രനെ അണ് അവൾ കണ്ടത്. നീണ്ട യാത്രക്കു ശേഷം അവര്‍ വീട്ടില്‍ എത്തി. വീട് കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഇരുട്ട് കയറുന്നത് പൊലെ തോന്നി. കൊട്ടാരം പോലെ ഒരു വീട്. മാമ്പള്ളി എന്ന് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. വിശാലമായ പൂന്തോട്ടം. നടുവിലൂടെ ഉള്ള പാത ചെന്ന് നിക്കുന്നത് ഒരു വലിയ ഡോറിന്റെ മുൻപിൽ. വിശാലമായ ഹാൾ. രണ്ട്‌ സൈഡിൽ കൂടി ഉള്ള സ്റ്റയർ. താഴെ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും ഉള്ള അടുക്കള, ഗസ്റ്റ് റൂം…….. അങ്ങനെ ഒരു മണിമാളിക എന്ന് തന്നെ പറയാം ഇത്‌ എല്ലാം കണ്ട് കിളികള്‍ എല്ലാം പോയി നിക്കുവാണ് അനുപമ. “ഈശ്വരാ….. ഇവിടം മുഴുവന്‍ കണ്ടു തീർക്കാൻ തന്നെ ഒരു കൊല്ലം വേണ്ടിവരുമല്ലോ…” അനുപമ “എന്താ എന്റെ മോള് അവിടെ നിന്ന്‌ പിറുപിറുക്കുന്നത്” പ്രതാപ് “ഒന്നും ഇല്ലാ… പ്രതാപച്ഛാ” അനുപമ “ഇനി മോള് എന്നെ അച്ഛന്‍ എന്ന് വിളിച്ചാല്‍ മതി. മുകളില്‍ ആണ് മോളുടെ റൂം.

പോയി ഫ്രെഷ് ആയിട്ട് വാ ” പ്രതാപ് തലയും കുലിക്കി അനു മുകളിലേക്ക് പോയി. ” ഈശ്വരാ….. ഇനി ഏതു റൂം ആണെന്ന് എങ്ങനെ കണ്ടു പിടിക്കും. കവടി നിരത്തണം എന്നാ തോന്നുന്നത് ” അനു “1,2,3,4,5,6,ആറ് എനിക്ക് വെള്ളം തന്നു വെള്ളം ഞാന്‍ ചെടിക്ക് ഒഴിച്ചു….” അനു “ഡീ….. ” “പുല്ല്….. തെറ്റിച്ചു. ഇനിയും ആദ്യം തൊട്ട് എണ്ണണം.” അനു “ഡീ…. കോപ്പേ…… ” ശബ്ദ കേട്ടിടതേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അനു ഞെട്ടി. തന്നെയും നോക്കി കത്തുന്ന കണ്ണുകളുമായി നില്‍ക്കുന്ന രുദ്ര. ” റൂം……. “അനു അവൻ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിടത്തേക്ക് വെപ്രാളത്തിൽ ഓടി കയറി അവൾ വാതില്‍ അടച്ചു. ……………………………………………..

കല്യാണം കഴിഞ്ഞു വീട്ടില്‍ എത്തി ആരോടും മിണ്ടാതെ റൂമിൽ പോയി കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു. മനസ്സ് ശാന്തമായി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ആണ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്. മുൻപിലെ കാഴ്ച കണ്ടു ചിരിക്കണോ കരയണോ എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ ആയിരുന്നു . 1,2, എണ്ണി കളിക്കുന്നു അവൾ എന്റെ ഭാര്യ . “ഇവൾക്ക് എന്താ വട്ടാണോ ” രുദ്ര അവന്‍ അറിയാതെ തന്നെ അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി പടര്‍ന്നു. തുടരും……. അദ്യമായി എഴുതിയത് ആണ് അതിന്റെ പോരായ്മകള്‍ എല്ലാം ഉണ്ടാവും. എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാര്‍ ക്ഷമിച്ചു മുമ്പോട്ടും എന്നെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. തുടരും…..

അനുപമ : ഭാഗം 1