മിഥുനം: ഭാഗം 5

മിഥുനം: ഭാഗം 5

നോവൽ
****
എഴുത്തുകാരി: ഗായത്രി വാസുദേവ്

“ദേവുചേച്ചീനെ എന്തേലും പറഞ്ഞാൽ ഏട്ടനെ അമ്മ ശെരിയാക്കും. അയ്യോ അതിനിടക്ക് ഞാൻ വന്ന കാര്യം മറന്നു ”

” എന്തുവാടീ? ”

” ഭക്ഷണം കഴിക്കണ്ടേ ഏട്ടാ? സമയം എത്രയായിന്നാ? ”

” മ്മ് എനിക്കും വിശക്കുന്നുണ്ട്.. നീ പോയി എടുത്തിട്ട് വാ ” കയ്യിലിരുന്ന റിമോട്ട് മാറ്റി വെച്ചുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.

” എന്നും ഏട്ടൻ ഒറ്റക്കല്ലേ കഴിക്കുന്നേ? ഇന്ന് നമ്മൾ എല്ലാരും ഒന്നിച്ചു ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിൽ ഇരുന്നു പണ്ടത്തെ പോലെ കഴിക്കണം. ”

അതുകേട്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. പക്ഷെ അത് സന്തോഷം കൊണ്ടായിരുന്നു.

” വേണ്ടാ മോളേ നീ ഇങ്ങോട്ട് എടുത്തോ ” ഉള്ളിലെ സന്തോഷം മറച്ചു വെച്ചുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.

” അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. പ്ലീസ് ഏട്ടാ പ്ലീസ് പ്ലീസ് എന്റെ ഒരാഗ്രഹം അല്ലേ? എന്റെ പോന്നേട്ടൻ അല്ലേ? ”

” മ്മ് ശെരി ”

അത്ര താല്പര്യമില്ലാത്ത പോലെ പറഞ്ഞെങ്കിലും സത്യത്തിൽ മിഥുന്റെ മനസ് തുടികൊട്ടുകയായിരുന്നു. പണ്ടെല്ലാം ഞങ്ങൾ നാലുപേരും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു രാത്രിയിലെ ഭക്ഷണം. അത് തന്റെ നിർബന്ധമായിരുന്നു. അന്നത്തെ വിശേഷങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു, മാളുവുമായി വഴക്കിട്ടു, പാത്രത്തിലെ അവസാനത്തെ മീൻ വറുത്തതിന് വേണ്ടി തല്ലു പിടിച്ചു, പാത്രം കഴുകാൻ അമ്മയെ സഹായിച്ചു, ഊണിനു ശേഷം എല്ലാരും ഒന്നിച്ചിരുന്നു സംസാരിച്ചു….. അപ്പോഴും താനും മാളുവും വഴക്കായിരിക്കും അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടക്കാൻ. വഴക്കിന്റെ ഒടുവിൽ അവൾ കള്ളക്കരച്ചിൽ തുടങ്ങും . അപ്പൊ അമ്മ ഇടപെട്ട് രണ്ടാളെയും ഓരോ സൈഡിൽ ആയി മടിയിൽ കിടത്തും .

ആ ഓർമകളിൽ അവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

” ഏട്ടൻ എന്താ സ്വപ്നം കാണുവാണോ? ”

മാളുവിന്റെ ശബ്ദമാണ് അവളെ ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർത്തിയത്. അവൻ അവളെ നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു.

അപ്പോഴേക്കും ദേവു അകത്തേക്ക് കടന്നു വന്നു. ദേവുവും മാളുവും കൂടി മിഥുനെ താങ്ങി വീൽച്ചെയറിൽ ഇരുത്തി. മാളുവിനൊപ്പം മിഥുൻ ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലേക് ചെന്ന്. റിമോട്ട് കണ്ട്രോൾ ഉള്ളതിനാൽ അവനു സ്വയം ചലിപ്പിക്കാവുന്ന വീൽചെയർ ആയിരുന്നു അത്. സന്തോഷത്തോടെ വരുന്ന മക്കളെ കണ്ടു രാധികയുടെ മനസ് നിറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും ഇരുന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ദേവിക വന്നു ഭക്ഷണം വിളമ്പി. മാറി നിന്ന അവളെ രാധിക വിളിച്ചു ഒപ്പമിരുത്തി. തല്ലുപിടിച്ചും കളിച്ചു ചിരിച്ചും അവർ ഒന്നിച്ചുകൂടി. വളരെക്കാലത്തിനു ശേഷം ആ വീട്ടിൽ നിന്നും കളിചിരികൾ ഉയർന്നു.

” കറികൾ ഒക്കെ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ടല്ലോ ഭാര്യേ ” മാധവൻ രാധികയോടായി പറഞ്ഞു

” അതൊക്കെ ദേ ദേവിക ഉണ്ടാക്കിയതാ. അങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞോ ” രാധിക പറഞ്ഞത് കേട്ട് ദേവിക പുഞ്ചിരിച്ചു.

” വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് മോളേ ” മാധവൻ അവളെ അഭിനന്ദിച്ചു.

” മോളേ മാളൂ ദേ കണ്ടുപടിക്ക്. പെൺപിള്ളേരായാൽ ഇങ്ങനെ വേണം ”

ഹും എന്നും പറഞ്ഞു മാളു ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചത് കണ്ടു എല്ലാർക്കും ചിരി വന്നു.

” ഞാനേ സാധാരണ പെൺപിള്ളേരെ പോലെയൊന്നും അല്ലാ.. ഞാനേ എന്റെ ഏട്ടന്റെ ആൺകുട്ടിയാ ” ഉടനെ വന്നു മറുപടി.

” അല്ലേ ഏട്ടാ? ” ഒരു സപ്പോർട്ടിനായി അവൾ മിഥുനെ നോക്കി.

” ഹാ നല്ല അടിപൊളി ചമ്മന്തി. എരിവൊക്കെ കൃത്യം. ” അവൻ മാളുവിനെ ശ്രെദ്ധിക്കാതെ പറഞ്ഞു.
അതുകേട്ടതും അവൾ അവനെ കലിപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കി. എല്ലാവരും തന്നെ കളിയാക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഹാളിൽ ഇരിക്കുമ്പോ മിഥുൻ കണ്ടു പാത്രം കഴുകാൻ അമ്മയുടെ ഇടത്തും വലത്തും നിക്കുന്ന മാളുവിനെയും ദേവുവിനെയും..

##############################

“മാളൂ ഒരു കവിത ചൊല്ല് മോളേ ” ഭക്ഷണ ശേഷം എല്ലാവരും ഉമ്മറത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് മാധവൻ പറഞ്ഞത്.
വീൽച്ചെയറിനു താഴെ ഉണ്ണിയുടെ മടിയിലേക്ക് ചാരി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു മാളു. അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുടികളെ തലോടുന്നുമുണ്ട്.

നിലാവിന്റെ വെട്ടം

ബാക്കി വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…

Share this story