മഴമുകിൽ: ഭാഗം 27

എഴുത്തുകാരി: അമ്മു അമ്മൂസ്

“”അച്ചോ…. അപ്പൊ അല്ലൂനു വാങ്ങിയ മിട്ടായിയും പാവയുമൊക്കെ വൈദു മോന് കൊടുക്കാല്ലോ…. മാമുണ്ണാത്ത പിള്ളേർക്ക് അതൊന്നും വച്ച് കളിക്കാനുള്ള ശക്തി ഇല്ലല്ലോ….”” ഋഷി താടിയിൽ വിരലൂന്നി എന്തോ വലിയ കാര്യം പോലെ പറഞ്ഞു…. പറഞ്ഞു തീർന്നതും ഋഷിയെ ചുണ്ട് പിളർത്തി നോക്കിയിട്ട് ദേവയുടെ നേരെ വാ തുറന്നു പിടിക്കുന്നത് കണ്ടു…. “”അല്ലൂനു മാമു താ അമ്മേ…. മോൾക്ക് ഷക്തി ഉണ്ടല്ലോ….”” ദേവ മോളെ കഴിപ്പിക്കുന്നതും നോക്കി ഇരുന്നപ്പോഴാണ് ശ്രീയുടെ കാൾ വന്നത്…. ഋഷി വേഗം തന്നെ കാൾ എടുത്തു പുറത്തേക്ക് നടന്നു… “”സർ…. ശാലിനിയുടെ ലൊക്കേഷൻ കിട്ടി….””

മറുതലക്കൽ നിന്നും കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത ഉടനേ ശ്രീയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു… “”ഗ്രേറ്റ്‌…. ലൊക്കേഷൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് അയക്ക്..””. ഋഷിയിൽ വല്ലാത്ത ആവേശം നിറഞ്ഞു… “”അയച്ചിട്ടുണ്ട് സർ… കഴിഞ്ഞ ആറു മാസമായി അവർ അവിടെയാണ് താമസം… ആകെ മൊത്തത്തിൽ ഏഴു മാസത്തെ കരാറാണ് വീട്ടുടമസ്തനുമായി ഒപ്പ് വച്ചിട്ടുള്ളത്…. ഒരാഴ്ചക്കുള്ളിൽ കരാർ കാലാവധി അവസാനിക്കും….”” ശ്രീ പറയുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുകയായിരുന്നു ഋഷി… കാൾ കട്ട്‌ ആക്കാതെ തന്നെ വേഗം വാട്സ്ആപ്പ് എടുത്തു ശ്രീ അയച്ചു തന്ന ലൊക്കേഷൻ നോക്കി… വീട്ടിൽ നിന്നും ഒരു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് ദൂരമേ കാണൂ.. “”അവരിപ്പോൾ ആ വീട്ടിൽ ഉണ്ടോ എന്ന് ചെക്ക് ചെയ്തോ…””

“”യെസ് സർ… സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞു ഏഴു മണിയോടെ അവർ വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ട്… ഇതുവരെ പുറത്തേക്ക് പോയിട്ടില്ല പിന്നീട്…”” “”ഓക്കേ…. എത്രയും വേഗം തന്നെ ഫോഴ്സ് അവിടേക്ക് എത്തിയിരിക്കണം… വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറേണ്ട സംശയം തോന്നാത്ത വിധം അടുത്ത് എവിടെ എങ്കിലും ഒക്കെയായി നിന്നാൽ മാതി…. മഫ്റ്റി മതി യൂണിഫോം വേണ്ട…. കസ്റ്റഡിയിൽ എടുക്കും വരെ അവർ അറിയാൻ പാടില്ല….”” ഋഷി ഫോണിലെ സമയം നോക്കി… “”ഇരുപത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ ഞാനവിടെ എത്താം… അതിനുള്ളിൽ എല്ലാ തയ്യാറെടുപ്പുകളും പൂർത്തിയായിരിക്കണം…”” കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു അകത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോഴേക്കും ദേവ അല്ലുമോൾക്കുള്ള ഭക്ഷണം കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു….

കഴിപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞു കൊച്ചു ടീവീയും കണ്ടോണ്ട് ഇരിപ്പുണ്ട് ഒരാള്…. ഋഷി തിരിച്ചു വന്നതൊന്നും അറിയാതെ ടീവിയിലേക്ക് തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് ഇരിപ്പ്.. “”എടോ…. എനിക്കിപ്പോൾ ഒരു എമർജൻസി ഉണ്ട്… മിക്കവാറും രാത്രി വരാൻ വൈകും… താനൊരു കാര്യം ചെയ്യ്.. ഇവിടെ ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കേണ്ട… വാ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് ആക്കിത്തരാം…..”” അവൻ ശാന്തമായ സ്വരത്തിലാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അവന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവനനുഭവിക്കുന്ന ടെൻഷൻ ദേവക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു…. “”എന്താ ഋഷിയേട്ട…. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ….”” “”ഹേയ്…. ഒന്നുമില്ലെടോ…. കൊലയാളി എന്ന് സംശയിക്കുന്ന ആ സ്ത്രീയുടെ ലൊക്കേഷൻ കിട്ടി…. അവിടേക്ക് പോണം എത്രയും പെട്ടെന്ന്…””

ഋഷി പറഞ്ഞതും ദേവയുടെ മുഖത്ത് ഭയം നിഴലിക്കുന്നത് കണ്ടു… “”ഹാ…. ഇതാ ഞാനൊന്നും പറയാതിരുന്നത്…. എന്റെ പെണ്ണെ ഞാനൊറ്റക്കല്ല…. എല്ലാ ക്രമീകരണങ്ങളും ശ്രീ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്….”” കവിളിലേക്ക് കൈ ചേർത്ത് ആർദ്രമായ ശബ്ദത്തിൽ അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മനസ്സിലായത് പോലെ അവളൊന്ന് തലയാട്ടി…. അപ്പോഴും പക്ഷേ ഉള്ളിൽ ഭയം നിറഞ്ഞിരുന്നു… “”ടാറ്റാ പോവാണോ പോലീഷേ…..”” ടീവീ ഓഫ് ആക്കി മോളെ എടുത്തതും ഋഷിയുടെ ഡ്രസ്സ്ലേക്ക് നോക്കി അല്ലുമോള് ആവേശത്തോടെ ചോദിച്ചു…. “”അല്ലേടാ ചക്കരെ…. പോലീഷേ ജോലിക്ക് പോവാ…. വന്നിട്ട് നാളെ ടാറ്റാ പോവാമെ….”” കവിളിലൊരുമ്മ കൊടുത്തു പറഞ്ഞു.. ടാറ്റാ പോകുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ആ മുഖം വാടി… മുറ്റത്തെ ബൈക്കിലേക്ക് സങ്കടത്തോടെ ഇടക്കിടക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

പതിവില്ലാതെ രാത്രി അങ്ങോട്ടേക്ക് വരുന്ന ദേവയേയും മോളെയും ഋഷിയെയും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ ലച്ചുവും അമ്മയും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നു… “”എന്താ മോനെ…. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ….”” “”എന്റമ്മേ…. ഒന്നുമില്ല… എനിക്കിപ്പോ ഒരു ഡ്യൂട്ടി വന്നു…. മോളെയും കൊണ്ട് അവിടെ തനിയെ ഇരിക്കണ്ടല്ലോ രാത്രി… അതാ ഇവിടേക്ക് ആക്കിയത്….”” “”സംസാരിച്ചു നിൽക്കാൻ സമയമില്ല….. ഇപ്പോ ഇറങ്ങിയാലെ പറ്റൂ….”” “”പോലീഷ് പോയിട്ട് വരാമേ…. “”മോളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു… മോളെ ദേവയുടെ കൈയിലേക്ക് കൊടുത്തു…. ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് ബൈക്ക് എടുത്തു പോകുന്ന അവനെ കണ്ണിൽ നിന്നും മറയുവോളം അവൾ നോക്കി നിന്നു…. അറിയാതെ കൈ കഴുത്തിലെ താലി മാലയിൽ മുറുകിയിരുന്നു….

ഋഷി സ്ഥലത്തേക്ക് എത്തുമ്പോൾ തന്നെ ശ്രീയും മറ്റ് പോലീസുകാരും വീടിന് ചുറ്റും നിലയുറപ്പിച്ചിരുന്നു…. “”അവരിപ്പോഴും അവിടെ ഉണ്ടല്ലോ അല്ലേ….”” അരയിൽ നിന്നും തോക്കെടുത്തു കൈയിലേക്ക് പിടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഋഷി ചോദിച്ചു… “”യെസ് സർ…. അവർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല… അകത്തു നടക്കുന്നത് ജനലിൽ കൂടി കണ്ടിരുന്നു ഇടക്ക്…. പിന്നെ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടു….”” ശ്രീ പറയുന്നത് കേട്ട് ഋഷി ഒന്ന് മൂളി…. ചുറ്റുപാടും നോക്കിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു… ചുറ്റും നിറയെ ചെടികൾ വളർന്നു കിടക്കുന്ന ഒരു വീടായിരുന്നു അത്… തൊട്ടടുത്തായി മറ്റ് വീടുകൾ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…അതിനാൽ തന്നെ ഇവിടെ നടക്കുന്ന ബഹളങ്ങളും കാര്യങ്ങളും ഒന്നും പുറത്തറിയില്ല എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു…

വാതിലിന്റെ അടുത്തെത്തി നിന്നിട്ടും അകത്തു നിന്നും അനക്കമൊന്നും കേട്ടിരുന്നില്ല…. കൂടെയുള്ള പോലീസുകാരോട് വീടിനെ കവർ ചെയ്തു നിൽക്കാൻ ഋഷി കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് കാണിച്ചു… കാളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചിട്ടും ആരും വാതിൽ തുറന്നില്ല…. രണ്ടു തവണ കൂടി ബെല്ലടിച്ചിട്ടും ആരും വാതിൽ തുറക്കാതെ ആയപ്പോൾ ഋഷി വാതിലിൽ തട്ടി വിളിച്ചു… “”ശാലിനി….. കതക് തുറക്ക്….””. അകത്തു നിന്നും എന്നിട്ടും ശബ്ദമൊന്നും കേൾക്കാതെ ആയപ്പോൾ ഋഷി ശക്തിയായി വാതിലിൽ തട്ടി…. പഴയ വീടായതിനാൽ ശ്രീയും ഋഷിയും കൂടി രണ്ടു മൂന്ന് തവണ ചവിട്ടിയപ്പോളേക്കും വാതിൽ തുറന്നിരുന്നു….

അകത്തെ മുറികളിൽ എല്ലാം തന്നെ ലൈറ്റ് ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു….. ടീവീ ശബ്ദമില്ലാതെ വെച്ചിരിക്കുന്നു…. അകത്തെ മുറിയിൽ എന്തോ അനങ്ങുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ശ്രീ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി എങ്കിലും ഋഷി തടഞ്ഞു…. ശബ്ദം ഒന്നും കേൾക്കാത്ത മറ്റൊരു ദിശയിലേക്ക് ഋഷി നടക്കുന്നത് നോക്കി ഒരു നിമിഷം ശ്രീ സംശയത്തോടെ നിന്നെങ്കിലും വേഗം അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു… കുറച്ചു കൂടി മുന്നിലേക്ക് എത്തിയതും ഋഷിയുടെ കഴുത്തിന് നേരെ ഒരു വാക്കത്തി ആരോ ആഞ്ഞു വീശിയതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.. പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത് പോലെ കഴുത്തിൽ ഉരസും മുൻപ് ഋഷി വളരെ വേഗം ഒഴിഞ്ഞു മാറി…. മാറുന്നതിനിടയിൽ കൈമുട്ടിലേക്ക് വാക്കത്തി ഉരസി മുറിഞ്ഞിരുന്നു..

ഋഷി വേഗം കൈ പൊത്തി പിടിക്കുമ്പോളേക്കും ശ്രീയും കൂടെയുള്ള മറ്റ് പോലീസുകാരും ചേർന്ന് ശാലിനിയുടെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടിയിരിന്നു…. കൈയിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്ന ചോര തടയാൻ എന്ന പോലെ ഋഷി വേഗം ഒരു തൂവാല എടുത്തു കൈയിലേക്ക് കെട്ടി…. അപ്പോഴും തനിക്ക് നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ പകച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ശാലിനി…. ശ്രീ അവരെ തന്നെ സൂക്ഷ്മമായി നോക്കുകയായിരുന്നു…. വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല അവരാണ് ഈ കൊലയാളി എന്ന്… സൗമ്യമായ മുഖഭാവമായിരുന്നു അവർക്ക്…. ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മ എന്ന പോലെ യാതൊരു ചമയങ്ങളുമില്ലാത്ത മുഖം….

തനിക്ക് നേരെ നീണ്ട തോക്കിനെ അവർ ഭയത്തോടെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്…. “”അയ്യോ…… ഞാൻ….. അറിയാതെ…..പോലീസ് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല സർ…. ഒറ്റക്ക് ഒരു പെണ്ണ് താമസിക്കുവല്ലേ പല ദിവസങ്ങളിലും ചിലവന്മാർ ഒക്കെ വന്നു കതകിൽ മുട്ടി ബഹളം വച്ചിട്ട് പോകും…. അവരിൽ ആരെങ്കിലും ആണെന്ന കരുതിയത് ക്ഷമിക്കണം സർ….”” ഋഷിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞെന്നവണ്ണം അവർ വെപ്രാളത്തോടെ പറഞ്ഞു… അപ്പോഴേക്കും ഋഷി കൈയിലെ മുറിവിലേക്ക് തൂവാല കെട്ടിയിരുന്നു…. അവരെ നോക്കി ഒരു പുച്ഛം കലർന്ന ചിരി നൽകി… “”കഴിഞ്ഞോ…. നാടകം… ഭദ്രേ ഇവരുടെ കൈയിൽ ആ വിലങ്ങെടുത്തു അണിയിക്ക്….””

ഋഷി കൂടെയുള്ള വനിതാ പോലീസിനോട് പറഞ്ഞു…. “”എന്തിന്….”” അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന അവരുടെ സൗമ്യ ഭാവം മാറി മുഖത്ത് ഗൗരവം നിറയുന്നത് ശ്രീ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി നിന്നു…. കൂസലില്ലാത്ത ഭാവമായിരുന്നു പക്ഷേ ഋഷിയുടെ മുഖത്ത്…. “”കാര്യം അറിഞ്ഞാലേ നീ വരൂ….. എങ്കിൽ കേട്ടോ ശ്യാമയെ കൊന്ന കുറ്റത്തിന്….””ഋഷിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു…. “”ഞാനെന്തിന് കൊല്ലണം അവരെ….. എനിക്കറിയില്ല സർ…. “” വീണ്ടും മുഖത്തെ ഭാവം മാറ്റി ശാലിനി പേടിയോടെ പറഞ്ഞതും കൂടുതൽ കേൾക്കാൻ താല്പര്യമില്ലാത്തത് പോലെ ഋഷി പുറത്തേക്ക് നടന്നു….

വിലങ്ങു വച്ചു ശാലിനിയെ ജീപ്പിലേക്ക് കയറ്റും വരെ അവരെ തന്നെ നിരീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു ശ്രീ…. ഇത്രയും ക്രൂരമായ കൊലപാതകങ്ങൾ ഈ ശാന്തമായ മുഖവും വച്ചു എങ്ങനെ അവർക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞു എന്നവന് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല…. ഋഷിയുടെ കണ്ണുകൾ ശാലിനിയുടെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ തറഞ്ഞു നിന്നു…. ഒരു നിമിഷം പോലും വിശ്രമമില്ലാതെ ആ കൃഷ്ണമണികൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മാറി മാറി ചലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. ഇടക്ക് കുറച്ചു നേരം അവയൊന്ന് ശാന്തമായി ഒരിടത്തേക്ക് മാത്രം ദൃഷ്ടി ഊന്നി നിൽക്കും…. അപ്പോളവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു പ്രത്യേക തിളക്കം തോന്നി ഋഷിക്ക്…. ഒരു തരം ഉന്മാദം അവസ്ഥയിൽ എന്ന പോലെ അവളിൽ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഒരു ചിരി വിടരും….

രാത്രി ഏറെ വൈകിയിട്ടും ഋഷിയെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ പോലെ തോന്നി ദേവക്ക്….. അല്ലുമോള് ഉറക്കം പിടിച്ചിരുന്നു…. മുറിയിലെ ജനലിൽ കൂടി ഋഷി വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ വഴിയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരുന്നു…. നെഞ്ച് വല്ലാതെ മിടിക്കും പോലെ തോന്നി ദേവക്ക്…… താലി മാലയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു… “”ന്റെ കൃഷ്ണ…. കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടാകല്ലേ….”” കണ്ണുകൾ അടച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നത്…. ഒരു നിമിഷം പോലും കാത്ത് നിൽക്കാതെ വേഗം വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…

സമയം വൈകിയതിനാൽ ദേവയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ട എന്നാലോചിച്ചു ദേവയുടെ വീട്ടിലേക്ക് കേറാതെ തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ബൈക്ക് കേറ്റാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് വാതിലും തുറന്നു പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ദേവയെ കാണുന്നത്… ഒരു നിമിഷം സന്തോഷമാണോ അതിശയമാണോ തോന്നിയത് എന്നറിയില്ല… കുറച്ചു നേരം ബൈക്കിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…. അവളും ചലിക്കാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു… ബൈക്ക് ഗേറ്റ് ന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി നിർത്തി… ഗേറ്റ് പൂട്ടി ദേവയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു…. അവൻ നടന്നു വരുമ്പോഴും അവൾ കണ്ണുകൾ പിൻവലിച്ചിരുന്നില്ല…ഇടയിലെപ്പോഴോ നോട്ടം അവന്റെ കൈയിലെ മുറിവ് ഡ്രസ്സ്‌ ചെയ്ത വെള്ള തുണിയിലേക്ക് എത്തി… അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പരിഭ്രമം നിറഞ്ഞു….

ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടവൾ പടി കടന്നു ഓടി അവന്റെ അടുത്ത് എത്തിയിരുന്നു…. “”എന്താ…. എന്താ പറ്റിയെ….”” അവന്റെ കൈ പതിയെ പിടിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു…. “”ഏയ് ഒന്നുമില്ലെടോ…. കത്തി ഒന്ന് പോറിയ മുറിവേ ഉള്ളു…. “”അവൻ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞെങ്കിലും വിശ്വാസം വരാത്തത് പോലെ അവൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവന്റെ ദേഹമാകെ ഉഴിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. ഉള്ളിൽ സന്തോഷം വന്നു നിറയും പോലെ തോന്നി ഋഷിക്ക്…. ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു ദേവയിൽ നിന്നും ഇത്തരത്തിൽ ഒരു പ്രതികരണം…. “”സത്യായിട്ടും ഒന്നും ഇല്ലെടോ… ഇങ്ങനെ പേടിക്കാതെ…. “”കണ്ണ് രണ്ടും തുടച്ചുകൊടുത്തുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അവളാ നെഞ്ചിലേക്ക് പതിയെ തല ചായ്ച്ചു നിന്നു….

അപ്പോഴും നേരെയായിട്ടില്ലാത്ത നെഞ്ചിടിപ്പിനെ ശാന്തമാക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്…. അവളുടെ പേടി മനസ്സിലാക്കി എന്ന പോലെ അവന്റെ കൈകളും അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു… കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് താൻ ചെയ്ത പ്രവൃത്തിയെക്കുറിച്ചു ബോധ്യം വന്നത്…. പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവനിൽ നിന്നും പിടഞ്ഞു മാറി നിന്നു…. അവൾക്കവനെ നോക്കാൻ വല്ലാത്ത ചമ്മൽ തോന്നി… തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ഭാവങ്ങൾ എല്ലാം കുസൃതി കലർന്ന ഒരു ചിരിയോടെ ആസ്വദിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഋഷി…..തുടരും

മഴമുകിൽ: ഭാഗം 26