ശിവരുദ്ര്: ഭാഗം 19

 

എഴുത്തുകാരി: NISHANA

ജോഗിങ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ എത്തിയ രുദ്രനും അഭിയും ഹാളിൽ ആരെയും കാണാത്തത് കണ്ട് പരസ്പരം സംശയത്തോടെ നോക്കി, പെട്ടെന്ന് ശിവയുടെ മുറിയിൽ നിന്ന് ഉച്ചത്തിലുളള ചിരിയും സംസാരവും കേട്ട് അവർ അങ്ങോട്ട് നടന്നു, പരസ്പരം കളി തമാശകൾ പറഞ്ഞ് നാല് പേരും ഭയങ്കര ചിരിയാണ്, രുദ്രന്റെ കണ്ണുകൾ ശിവയുടെ മുഖത്ത് പതിച്ചു, അവളുടെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം താൻ ആദ്യമായി കാണുകയാണെന്ന് അവൻ ഓർത്തു, ചിരിക്കുമ്പോൾ വിടരുന്ന കണ്ണുകളും കവിളിലെ നുണക്കുഴിയും അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു, മുഖത്തേക്ക് വീണ് കിടക്കുന്ന മുടിയിഴകളെ ഇടക്കിടെ ചെവിക്ക് പിറകിലേക്ക് തിരുകി വെച്ച് ആൾ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട് ചിരിക്കുന്നും ഉണ്ട്,

രുദ്രന് തന്റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിക്കുന്നതായി തോന്നി, ഇത് വരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു അനുഭൂതി തന്നെ പൊതിയുന്നത് പോലെ തോന്നി അവന്, "മതി ദേവാ സ്വന്തം ഭാര്യയുടെ ചോര ഊറ്റിക്കുടിച്ചത്,," അഭി രുദ്രന്റെ ചെവിയിൽ പതിയെ പറഞ്ഞതും അവൻ ഒന്ന് ചൂളിപ്പോയി. എങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഗൗരവത്തോടെ അഭിയെ ഒന്ന് നോക്കി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു, രുദ്രന്റെ പോക്ക് കണ്ട് അഭി പൊട്ടിവന്ന ചിരി കടിച്ച് പിടിച്ച് ശിവയുടെ മുറിയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു, ••••••

മുറിയിലിരുന്ന് ബോറടിച്ചപ്പോൾ ശിവ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഹാളിൽ ടിവി കണ്ട് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന മീനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു, "മീനൂട്ടി,, നമുക്ക് ഒന്ന് തൊടിയിലേക്ക് ഒക്കെ പോയാലോ,, ആകെ ബോറടിക്കാ,, ടൈം പോകുന്നെ ഇല്ല, " ശിവയുടെ സംസാരം കേട്ട് മീനു ചാടി എണീറ്റു, "എപ്പോ പോയീ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ പോരെ,, ഞാനും ആകെ ബോറടിച്ചിരിക്കായിരുന്നു, ഞാൻ മുറയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ചേച്ചിക്കുട്ടി ഉറങ്ങിയിരുന്നു, ഉണ്ണിയും അമ്മയും ആണെങ്കിൽ പുറത്തെങ്ങോട്ടോ പോയി,,

ഫോണാണേൽ ഏട്ടൻ എക്സാം കഴിഞ്ഞിട്ടെ തരൂ,, ബോറടി മാറ്റാനാ ടിവി ഓൺ ചെയ്തത്, ചേച്ചിക്കുട്ടി വാ നമുക്ക് പോകാം,," ശിവയുടെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ച് മീനു പുറത്തേക്ക് നടന്നു, കുറച്ച് നേരം രണ്ട് പേരും തൊടിയിൽ കറങ്ങി നടന്നു, രണ്ട് ഏക്കറോളം വരുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ പകുതിയിലേറെ ഭാഗങ്ങളും മരങ്ങളാണ്, വീടിന് പിറകു വശത്തായി ഒരു വലിയ കുളവും ഉണ്ട്, അവിടെ മുഴുവൻ ചുറ്റിക്കണ്ടപ്പോഴേക്ക് സന്ധ്യ ആയിരുന്നു, അവർ തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേക്ക് ലക്ഷ്മിയമ്മയും ഉണ്ണിയും വന്നിരുന്നു ശിവ ലക്ഷ്മിയമ്മയെ തിരക്കി കിച്ചണിലേക്ക് പോയതും മീനു അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു,

പെട്ടെന്ന് രണ്ട് കൈകൾ വന്ന് പൊക്കി എടുത്ത് അവളെ ഒരു മുറിയിലേക്ക് കയറ്റി, മീനു ആദ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടി എങ്കിലും പിന്നെ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ സാമിഭ്യം മനസ്സിലായപ്പോൾ ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി, അവന്റെ ചുണ്ടിലെ കളളച്ചിരി കണ്ടപ്പോൾ അവൾ ചിരിയോടെ പുരികംപൊക്കി എന്താന്ന് ചോദിച്ചു, അവൻ രണ്ട് കണ്ണുകളും ചിമ്മിത്തുറന്നു, അവന്റെ കൈകൾ മീനുവിന്റെ ഇടുപ്പിൽ അമർന്നതും അവൾ ഒരു പിടച്ചിലോടെ കണ്ണുകൾ അടച്ച് അവന്റെ ശർട്ടിൽ പിടി മുറുക്കി, അവന്റെ ചൂണ്ടുവിരൽ അവളുടെ നെറ്റിയിലുടെ ഓടിച്ച് മൂക്കിൽ തുമ്പിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ് ചുണ്ടിൽ തലോടി,

"യക്ഷിക്കുട്ടീ,," അവളുടെ കാതുകളിൽ ചുണ്ട് ചേര്‍ത്ത് അവൻ അവളെ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചതും മീനു കണ്ണുകൾ വലിച്ച് തുറന്ന് ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് അവനെ നോക്കി, "ദേ അഭിയേട്ടാ,, ഞാൻ ഒരായിരം തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കരുതെന്ന്,," അവന്റെ നെഞ്ചിനിട്ട് കുത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞതും അഭി ചിരിയോടെ അവളുടെ കവിളിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ച് ആ ഇളം ചുവപ്പുളള ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തി മുത്തി, "അന്നൊക്കെ അതിനുളള മറുപടിയും ഞാൻ നിനക്ക് തന്നിട്ടില്ലെ പെണ്ണേ,,, ഇഷ്ടം കൊണ്ട് വിളിക്കുന്നതല്ലെ ഞാൻ,, സ്നേഹം കൂടുമ്പോൾ വിളിക്കുന്നതല്ലേ,, ഏഹ്,,"

പറയുന്നതോടൊപ്പം അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒന്നൂടെ മുത്തി, മീനു നാണത്തോടെ തലതാഴ്ത്തിയതും അഭി ചൂണ്ടുവിരലാൽ അവളുടെ മുഖം ഉയര്‍ത്തി മതിവരുവോളം ആ ചുണ്ടുകളിലെ തേൻ നുകർന്നു, മീനു അവന്റെ ശർട്ടിൽ പിടി മുറുക്കി, അഭിയുടെ കൈകൾ ടോപ്പലെ സിബ്ബിൽ തടഞ്ഞു, ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവൻ സിബ്ബ് അഴിച്ച് മറു കൈ ഇടുപ്പിൽ മുറുക്കി, മീനു ഒരു പിടച്ചിലോടെ ഒന്നൂടെ അവനോട് ചേര്‍ന്ന് നിന്നു, ••••••••• "അമ്മേ,, എപ്പോ എത്തി,, ," അടുക്കളയിൽ എന്തോ പലഹാരം ചുട്ട് എടുക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ശിവ ചോദിച്ചതും അവർ ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി,

"വന്നിട്ട് കുറച്ച് നേരം ആയി, അഭി പറഞ്ഞു, രണ്ടാളും തൊടിയിലേക്ക് പോയതാണെന്ന്,, എങ്ങനെ ഇവിടെ എല്ലാം കണ്ടോ,, ഇഷ്ടായോ,?" "കണ്ടോന്നോ,, മുഴുവൻ നടന്ന് കണ്ടു, എന്ത് ഭംഗിയാ ഇവിടെ ഒക്കെ കാണാൻ, ചുറ്റി നടന്ന് സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല്യ," ലക്ഷ്മിയമ്മ ഒന്ന് തലയാട്ടി ഒരു കപ്പ് അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് വെച്ച് കൊടുത്തു, "ദേവന് കോഫി വേണമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു, മോളിത് അവന് കൊണ്ട് കൊടുക്ക്,," ശിവ ദയനീയതയോടെ അവരെ ഒന്ന് നോക്കി, അവളുടെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായതും അവർ അവളെ നോക്കി കണ്ണടച്ച് കാണിച്ചു, "അവൻ നിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല, നീ ധൈര്യമായി ചെല്ല്, പിന്നെ നീ അവന്റെ ഭാര്യയാണെന്ന് ഓർമ്മ വേണം,

ഇനി മുതൽ അവന്റെ ആവശ്യങ്ങളൊക്കെ കണ്ടറിഞ്ഞ് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കണം, അല്ലാതെ പേടിയാണെന്ന് പറഞ്ഞ് ഒഴിഞ്ഞ് മാറിയാൽ ജീവിത കാലം മുഴുവൻ ഇങ്ങനെ അകന്ന് കഴിയേണ്ടി വരും, നമ്മൾ പെണ്ണുങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്താണ് ഭർത്താക്കൻമാരെ കാണേണ്ടത്, താലിക്കൊരു പവിത്രത ഉണ്ട് മോളേ,, ആ പവിത്രത മരണം വരെ നമ്മൾ കാത്തു സൂക്ഷിക്കണം, എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട് ദേവന്റെ മനസ്സ് മാറ്റി എടുക്കാൻ നിനക്ക് കഴിയും, " അവളുടെ നെറുകിൽ തലോടിക്കോണ്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മ പറഞ്ഞു, ശിവ ചെറിയ ഒരു ടെൻഷനോടെ കാപ്പിയുമായി രുദ്രന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു, ശിവ രുദ്രന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് വാതിൽക്കൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു നോക്കി,

കുളി കഴിഞ്ഞ് കണ്ണാടിക്ക് മുമ്പിൽ നിന്ന് തല തുടക്കുന്ന രുദ്രനെ കണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറണോ വേണ്ടയോ എന്നും ചിന്തിച്ച് നഖം കടിച്ച് കുറച്ച് നേരം ശിവ നിന്നു. പിന്നെ രണ്ടും കൽപിച്ച് അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി, കണ്ണാടിയിലൂടെ ശിവ വരുന്നത് കണ്ടെങ്കിലും രുദ്രൻ അവളെ കാണാത്തതായി ഭാവിച്ചു, ശിവ രുദ്രന്റെ ശ്രദ്ധ ആകർശിപ്പിക്കാൻ ഒന്ന് ചുമച്ച് നോക്കി, പ്രയോചനമില്ലെന്ന് കണ്ടതും അവൾ പേടിയോടെ അവനെ വിളിച്ചു. "രു,,ദ്രേട്ടാ,," അവൾ ചെറിയ വിറയലോടെ അവനെ വിളിച്ചതും അവൻ തിരിഞ്ഞ് എന്താ എന്ന ഭാവത്തോടെ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി, അവൾ കോഫിക്കപ്പ് ഉയര്‍ത്തി കാണിച്ചു, "അവിടെ വെച്ചേക്ക്," ഗൗരവത്തോടെ ടിപ്പോയിയിലേക്ക് കണ്ണ് കാണിച്ച് അവൻ പറഞ്ഞു,

ശിവ കോഫി കപ്പ് ടേബിളിലേക്ക് വെച്ച് രുദ്രനെ ഒന്ന് നോക്കി, അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ വാക്കുകൾ തെളിഞ്ഞ് വന്നു, രുദ്രൻ ശിവയെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ വാഡ്രോബിൽ നിന്ന് ഒരു ഷർട്ടെടുത്ത് ദരിച്ച് പെർഫ്യും അടിച്ചു, പെർഫ്യും ബോട്ടിൽ തിരിച്ച് വാഡ്രോബിലേക്ക് വെക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും അത് കയ്യിൽ നിന്ന് വഴുതി നിലത്തേക്ക് വീണു, ബോട്ടിൽ എടുക്കാൻ തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ശിവ എന്തൊക്കെയോ ആലോചനയോടെ നിൽക്കുന്നത് രുദ്രൻ കണ്ടത്. "നിനക്ക് ഇത് വരെ പോകാറായില്ലേ,,," ഗൗരവത്തോടെ ഉച്ചത്തിൽ രുദ്രൻ ചോദിച്ചതും ശിവ ഒന്ന് ഞെട്ടി രുദ്രനെ നോക്കി തലയാട്ടി തിരിഞ്ഞ് നടന്നു,

പെട്ടെന്ന് പെർഫ്യം ബോട്ടിലിൽ ചവിട്ടി അവൾ പിറകിലേക്ക് വീഴാൻ തുനിഞ്ഞതും രുദ്രൻ അവളുടെ വയറിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവളെ വീഴാതെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തി, രുദ്രന്റെ കയ്യിലെ ചൂട് അവളുടെ ശരീരത്തിലെക്ക് പടർന്നു, അവൾ ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞ് അവനിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറാൻ തുനിഞ്ഞതും ദാവണിയുടെ ഷാൾ രുദ്രന്റെ ഷർട്ടിലെ ബട്ടനിൽ കുടുങ്ങി അവളിൽ നിന്ന് ഊർന്ന് വീണു, ശിവക്ക് വല്ലാത്ത നാണക്കേട് തോന്നി, അവൾ മാറിൽ കൈകൾ പിണച്ച് വെച്ച് രുദ്രനിൽ നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് നിന്നു, രുദ്രനും എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഒന്ന് പതറി,

അവന്റെ ഷർട്ടിൽ കുടുങ്ങി കിടന്നു ദുപ്പട്ട വലിച്ചെടുത്ത് ശിവക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞ് അവൻ തിരിഞ്ഞ് നിന്നു, ശിവ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ദാവണി വാരിച്ചുറ്റി, കണ്ണാടിയിലൂടെ ശിവയുടെ അരക്കെട്ടും അതിൽ ചുറ്റിപ്പിണഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണവും കണ്ട് രുദ്രന് തന്നെ തന്നെ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് പോലെ തോന്നി, അവന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു. അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ച് നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ച് നിന്നു, ശിവ ദാവണി എങ്ങനെ ഒക്കെയൊ വാരിച്ചുറ്റി പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഓടി, .......തുടരും………

ശിവരുദ്ര് : ഭാഗം 18