❤️കലിപ്പന്റെ വായാടി❤️ : ഭാഗം 44
എഴുത്തുകാരി: ശിവ നന്ദ
എന്നാൽ ശിവേട്ടനെ വിടാതെ പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ് ശിഖ ചേച്ചി.കാര്യമറിയാതെ ഞങ്ങൾ എല്ലാം വിഷമിക്കുമ്പോഴാണ് ശിവേട്ടന് ഒരു കാൾ വരുന്നത്.അറ്റൻഡ് ചെയ്തതും മറുതലക്കൽ നിന്നും നന്ദുവേട്ടന് എന്തോ അപകടം പറ്റിയെന്ന വാർത്തയാണ് കേട്ടത്. “വണ്ടി എടുക്ക് സച്ചി” ഫോൺ വെച്ചതും ഒരലർച്ച ആയിരുന്നു ശിവേട്ടൻ. “എന്താ ശിവേട്ട.. നന്ദുവേട്ടന്” “ഒന്നുമില്ല ഗൗരി. ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് വരാം.നിങ്ങൾ ശിഖയെ നോക്കിക്കോ” ശിഖ ചേച്ചിയെ അടർത്തി മാറ്റി ശിവേട്ടനും സച്ചിയേട്ടനും പോകുമ്പോഴും എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന ശിഖ ചേച്ചിയെ അടക്കാൻ പാടുപെടുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ.
ഒടുവിൽ റൂമിൽ കൊണ്ട് വന്ന് ചേച്ചിയുടെ മെഡിസിൻസ് നോക്കി സൗഭാഗ്യ തന്നെ ഒരു ഇൻജെക്ഷൻ നൽകി.അതിന്റെ മയക്കത്തിലേക്ക് പോകുന്ന ചേച്ചിയെ നോക്കി അടുത്ത് തന്നെ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു. നന്ദുവേട്ടന് ഒരാപത്തും വരരുതെന്ന് മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ മാത്രമേ കഴിഞ്ഞോളു. ശിവേട്ടനും സച്ചിയേട്ടനും പെട്ടെന്ന് എങ്ങോട്ടാ പോയതെന്ന് ചോദിച്ചു വന്ന അമ്മയെ നിഹില ആണ് എന്തോ കള്ളം പറഞ്ഞ് മുറിയിലേക്ക് വിട്ടത്.ഒരു അമ്മ അനുഭവിക്കാവുന്നതിന്റെ അപ്പുറം ആ പാവം അനുഭവിച്ച് കഴിഞ്ഞു.ഇനിയും അതാവർത്തിച്ചാൽ അത് താങ്ങാനുള്ള ശക്തി ഞങ്ങള്ക്ക് ആർക്കുമില്ല.
പലതവണ ശിവേട്ടനെയും സച്ചിയേട്ടനെയും മാറി മാറി വിളിച്ചിട്ടും അവർ ഫോൺ എടുക്കാതായതോടെ പേടി കൂടി.പൂജാമുറിയിൽ കയറി കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുമ്പോഴാണ് പുറത്ത് കാർ വന്നു നില്കുന്നത് അറിയുന്നത്. ഓടി ചെന്നു നോക്കുമ്പോൾ ശിവേട്ടന്റെയും സച്ചിയേട്ടന്റെയും കൂടെ കയറി വരുന്ന നന്ദുവേട്ടനെ കണ്ടു.കൈമുട്ടിന്‌ താഴെയായിട്ട് ഒരു കെട്ട്.പിന്നെ തലയിലും ഉണ്ട് തുന്നിക്കെട്ട്. “ഇങ്ങനെ ഓടല്ലേന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ ഞാൻ” ശാസനയോടെ നന്ദുവേട്ടൻ അത് പറയുമ്പോഴും എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകുവായിരുന്നു.
ഏട്ടന്റെ മുറിവുകളിലൂടെ വിരൽ ഓടിക്കുമ്പോൾ വേദന കൊണ്ട് ഏട്ടൻ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. “അവിടെ കിടന്നിട്ട് നാളെ ഡിസ്ചാർജ് ആയാൽ മതിയെന്ന് ആ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതല്ലേ നന്ദു.” “എനിക്ക് അതിനും മാത്രം കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലല്ലോടാ. ഇതൊക്കെ ഞങ്ങൾ പോലീസുകാർക്ക് പതിവാ” “എന്താ ഏട്ടാ പറ്റിയത്?? ആ ദീപകിന്റെ ആരെങ്കിലും ആണോ?” “ദീപക് ഒന്നും ഇനി അനങ്ങില്ല ഗൗരി. ഇത് തികച്ചും ഒഫീഷ്യൽ ആണ്. ഞാൻ പൊക്കിയ ആ ഡ്രഗ് മാഫിയ ഇല്ലേ. അതിന്റെ ആളുകൾ ചെറുതായി ഒന്ന് സത്കരിക്കാൻ നോക്കിയതാ.” “ഇവൻ പറഞ്ഞിട്ട അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നേ അവന്മാർക്കുള്ളത് ഞാൻ കൊടുത്തേനെ” “ജിത്തു വേണ്ട..ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ഇത് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് നോക്കിക്കോളും.
നീ ഇടപെട്ടാൽ അത് എന്റെ ജോലിയെ ബാധിക്കും” “മ്മ്മ്.. ഏട്ടൻ വാ.. വന്നു റസ്റ്റ്‌ എടുക്ക്” “ശിഖ?” “മുകളിൽ ഉണ്ട്. മയക്കത്തിൽ ആണ്” ഞങ്ങളെ ഒന്ന് നോക്കി നന്ദുവേട്ടൻ ശിഖ ചേച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അപ്പോഴാണ് സൗഭാഗ്യയും നിഹിലയും ഏട്ടനെ കാണുന്നത്. പിന്നെ സൗഭാഗ്യയെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കിയപ്പോൾ ആണ് അവൾ ഒന്ന് സമാധാനപെട്ടത്. ഇരുകൈകൾക്കും മുകളിൽ മുഖം ചേർത്ത് ചരിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ശിഖ ചേച്ചിയെ വാത്സല്യപൂർവ്വം നന്ദുവേട്ടൻ തലോടി. “നിങ്ങൾ ആരെങ്കിലും ശിഖ ചേച്ചിയുടെ മാറ്റം ശ്രദ്ധിച്ചായിരുന്നോ?” സൗഭാഗ്യയുടെ ചോദ്യത്തിന് നന്ദുവേട്ടൻ സംശയത്തോടെ എല്ലാവരെയും നോക്കി.
നല്ല രീതിയിൽ ഇരുന്ന ചേച്ചി പെട്ടെന്ന് പേടിച്ച് വയലെന്റ് ആയ കാര്യം ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ നന്ദുവേട്ടൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ച് ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് സ്വന്തം മുഖം ചേർത്തുവെച്ചിരുന്നു. “സങ്കടപെടാൻ വരട്ടെ അനന്തേട്ട..എനിക്ക് തോന്നിയ ഒരു കാര്യം ഞാൻ പറയട്ടെ. ഏട്ടന് അവിടെ അപകടം പറ്റിയ അതേ സമയത്ത് അല്ലെങ്കിൽ അതിനോട് അടുപ്പിച്ചാണ് ശിഖ ചേച്ചിയുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ പെട്ടെന്ന് മാറ്റം വന്നത്. ” “അത് കൊണ്ട്?? നീ എന്താ പറഞ്ഞ് വരുന്നത്? ” “അതേ ശിവേട്ട..തനിക് പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാൾക്ക് എന്തോ സംഭവിച്ചു എന്നൊരു പേടി ആയിരുന്നു ചേച്ചിക്ക്. ഏട്ടനെ കെട്ടിപിടിച്ച് നിൽക്കുമ്പോഴും ചേച്ചിയുടെ ഉള്ളിൽ ആ ചിന്ത ആയിരുന്നു.ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ അദൃശ്യമായ ഒരു കണക്ഷൻ ഇവർക്കിടയിൽ ഉണ്ട്.
അനന്തേട്ടൻ മരിച്ചെന്ന വാർത്തയിൽ താളം തെറ്റിയ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും അനന്തേട്ടൻ മാത്രമേ ഉള്ളു. പക്ഷെ അത് തിരിച്ചറിയാൻ ചേച്ചിക്ക് കഴിയുന്നില്ലെന്ന് മാത്രം” ചിന്തിച്ചപ്പോൾ സൗഭാഗ്യ പറഞ്ഞത് തന്നെയാണ് ഞങ്ങൾക്കും തോന്നിയത്. പ്രതീക്ഷയോടെ ഞങ്ങളെ നോക്കുന്ന നന്ദുവേട്ടനെ സച്ചിയേട്ടനും ശിവേട്ടനും കൂടി ചേർത്ത് പിടിച്ചു. “നീ നോക്കിക്കോ അനന്ദു..അധികം വൈകാതെ തന്നെ ആ പഴയ കുസൃതിയുമായി ഇവൾ നമുക്കിടയിൽ ഉണ്ടാകും.” ശിഖ ചേച്ചിയുടെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിക്കുമ്പോൾ നന്ദുവേട്ടന്റെ കണ്ണുനീരിനാൽ ആ നെറ്റിത്തടം നനയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അപ്പോഴാണ് നന്ദുവേട്ടന് വിവേകിന്റെ കാൾ വരുന്നത്.ക്ലാസ് തുടങ്ങിയത് കൊണ്ട് അവന് ബാംഗ്ലൂർ പോകേണ്ടി വന്നിരുന്നു.
ചേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ഭയങ്കര കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു.പഴയ കുഞ്ഞേച്ചി ആയിട്ട് ഇനി കണ്ടാൽ മതിയെന്നും പറഞ്ഞ് ആള് അവിടെ തന്നെ നില്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.എന്നിട്ടും ഇടയ്കിടയ്ക് ഇങ്ങനെ വിളിച്ചു ചേച്ചിയുടെ വിശേഷങ്ങൾ അന്വേഷിക്കും. ******* മൂന്ന് മാസം വളരെ പെട്ടെന്നാണ് കടന്ന് പോയത്.ഓരോ ദിവസം കഴിയുമ്പോഴും ശിഖ ചേച്ചിയിൽ നല്ല വ്യത്യാസം കാണാൻ തുടങ്ങി.ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ആയി ചേച്ചി കൂട്ടായിട്ടുണ്ട്.ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ ഓർത്തായിരിക്കും നന്ദുവേട്ടൻ ചേച്ചി ഉറങ്ങുമ്പോൾ മാത്രമേ അടുത്തേക്ക് പോകാറുള്ളൂ.പിന്നെ ഉണരുന്നത് വരെ മുടിയിൽ തഴുകി ഇരിക്കും.ചേച്ചി ഏറ്റവും അടുപ്പം സച്ചിയേട്ടനോട് ആണ്.
ആളിടക്കിടക്ക് വന്നു ചേച്ചിയുടെ കൈയിൽ നിന്നും പിച്ചും മാന്തും ഒക്കെ വാങ്ങും.എന്നാലും പിൻവാങ്ങാതെ കൂട്ടാകാൻ ചെല്ലും.ചേച്ചിക്കും അത് ഒരു രസമായി തോന്നി.എങ്കിലും ചില വാശികൾക്ക് ശിവേട്ടൻ തന്നെ വേണം.ഏട്ടനെ കാണുമ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക ഉണർവാണ് ചേച്ചിക്ക്.പിന്നെ ഏട്ടനെ എങ്ങോട്ടും വിടാതെ കെട്ടിപിടിച്ച് ഇരിക്കും.ഇതുകൊണ്ടൊക്കെ തന്നെ എന്നോടൊപ്പമുള്ള ശിവേട്ടന്റെ നിമിഷങ്ങൾ വിരളമാണ്.അതിന്റെ ഒരു കുഞ്ഞ് നോവ് ഉള്ളിലുണ്ടെങ്കിലും അത് പറഞ്ഞ് ഏട്ടനെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല.പരിഭവങ്ങൾ ഒക്കെ വീർത്തു വരുന്ന വയറിൽ തഴുകി പറയും.അപ്പോൾ അകത്തുള്ള ആള് ചെറിയ അനക്കങ്ങളിലൂടെ എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കും.ഞങ്ങളുടേത് മാത്രമായ കുഞ്ഞുലോകത്ത് ഞാൻ എന്റെ സന്തോഷം കണ്ടെത്താൻ തുടങ്ങി. ******
ഇന്നാണ് ശ്രേയ ചേച്ചിയുടെ ഡെലിവറി.മുത്തശ്ശിയും സിദ്ധുവേട്ടനും ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഉണ്ട്.ശിവേട്ടന് അർജെന്റ് മീറ്റിംഗ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് അത് കഴിഞ്ഞേ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകു.അമ്പൂട്ടി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ വീട്ടിൽ തന്നെയുണ്ട്.എന്റെ വയറിൽ തൊട്ടും തലോടിയും അവൾ നൂറ് നൂറ് സംശയങ്ങൾ ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.ഇടയ്ക്ക് ശിഖ ചേച്ചിയെ ഉറക്കി നന്ദുവേട്ടന്റെ അമ്മ വന്നപ്പോൾ സംശയങ്ങളൊക്കെ അമ്മയോടായി.അവളുടെ സംസാരത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ശ്രേയ ചേച്ചി പ്രസവിച്ചെന്ന് ശിവേട്ടൻ വിളിച്ച് പറയുന്നത്..പെൺകുഞ്ഞാണ്‌.
ശിവേട്ടൻ ഇടയ്ക്ക് വന്ന് അമ്പൂട്ടിയെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുമ്പോൾ കുഞ്ഞിനെ എനിക്കും കാണണമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. “വീട്ടിൽ വരുമ്പോ കണ്ടാൽ മതി” എന്നാ മറുപടിയിൽ മുഖം വീർപ്പിച്ചപ്പോൾ കള്ളച്ചിരിയോടെ അത് കാര്യമാക്കാതെ ഏട്ടൻ പോയി.രാത്രിയിൽ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപിടിച്ചു കൈയിൽ നഖം താഴ്ത്തി കുഞ്ഞിനെ കാണിക്കാത്തതിലുള്ള പരിഭവം ഞാൻ അറിയിച്ചു. “ഹാ..വേദനിച്ചുട്ടോ പെണ്ണേ” “വേദനിക്കാൻ തന്നെയാ ചെയ്താ.കുഞ്ഞിനെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞത്” “കുഞ്ഞിനെ കാണിക്കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലാലോ..രണ്ട് ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ അവർ ഇങ്ങ് വരും.
അല്ലാതെ വയ്യാതിരിക്കുന്ന നീ അങ്ങോട്ട് പോകേണ്ട ഒരാവശ്യവും ഇല്ല” “എനിക്ക് എന്ത് വയ്യാഴ്ക..ദേ നിങ്ങടെ കൊച്ചിനാ അതിന്റെ ചേച്ചിയെ കാണാൻ വാശി” “ആണോടാ ചക്കരെ…” എന്റെ വയറിൽ ആ ചുണ്ടിന്റെ നനവ് പതിഞ്ഞതോടെ എല്ലാ പരിഭവവും അലിഞ്ഞുപോയത് പോലെ. “നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് കുറച്ചൊന്നു നടക്കുമ്പോൾ തന്നെ നടുവേദന, കാലുവേദന, തുടങ്ങിയ പ്രശ്നങ്ങൾ ആണ്.പോരാത്തതിന് ഛർദിയും തലചുറ്റലും.ഇതൊക്കെ വെച്ചുകൊണ്ട് അത്രയും ദൂരം ഞാൻ എങ്ങനെ കൊണ്ടുപോകും.അച്ഛന്റെ സ്നേഹം കൊണ്ടല്ലേ എതിർത്തത്.അതിന് ഈ അമ്മ ചെയ്തത് കണ്ടോ…” അപ്പോഴാണ് എന്റെ നഖത്തിന്റെ പാടിൽ നിന്നും രക്തം പൊടിയുന്നത് കണ്ടത്.
ആ കൈ ചുണ്ടോട് ചേർത്ത് രക്തം ഒപ്പിയെടുത്തപ്പോൾ ശിവേട്ടൻ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.പിന്നെ ഒട്ടും താമസിച്ചില്ല ഏട്ടൻ തന്നെ നെയിൽകട്ടർ എടുത്തുകൊണ്ടു വന്ന് എന്റെ നഖം എല്ലാം വെട്ടി കളഞ്ഞു… —————- അമ്പൂട്ടിയുടെ അതേ ഛായയാണ് അമ്മൂട്ടിക്കും.പകൽ മുഴുവനും ഉറക്കമാണ് കക്ഷി.എന്നിട്ട് രാത്രി ആകുമ്പോൾ കരച്ചിലും.വാവ കാരണം ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ലെന്നാണ് അമ്പൂട്ടിയുടെ പരാതി..മുത്തശ്ശിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ പ്രസവരക്ഷ തകൃതിയായി നടക്കുന്നുണ്ട്.ഇടയ്ക്ക് വീട്ടിൽ നിന്ന് അച്ഛനും അമ്മയും ഗിരിയേട്ടനും കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ വന്നിരുന്നു.അപ്പോഴാണ് എന്റെ ഏഴാം മാസത്തിലെ ചടങ്ങിനെ പറ്റി സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
ചടങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ തിരികെ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ കുഞ്ഞിന് മൂന്ന് മാസം ആകാതെ വിടില്ലെന്ന് ഗിരിയേട്ടനും കട്ടായം പറഞ്ഞു.സങ്കടത്തോടെ ശിവേട്ടനെ നോക്കിയപ്പോൾ ഏട്ടൻ എന്റെ കൂടെ വന്ന് നിൽക്കാമെന്ന് വാക്ക് തന്നു.ചിരിയോടെ എന്നെ ചേർത്തുപിടിക്കുന്ന ഗിരിയേട്ടന്റെ നോട്ടം ശിഖ ചേച്ചിയിൽ പതിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ മാത്രം കേൾക്കാൻ പാകത്തിൽ ഏട്ടൻ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. “ശിവ കൂടെ വേണമെന്ന നിന്റെ അവകാശം അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല..പക്ഷെ ഏട്ടന് പേടിയാ മോളെ..ശിഖയ്ക്ക് നിന്റെ അവസ്ഥയെ കുറിച്ചൊന്നും അറിയില്ല.അവൾ ശ്രദ്ധിക്കാതെ അടിക്കുകയോ മറ്റോ ചെയ്‌താൽ..” “ശിഖ ചേച്ചി ഇപ്പോൾ എല്ലാവരോടും കൂട്ടാ ഏട്ടാ.എന്നെ വല്യ കാര്യമാ.”
“അറിയാം..എന്നാലും ഏട്ടന് ഒരു പേടി..അത് മോള് മനസിലാക്കണം” ഏട്ടൻ എന്നും എനിക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഓരോ കാര്യങ്ങളും ചെയ്യുന്നത്. അതുകൊണ്ട് എതിർക്കാൻ തോന്നിയില്ല. —————- ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞുപോയികൊണ്ടേ ഇരുന്നു.അമ്പൂട്ടി ഇപ്പോൾ ഏത്‌ സമയവും അമ്മൂട്ടിയുടെ അടുത്താണ്.അവളുടെ കുഞ്ഞി വിരലുകളിൽ പിടിച്ചും പഞ്ഞിപോലത്തെ കവിളിൽ മുത്തിയും തക്കം കിട്ടിയാൽ ആരും കാണാതെ ഒരു നുള്ള് കൊടുത്തും അത് വഴി ശ്രേയ ചേച്ചിയുടെ കൈയുടെ ചൂടറിഞ്ഞും ഒക്കെ അവൾ ആ മുറിയിൽ തന്നെ ഒതുങ്ങിക്കൂടി.എനിക്കാണെകിൽ ഫൈനൽ ഇയർ ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങി.ഫസ്റ്റ് ഇയർ എക്സാംസിന് ശിവേട്ടനും നന്ദുവേട്ടനും കൂടിയാണ് പഠിപ്പിച്ചത്.
അതുകൊണ്ട് അത്യാവശ്യം നല്ല രീതിയിൽ എഴുതാൻ പറ്റിയിരുന്നു.ഇനി പ്രസവവും കുഞ്ഞിനെ നോക്കലും ഒക്കെ ആയിട്ട് പഠിത്തം ഉഴപ്പുമെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ശിവേട്ടൻ നിഹിലയുടെ നോട്സ് ഒക്കെ സച്ചിയേട്ടൻ വഴി എത്തിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഇപ്പോഴേ പഠിച്ചുതുടങ്ങിയാൽ എക്സാം അടുക്കുമ്പോൾ ഏട്ടന്മാർക്ക് പറഞ്ഞ് തരാൻ എളുപ്പം ആയിരിക്കുമെന്ന്. അങ്ങനെ റൂമിലിരുന്ന് നോട്സ് ഒക്കെ റെഫർ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് വാതിലിൽ ഒരു ആളനക്കം കേൾക്കുന്നത്.നോക്കുമ്പോൾ ശിഖ ചേച്ചി.ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ ആള് പതുക്കെ എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് നിന്നു. “എന്താ ചേച്ചി?” “അമ്മ?” നന്ദുവേട്ടന്റെ അമ്മയെന്നാൽ ശിഖ ചേച്ചിക്ക് ഇപ്പോൾ ജീവനാണ്.
അതുപോലാണ് അമ്മ ചേച്ചിയെ നോക്കുന്നത്. “അമ്മ കുളിക്കുവാണെന്ന് തോന്നുന്നു.എന്ത് പറ്റി?” “എന്റെ കൂടെ വരുവോ?” “എങ്ങോട്ട്?” “താഴെ..” “താഴെ എന്താ?” “വാവ…” “വാവയെ കാണണോ??” നിഷ്കളങ്കമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പ്രതീക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കുന്ന ചേച്ചിയെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ തോന്നിയില്ല.നോട്സ് ഒക്കെ മാറ്റി വെച്ച് മെല്ലെ വയറു താങ്ങി ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.അത് കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ എന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് ചേച്ചി വേഗത്തിൽ സ്റ്റെപ്പിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി. “അയ്യോ ഓടല്ലേ ചേച്ചി..എനിക്ക് വയ്യ” ഒരുവിധം ചേച്ചിയുടെ കൈവിടുവിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ അത് പറയുമ്പോഴേക്കും അണച്ചിരുന്നു. “എന്താ ഓടിയാല്?” “വാവക്ക് വേദനിക്കും” “വാവക്ക് വേദനിക്കില്ല.പെട്ടെന്ന് വാ” പറഞ്ഞതും ചേച്ചി എന്നെ പിടിച്ച് വലിച്ചു സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങി.രണ്ട് സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങിയതും നില തെറ്റി ഞാൻ വീണിരുന്നു.
ഓരോ സ്റ്റെപ്പിലും വയറിടിച്ച് താഴേക്ക് പതിച്ചപ്പോഴേക്കും ഞാൻ അലറികരഞ്ഞിരുന്നു.ശബ്ദം കേട്ട് മുത്തശ്ശിയും സിദ്ധുവേട്ടനും ഓടി വന്നു.വയറിൽ ചുറ്റി പിടിച്ച് വേദന കൊണ്ട് കരയുന്ന എന്നെ പേടിച്ചരണ്ട മുഖത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിക്കുമ്പോഴും എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ ചെവിയിലൂടെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുന്നത് ഒരു പിടച്ചിലോടെ ഞാൻ കേട്ടു….. (തുടരും)
കലിപ്പന്റെ വായാടി
