💚 പ്രാണനായ് 💚 : ഭാഗം 7

എഴുത്തുകാരി: വാസുകി വസു

ശരീരത്തിന്റെ ഓരോ അണുവും ത്രസിക്കുന്നത് നീലിമ അറിഞ്ഞു…പ്രണയത്തോടെ നരനിലേക്ക് മിഴികളെറിഞ്ഞും. തന്നിലെ സ്ത്രീയെ ഉണർത്തിയവൻ,,,വികാരത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിലേറ്റി ആത്മസംതൃപ്തി നൽകിയവൻ… വെറുപ്പിന് പകരം മിഴികളിൽ പ്രണയം നുരഞ്ഞ് പൊന്തി..അവനിലെ പുരുഷനിലെ കരുത്തിൽ അലിഞ്ഞ് ചേരാൻ വീണ്ടും മോഹിച്ചു.. ഹൃദയം പകുത്ത് നൽകി പ്രണയിച്ചനെ മറന്ന് കഴുത്തിലെ താലിയുടെ ഉടമയെ സ്നേഹിക്കാൻ സ്ത്രീകൾക്കേ കഴിയൂ..തന്നെ നോവിച്ചവനെയും സ്നേഹിച്ചനനേയും ഉൾക്കൊള്ളാൻ.. പ്രണയത്തെക്കാൾ തന്നെ അറിഞ്ഞവനെ ,,,അവനെ അറിഞ്ഞവൾക്ക് പ്രണയവും പ്രാണനും പകുത്ത് നൽകാനേ കഴിയൂ…

മാറോട് പറ്റിച്ചേർന്ന് കിടന്ന താലി എടുത്തവൾ അതിലേക്ക് നോക്കി..പതിയെ അതിനെ ചുംബിച്ചു…. “ലവ്വ് യൂ നരൻ..സ്റ്റിൽ ലവ്വ് യൂ..എന്റെ പ്രാണൻ നീയാണ്…ആർക്ക് വേണ്ടി എന്നിലെ ഞാൻ എന്നെ സൂക്ഷിച്ചുവോ അനുവാദമില്ലാതെ നീ കവർന്ന് എടുത്തെങ്കിലും എന്നോട് ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ എന്നെ നിനക്കായ് സമർപ്പിച്ചു.. ആദ്യം വെറുപ്പായിരുന്നെങ്കിലും ഞാൻ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു” ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയാൻ മനം തുടിച്ചു…പക്ഷേ പകരമായി കടക്കണ്ണാൽ പ്രണയമെറിഞ്ഞവൾ… പക്ഷേ നരനാകെ നീറിപ്പുകഞ്ഞു… അകം പുറം എരിഞ്ഞ് തുടങ്ങി… ഇന്നലെ വരെ ആരോടായിരുന്നുവോ വെറുപ്പോടെ പെരുമാറിയത് അവളെ മദ്യത്തിന്റെ ലഹരിയിലറിഞ്ഞു…

സ്വയം വെറുപ്പ് തോന്നി..ചുണ്ടുകളിൽ പുച്ഛം നിറഞ്ഞു..മദ്യപിക്കാൻ തോന്നിയ നിമിഷത്തെ സ്വയം പഴിച്ചു..നീലിമ തന്നിൽ ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചേക്കുമോന്ന് ഭയന്നു. നരൻ ധൃതിയിൽ ബാത്ത് റൂമിൽ കയറി.. ഷവർ ഓൺ ചെയ്തു അതിനു കീഴിൽ നിന്നു..മഴത്തുള്ളികൾ പോലെ ജലം ചിതറി തെറിച്ചപ്പോൾ ശരീരമാസകലം കുളിര് കോരുന്നതറിഞ്ഞു. സമയമേറെ എടുത്താണ് കുളിച്ചത്…നീലിമ മുറിവിട്ട് പോകട്ടേയെന്ന് കരുതി… പക്ഷേ കുളി കഴിഞ്ഞു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ നരൻ ഒരുനിമിഷം നിശ്ചലനായി.. താൻ പോയ ഭാഗത്തേക്ക് മിഴികളിൽ പ്രതീക്ഷ നിറച്ചു നിൽക്കുന്ന നീലിമയെ…കണ്ണുകൾ പരസ്പരം കോർത്തതോടെ മിഴികൾ പിൻ വലിച്ചു.. അവളോട് മനസ്സിൽ വെറുപ്പ് നിറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. “നരൻ…” കാതിനരികിൽ പ്രണയം ജ്വലിക്കുന്ന സ്വരം…പെണ്ണിന്റെ ചുടു നിശ്വാസം…

പുരുഷനെ ഉന്മാദലഹരയിൽ എത്തിക്കുന്ന സ്ത്രീയുടെ ഗന്ധം… അവനോട് പറ്റി ചേർന്ന് നീലിമ നിന്നു.. “അങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്കെടീ” പതിയെ അവൻ മുരണ്ടു…മുഖത്ത് കോപം ഇരമ്പിപ്പാഞ്ഞു‌‌..അല്ല സ്വയം വരുത്തുവാൻ ശ്രമിച്ചു… കഴിഞ്ഞില്ല…പരാജയപ്പെട്ടു…നീലിമ തോൽപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു.. “മനസ്സില്ല…” ആദ്യമായി അവൾ പറഞ്ഞു… അവനോട് ഭയമില്ലാതെ…കൂടുതൽ ഒട്ടിച്ചേർന്നു…ശരീരം ദുർബലമാകുന്നു..പതിയെ അകറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു.. നരന് നേരെ നിന്ന് കഴുത്തിലൂടെ കൈകൾ പിണച്ചു അവന്റെ അധരങ്ങളിൽ അമർത്തി മുത്തം വെച്ചു…പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞു.. തള്ളിയകറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു കഴിഞ്ഞില്ല.. “നീ എന്റേതാ നരൻ…എന്റെ മാത്രം” അത്രയും പറഞ്ഞവൾ തെന്നിയകന്നു…

മുഖത്ത് പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രത വന്നു..അവനോട് അടങ്ങാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമായ ഭാവത്തിൽ.. തളർച്ചയോടെ നരൻ നിൽക്കുന്നത് ആസ്വദിച്ചു മുറിക്ക് പുറത്തേക്കിറങ്ങി…അപ്പോൾ ആ ചുണ്ടുകൾ ഭ്രാന്തമായി മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. “അനുവാദമില്ലാതെ കവർന്നെടുത്തില്ലേ എല്ലാം… ഒരു പ്രണയം ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും താലി കെട്ടി കൂടെ കൂട്ടിയില്ലേ..എന്റെ പ്രണയത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ നിമിഷം ഒരുപാട് കരഞ്ഞെങ്കിലും മൂകമായി ഞാനും നിന്നെ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങി.. അങ്ങനെ വിട്ടുകളയാൻ മനസ്സില്ല നിക്ക്” അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ നടപ്പിന്റെ താളത്തിൽ നിതംബങ്ങൾ ചലിച്ചു..

ഈറൻ മുടിത്തുമ്പിൽ നിന്ന് ജലകണങ്ങൾ ഊർന്നിറങ്ങി പിൻ ഭാഗം നനഞ്ഞിരുന്നു.. ഇടക്കൊന്ന് വാർമുടിയിൽ വിരലുകളോടിച്ചു മുടി കോതിയ നിമിഷം ജലത്തുള്ളികൾ ചിതറി തെറിച്ചു.. കിച്ചണിൽ ലക്ഷമിയമ്മ തിരക്കിലായിരുന്നു..ആഹ്ലാദത്തോടെ മൂളിപ്പാട്ടുമായി നടന്ന് വന്ന മരുമകളിൽ കണ്ണുകൾ തങ്ങി.. മുഖമാകെ പ്രസാദച്ചുവ പരന്നിരിക്കുന്നു…വെളുത്ത മുഖത്ത് സന്തോഷത്തിന്റെ ചുവപ്പ് നിറത്താൽ ചുമന്നിരിക്കുന്നു..ആലസ്യഭാവം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ. ചെഞ്ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി.. അവരുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു.ഇന്നലത്തെ നീലിമയിൽ നിന്ന് ഒരുപാട് മാറിയിരിക്കുന്നു. അമ്മ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മുഖത്ത് ജാള്യത തെളിഞ്ഞു..മുഖം എതിരെ തിരിച്ച് പിടിച്ചു.

“അമ്മ പോയി റെസ്റ്റ് എടുക്കൂ ട്ടൊ..ഞാൻ ചെയ്തോളാം എല്ലാം” സന്തോഷമായെങ്കിലും നീലിമയെ തടഞ്ഞു. “സാരമില്ല മോള് ചായ അവനു കൊണ്ട് കൊടുക്ക്” ചൂട് ചായ രണ്ടു കപ്പിൽ പകർന്ന് കൊടുത്തു.. അതുമായി മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ കണ്ടു തളർച്ചയോടെ ബെഡിൽ ഇരിക്കുന്ന നരനെ.. അപ്പോൾ ആണുങ്ങൾക്കും ബലഹീനതയൊക്കെ ഉണ്ടല്ലേ …മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു ചായക്കപ്പ് അവന് നേരെ നീട്ടി.. “എനിക്ക് വേണ്ടാ” ചീറ്റപ്പുലിയായി മാറിയവനെ കൗതുകത്തിൽ വീക്ഷിച്ചു…മനപ്പൂർവം അവനെ പ്രകോപിച്ചു.. “കോപം വരുമ്പോൾ എന്റെ ചെക്കനെ കാണാൻ നല്ല ശേലുണ്ട്” “ഇറങ്ങിപ്പോടീ പുല്ലേ” “മനസ്സില്ലെന്നല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞത്” തോറ്റ് കൊടുക്കാൻ നീലിമ തയ്യാറായിരുന്നില്ല…

ആശിച്ച ജീവിതം നേടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..കിട്ടിയ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ തീരുമാനിച്ചു.. താണ് കൊടുത്താൽ തോറ്റ് കൊടുക്കേണ്ടി വരും..ആട്ടും തുപ്പും ഏറ്റ് അടിമയെ പോലെ ജീവിക്കേണ്ടി വരും.ഇതുവരെയുള്ള അനുഭവങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ചത് അങ്ങനെയാണ്. പൊരുതി ജയിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. നീലിമ കൂടെ ചേർന്ന് ഇരുന്നപ്പോൾ ശരീരം കൂടുതൽ ദുർബലമാകുന്നു…മനസ്സ് പതറുന്നു..പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തൊരു വികാരം ഉടലിൽ പരക്കുന്നു..അവൾക്ക് വിധേയപ്പെട്ട് പോകുമോ? ശരിക്കും ഭയന്നു. മദ്യത്തിൽ അഭയം തേടാൻ മനസ്സ് വെമ്പിയെങ്കിലും അടക്കിപ്പിടിച്ചു…അത് കൂടുതൽ കുഴപ്പമായാല്ലോ?

ഭർത്താവിനോട് ഒട്ടിയിരുന്ന് ചായ നുണഞ്ഞ് ഇറക്കുമ്പോൾ ചെറു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു മുഖത്ത്…അവനിലെ ഓരോ മാറ്റവും കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു. “എന്നെ കുറെ കഷ്ടപ്പെടുത്തിയതല്ലേ അനുഭവിക്ക്..” മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. “ഞാനിട്ട ചായയല്ല..അമ്മ തന്ന് വിട്ടതാ” പുഞ്ചിരിയോടെ മൊഴിഞ്ഞിട്ട് നീലിമ മുറിവിട്ടിറങ്ങി…മനസ്സിനു കുറച്ചു ശാന്തത കൈ വന്നു..അവൾ കൂടെയുള്ളപ്പോൾ ഒരുതരം അസ്വസ്ഥത.. ടേബിളിൽ നിന്ന് ചായ എടുത്ത്… അത് തണുത്ത് ഉറഞ്ഞിരിക്കുന്നു…ഇനി ചൂട് ചായ വേണമെങ്കിൽ കിച്ചണിൽ ചെല്ലണം.. സ്വയം പഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റു… കിച്ചണിൽ അമ്മയും മരുമകളും കൂടി ജോലിത്തിരക്കിൽ. “അമ്മേ ചായ” അമ്മ ദേഷ്യപ്പെട്ട് നോക്കി..

നരനിലൊരു പതർച്ച ഉണ്ടായി. “മോളേ ചായ ഫ്ലാസ്ക്കിൽ നിന്ന് എടുത്ത് കൊടുക്ക്” അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് നരനിലൊരു ഞെട്ടലുണ്ടായി..നീലിമ ചുണ്ടിലൂറിയ ചിരിയോടെ ഫ്ലാസ്ക്കിൽ നിന്ന് ചായ ഒഴിച്ച് അവന് നേരെ നീട്ടി.വാങ്ങാൻ മനസ്സ് വീണ്ടും വിലക്കി. “ദേ അമ്മേ…” നീലിമ ചുണ്ടുകൾ അനക്കിയപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ചായക്കപ്പും വാങ്ങി തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. “ഏട്ടാ ഒന്ന് നിന്നേ” സ്വരത്തിൽ സ്നേഹം നിറച്ച വിളി ചെവിയിലെത്തി…പാദങ്ങൾ നിശ്ചലമായി. അവളുടെ സ്വരത്തിന് അത്രയേറെ സ്വാധീനം അവനിൽ ഉണ്ടായി. “അമ്മ പറഞ്ഞു വീട്ടിലേക്ക് പോയി വരാൻ” ദേഷ്യം വന്ന് പല്ലുകൾ ഞെരിച്ചു.,.

നീലിമക്കത് മനസ്സിലായി. “അതിനെന്താ നീലി പോയിട്ട് വാ” നീലി… നീലിമ ആകെയൊന്ന് ഉലഞ്ഞു പോയി… അർജ്ജുൻ…അർജ്ജുനൻ മാത്രമേ അങ്ങനെ വിളിക്കൂ…ഓർമ്മയിൽ അവന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞതും പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞു. ചരിഞ്ഞ് നിന്ന് നരൻ അവളുടെ പൊളളൽ ആസ്വദിച്ചു.. നിനക്ക് മുമ്പിൽ തോൽക്കാൻ മനസ്സില്ലെടീ പുല്ലേ…എന്നെ കുറിച്ച് നീ എന്താ കരുതിയത്..ഒരു തെറ്റ് പറ്റിയതിൽ എന്നിൽ നിരങ്ങാമെന്നോ… അവന്റെ ചിരി…പരിഹാസം മനസ്സിലായി..തോറ്റ് കൊടുത്തു കൂടാ.. “ഏട്ടന്റെ കൂടെ പോയാൽ മതിയെന്നാ അമ്മ പറഞ്ഞത്..അല്ലേ അമ്മേ” അമ്മയുടെ സഹായത്തിനായി ഒന്നുകൂടി ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു…

“നീ കൊണ്ട് പോയാൽ മതി മോളേ” അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ നരന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ചായക്കപ്പ് തുളുമ്പി ചായ ഷർട്ടിലേക്ക് വീണു.. “ശ്ശൊ…ഷർട്ട് നിറയെ ചായക്കറ ആയാല്ലോ?” കിട്ടിയ അവസരം നന്നായി വിനയോഗിച്ചു..ഒരു തുണി നനച്ച് എടുത്ത് അവന്റെ ഷർട്ടിലെ ചായക്കറ തുടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. കുതറാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കഴിഞ്ഞില്ല.. നീലിമ കൂടുതൽ ഒട്ടിച്ചേർന്നു.. തനിക്ക് അഭിമുഖമായി നിൽക്കുന്ന നരന്റെ മിഴികളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… അത്രമേൽ പ്രണയാർദ്രമായി… അവനോടുളള സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴം മുഴുവനും കണ്ണുകളിൽ നിറച്ചു പ്രണയപൂർവ്വം നോക്കി… തന്നോടുളള അടക്കാനാകാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ കടലാഴം അവളുടെ നേത്രങ്ങളിൽ അവൻ കണ്ടു…

ആ കണ്ണിമകൾക്കുമപ്പുറം പ്രണയിക്കപ്പെടാൻ അവൾ കൊതിക്കുന്നു… എല്ലാം മറക്കാനായി…തന്നിൽ ആശ്വാസം കണ്ടെത്താനായി… പതിയെ അവളുടെ മിഴികളിൽ നനവ് പടരുന്നത് അറിഞ്ഞു…സ്ത്രീ സഹജമായ നോവ് കണ്ടു.. “ഇനിയും എന്നെ ഇങ്ങനെ അകറ്റി നിർത്തരുതേ..അവഗണിക്കരുതേ…ഞാൻ തകർന്ന് പോകും..സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല.. ആ ചുണ്ടുകൾ അങ്ങനെ വിളിച്ചു കേഴും പോലെ… ചേർത്ത് അണക്കുവാൻ കൈകൾ തരിച്ചു…മനസ്സ് തുടിച്ചു… മനസ്സാൽ ഒരുപാട് പ്രണയിച്ചവൾ…കടലോളം സ്നേഹം നിറച്ച് കാത്തിരുന്നിട്ടും സ്നേഹം തിരിച്ച് അറിഞ്ഞില്ല…തകർന്ന് പോയി ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചവൾ മറ്റൊരാളുമായി പ്രണയത്തിൽ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞ നിമിഷം..

പിന്നെ വാശിയായിരുന്നു…എങ്ങനെയും സ്വന്തമാക്കണമെന്ന്…അതിനു അവസരം വന്നു ചേർന്നു…അവളുടെ അച്ഛന്റെ ദൗർബല്യം വിലക്ക് എടുത്തു… നിസ്സഹായത മുതലെടുത്തു.. ഒടുവിൽ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവളെ സ്വന്തമാക്കി… ആസ്വദിക്കാൻ ആയിരുന്നില്ല.. അടുത്ത് വേണമെന്ന് കരുതി.. ക്ഷമിക്കാൻ തയ്യാറായിരുന്നു..പക്ഷേ മനസ്സ് അപ്പോഴും പഴയ പ്രണയത്തിനായി തുടിക്കുന്നുവെന്ന് അറിഞ്ഞ നിമിഷം വാശിയായി..പ്രതികാരമായി… നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ച് അടിപ്പിക്കാൻ വന്ന കൈകൾ നിശ്ചലമായി.. പതിയെ പിന്തിരിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോൾ നീലിമയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി… അവഗണിക്കപ്പെടുന്നതിന്റെ വേദനയിൽ…തന്റെ അടങ്ങാത്ത പ്രണയം… നരനോടുളളത് അവൻ മനസ്സിലാക്കാത്തതിൽ…….തുടരും.

പ്രാണനായ് : ഭാഗം 6