💕എൻ ജീവനേ…💕: ഭാഗം 2

[ad_1]

രചന: സാന്ദ്ര വിജയൻ

അഞ്ച് വയസ്സുള്ളപ്പോ പോയതാ ഇവിടെ നിന്ന് അതോണ്ട് കൂടുതലൊന്നും ഓർമ്മയില്ല. പതിയെ പാടവരമ്പത്തൂടെ നടന്നു. 🎶🎶പച്ചപ്പനം തത്തേ പുന്നാര പൂമുത്തെ പൊൻ നെല്ലിൻ പൂങ്കരളേ…. ഉച്ചയ്ക്കു നീയെൻ്റെ കൊച്ചു വാഴത്തോപ്പിൽ ഒന്നുവാ പൊന്നഴകേ…..🎶🎶🎶 ആടി പാടി ചുമ്മാ നടക്കുമ്പോഴാണ് അകലെ നിന്നും 2 ബൈക്ക് വരുന്നത് കണ്ടത്. “ഈ ഗ്രാമത്തിലും ചുള്ളന്മാരായ ആൺ പിള്ളേരൊക്കെ ഉണ്ടോ “🤩 കുറച്ച് കൂടി അടുത്ത് വന്നപ്പഴാ മനസ്സിലായത് ഈ നാട്ടിലെയല്ലന്ന്.

കൂളിങ് ഗ്ലാസും വലിയൊരു ബാഗും തൂക്കിയൊക്കെയാ വരവ്. അടുത്തെത്തിയതും പാടത്തിൻ്റെ അരികിലുണ്ടായ ചെളി വെള്ളം മൊത്തം എൻ്റെ മേല് തറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് വണ്ടി മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു. എന്താ സംഭവിച്ചതെന്നറിയാൻ എനിക്ക് 2 സെക്കൻ്റ് സമയം വേണ്ടിവന്നു. എൻ്റെ പുതിയ ചുരിദാറാ തെണ്ടി നശിപ്പിച്ചത്. “ടോ… ഒന്ന് നിന്നേ…. ” 😡(ഗായത്രി) (ഞാൻ വിളിച്ചതും അവർ വണ്ടി നിർത്തി. എൻ്റെ മേൽ ചെളി തെറുപ്പിച്ചവൻ ബൈക്കിൻ്റെ മോളിൽ തന്നെ കുത്തിയിരിപ്പുണ്ട്. മറ്റവൻ അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.)

“എന്താ കുട്ടീ… ഇതെന്താ മേല് മൊത്തം ചെളിയാണല്ലോ.” (അഭി) “താനെന്താ എന്നെ കളിയാക്കുവാണോ ദേ അയാള് കാരണാ ഞാൻ ഈ കോലത്തിലായത്.” (ഞാൻ നേരെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.) “ടോ തനിക്കെന്താ കണ്ണുകണ്ടൂടെ വണ്ടിയും കൊണ്ടിറങ്ങിക്കോളും. തനിക്ക് റോഡിൽ നോക്കി വണ്ടി ഓടിച്ചാലെന്താ. അതെങ്ങിനെയാ ഒരു പൊട്ട കൂളിങ് ഗ്ലാസും വെച്ചല്ലേ നടപ്പ് ഞാനിത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ഒരു സോറി എങ്കിലും പറഞ്ഞോ താൻ. ഇനി വല്ല ഊമയും ആണോ.”

(അതും വിചാരിച്ച് ഞാൻ കൈ കൊണ്ട് ആക്ഷൻ കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത്രയും നേരം മിണ്ടാതിരുന്ന അങ്ങേര് ഒറ്റ ആക്ഷൻ കൊണ്ട് സംസാരിച്ചു.) “ഡാ ഇവൾക്കെന്താ പ്രാന്താണോ “(അശ്വിൻ) “ദൈവമേ ഇങ്ങേർടെ വായില് നാവുണ്ടായിരുന്നോ”🤔 “അറിയാതെ മേല് കുറച്ച് ചെളി തെറിച്ചു. അത് എൻ്റെ തെറ്റ് തന്നെയാ സമ്മതിച്ചു. പക്ഷെ തനിക്ക് വഴിക്കൂടെ നോക്കി നടന്നൂടെ. അതെങ്ങിനെയാ വഴിക്കൂടെ പോകുന്ന ആൺപിള്ളേർടെ മുഖത്തല്ലേ കണ്ണ്. “😏

”ഹലോ… താനേത് ആൺ പിള്ളേർടെ കാര്യാ പറയണേ. നിങ്ങൾടെ കാര്യാണോ? കണ്ടാലും മതി രണ്ടിനെയും വവ്വാല് ചപ്പിയ പോലത്തെ മോന്തയും വച്ച് ഇറങ്ങിയിരിക്കാ. എന്തായാലും നിങ്ങളീ നാട്ടിൽ തന്നെ കാണില്ലേ… ഇതിനുള്ള പണി ഞാൻ പിന്നെ തന്നോളാം.”😏😏😏 ” അല്ല തമ്പുരാട്ടീടെ പേരെന്താണാവോ..” ” തന്നോട് പറയാനെനിക്ക് മനസ്സില്ല.” (അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ തിരികെ നടന്നു. ഇനി എന്തായാലും ഈ കോലത്തില് എങ്ങോട്ട് പോകാനാ) * * * * * * * “അഭീ ഏതാടാ ആ അലവലാതി പെണ്ണ് ” (അശ്വിൻ) ” ഇത് നല്ല കഥ എനിക്കെങ്ങിനെ അറിയാനാ ഞാനും ഏട്ടൻ്റെ ഒപ്പം തന്നെയല്ലേ വന്നത്. ” (അഭി)

“എന്തായാലും ആളിത്തിരി കാഞ്ഞ വിത്താ അല്ലെങ്കി ആൺപിളേളർടെ മെക്കിട്ട് കേറോ” ”അത് ഇവിടെ അടുത്തുള്ള കൊച്ചാണെന്ന് തോന്നുന്നു ” ”ഉം. ഒരു ദിവസം എൻ്റെ കയ്യിൽ കിട്ടും അവളെ അപ്പൊ കൊടുക്കാം പണി. എന്തായാലും നീ വാ നമുക്കിവിടുന്ന് പതുക്കെ ചലിക്കാം.” “Its Realy Beautiful എന്ത് രസാ ഇവിടെയൊക്കെ കാണാൻ” (അഭി) ” അത് ശരിയാ എവിടെ തിരിഞ്ഞാലും പ്രകൃതി രമണീയമായ സ്ഥലങ്ങൾ മാത്രം പാടവും പുഴയും കുന്നുകളും അമ്പലും നീർച്ചോലകളും. പ്രകൃതി ഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ നിന്നാ ഇവിടെ നിക്കലേ ഉണ്ടാവൂ.” ” നമുക്ക് ഇതൊക്കെ പിന്നെ വന്ന് കാണാന്നേ ഇനിയും സമയം നീണ്ടു നിവർന്ന് കിടക്കല്ലേ.

ആദ്യം വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാം എല്ലാരും നമ്മളെ കാത്ത് നിൽക്കായിരിക്കും ” “പണ്ട് വന്ന ചെറിയൊരു ഓർമ്മയേ ഉള്ളൂ എനിക്ക്.എത്ര വർഷങ്ങളായി ഇങ്ങോട്ടൊക്കെ ഒന്ന് വന്നിട്ട്.” (അങ്ങനെ ഒടുവിൽ ഞങ്ങൾ ശ്രീകൃഷ്ണമംഗലം തറവാട്ടിലെത്തി. ഒരു പഴയ നാലുകെട്ട്. മുറ്റം നിറയെ പൂക്കളും മരങ്ങളും ഒക്കെയായി നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള ഒരു തറവാട്. ഞങ്ങളെ കണ്ടതും എല്ലാരും പുറത്തേക്ക് വന്നു.) ” മക്കളേ എങ്ങിനെ ഉണ്ടായിരുന്നു യാത്രയൊക്കെ വഴി കണ്ടെത്താൻ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നുമുണ്ടായില്ലല്ലോ?” (മുത്തശ്ശൻ )

“ഇല്ല മുത്തശ്ശാ ശ്രീകൃഷ്ണമംഗലത്തേക്കുള്ള വഴി ചോദിച്ചപ്പോ പറഞ്ഞു തരാൻ എത്ര പേരാ മത്സരിച്ചതെന്നറിയോ.”(അഭി) “അല്ല മുത്തശ്ശിയെവിടെ മുത്തശ്ശിയെ കാണാനല്ലേ ഞങ്ങൾ ഓടി വന്നത് ” (അശ്വിൻ ) “ഞാനിവിടെ ഉണ്ടെടാ മക്കളേ എത്ര നാളായി നിന്നെയൊക്കെ കണ്ടിട്ട്.” (മുത്തശ്ശി ) ” ഇനി കാണാലോ 2 മാസത്തേക്ക് ഞങ്ങളിവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും” ( അഭി) “നിനക്ക് ഇവരെയൊക്കെ അറിയോ ” (മുത്തശ്ശി ) ” നേരിട്ട് കാണുന്നത് ഇപ്പോഴാ പക്ഷെ എല്ലാരെയും അറിയാം.”(അഭി)

“ഒരാള് മാത്രം ഇതില് മിസ്സിങ്ങാണല്ലോ പിള്ളേരുടെ കൂട്ടത്തിലെ” (അശ്വിൻ ) ” ഗായത്രി മോള്.അവള് അകത്തുണ്ട്. നിങ്ങൾ വന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. നല്ല നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ അവളെ?” ” പിന്നല്ലാതെ. എന്നോട് തല്ലുകൂടാനായിരുന്നില്ലേ അവൾക്ക് മിടുക്ക്.8 വയസ്സുള്ളപ്പോ കണ്ടതാ ” ” അവളിപ്പൊ വളർന്നു വലുതായി. നിങ്ങളിങ്ങനെ പുറത്ത് നിക്കാതെ അകത്തോട്ട് കേറ്.” (ഗൗരി) ” ഇത്ര ദൂരം യാത്ര ചെയ്തതല്ലേ ഒന്ന് ഫ്രഷായി വാ അപ്പോഴേക്കും ഭക്ഷണം എടുത്ത് വയ്ക്കാം.” (അമ്മ സുമിത്ര)

( എല്ലാവരോടും കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നു.) “നിങ്ങൾടെ റൂം മോളിലാ 2 പേർക്കും സപ്പറേറ്റ് റൂമാ” (കൗസല്യ) (അങ്ങനെ രണ്ടും നേരെ മോളിലോട്ട് കയറി ) “ഈ മുറി ഞാനെടുക്കാം. നീ അപ്പുറത്തെ മുറി എടുത്തോ ” (അശ്വിൻ ) ” അത് പറ്റില്ല ഈ മുറി ഞാനെടുക്കും” (അഭി) “അതൊന്നും പറഞ്ഞാ പറ്റില്ല എനിക്ക് ഇത് തന്നെ വേണം” “ഈ മുറി എനിക്ക് വേണം. ഈ മുറി എനിക്ക് തരണം, ഈ മുറി ഞാനങ്ങ് എടുക്കാ🤷🏻‍♂️ ” (സുരേഷ് ഗോപിയുടെ ഡൈലോഗും അടിച്ചോണ്ട് അഭി റൂമിൽ കയറി കതകടച്ചു ) ഇനിയിപ്പൊ അടുത്ത മുറി തന്നെ ശരണം. അതും പറഞ്ഞ് വാതിൽ തുറന്ന് ഞാൻ അകത്ത് കയറി. ബാഗ് കട്ടിലിലേക്ക് എറിഞ്ഞ് കുറച്ച് നേരം കട്ടിലിൽ കിടന്നു. * * * * * * *

(ഗായത്രി) തിരിച്ചുവന്ന എൻ്റെ കോലം കണ്ട് വീട്ടുകാര് മൊത്തം കൂട്ടച്ചിരിയായിരുന്നു.😂😂😂 എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി പേടിപ്പിച്ച് ഞാൻ കുളിക്കാൻ കയറി. ചെളി തെറിപ്പിച്ചവനെ പ്രാകി കൊണ്ടായിരുന്നു കുളി.എന്നാലും അയാൾക്കെന്തൊരു അഹങ്കാരമാണ് ഒരു സോറി എങ്കിലും പറയാമായിരുന്നു. സംഗതി ഞാൻ അവരെ നോക്കി തന്നെയാണ് നടന്നതെങ്കിലും ചെളി തെറിപ്പിച്ചത് അവൻ തന്നെയല്ലേ. ആ താടിയുള്ള സാധനത്തിനാണ് അഹങ്കാരം മറ്റേ ആള് പാവമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. അങ്ങേരോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന് ഒരു അര മണിക്കൂർ ഷവറിനു മുന്നിൽ നിന്ന് അങ്ങ് കുളിച്ചു. തറവാട് പഴയതാണെങ്കിലും ബാത്ത് റൂമൊക്കെ മോഡേണാ.

കുളി കഴിഞ്ഞ് മുടിയും തോർത്തി കൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് ആരോ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്. “ദൈവമേ ഈ പട്ടാപകലും മോഷണോ..? അതും ഇത്രയും പേരുള്ള ഈ തറവാട്ടിൽ അതും പോരാണ്ട് എൻ്റെ റൂമിൽ. അല്ല മോഷ്ടിക്കാൻ വന്ന ആളെന്തിന ബെഡിൽ കിടക്കുന്നെ?” കിട്ടിയ ചാൻസിന് കുറച്ച് നേരം ബെഡിൽ കിടക്കാന്ന് കരുതി കാണും. കിട്ടിയ സാധനങ്ങളൊക്കെ പെറുക്കി കൊണ്ടോവാൻ വലിയ ബാഗും കൊണ്ടാണല്ലോ വന്നേക്കുന്നേ.അങ്ങനെ വിട്ടാ പറ്റില്ലല്ലോ. ഞാൻ കാലും കൊണ്ട് ഒറ്റ ചവിട്ടങ്ങ് വെച്ച് കൊടുത്തു. “അമ്മേ…..” (പാവം അലമുറയിട്ട് കരയുന്നത് കണ്ടില്ലേ അമ്മേന്ന് .

ഇവൻ്റെ അമ്മയെങ്ങിനെയാ ഇവിടെ ഉണ്ടാവുന്നെ.) അയാൾ നേരെ നിന്നതും ഞാനും ഞെട്ടി കൂട്ടത്തിൽ അയാളും ഞെട്ടി. ” ഇയാളെന്താ ഇവിടെ ? ” (ഗായത്രി) “അല്ല താനെന്താ ഇവിടെ ” (അശ്വിൻ ) “പിന്നെ എൻ്റെ റൂമില് ഞാനല്ലാണ്ട് വേറെ ആരുണ്ടാവാനാടോ.” ” നിൻ്റെ റൂമോ നീ ആരാടീ? ” “ഹലോ മിസ്റ്റർ ഞാനാരാണെന്ന് തന്നോട് പറയണ്ട ആവശ്യമെനിക്കില്ല. ഇതെൻ്റെ തറവാട് എൻ്റെ റൂം രാവിലെ ചെളിവെള്ളം തെറിപ്പിച്ചതും പോരാ ഇപ്പൊ റൂമിൽ കയറി വന്നിരിക്കുന്നു.” ” ഇതേത് വകയിലാടി നിൻ്റെ റൂമായത് ഇതെൻ്റെ റൂമാ” “അമ്മേ…. മുത്തശ്ശി.. ഓടി വായോ കള്ളൻ…കള്ളൻ…. ” ” എവിടെ മോളെ കള്ളൻ പുറത്തേക്കോടിയോ” (മുത്തശ്ശി )

“മുത്തശ്ശിക്കെന്താ കണ്ണ് കണ്ടൂടെ ദേ നിക്കുന്നു മുന്നിൽ ” “മോനെ നിന്നോട് അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്കല്ലേ പോവാൻ പറഞ്ഞത് ഇത് മോൾടെ മുറിയാ.” “ഏതാ മുത്തശ്ശി ഈ അലവലാതി ” “ഡീ…..😬 ” “മോളെ ഇത് നിൻ്റെ കൃഷ്ണൻ മാമൻ്റെ മോനാ അശ്വിൻ ജിത്ത് ” (ദൈവമേ കൃഷ്ണൻ മാമന് ഇങ്ങിനെ ഒരു മോനോ🤔 ശരിയാ നല്ലവർക്കെല്ലെങ്കിലും ദൈവം ഇങ്ങിനെ എന്തെങ്കിലും പണി കൊടുക്കും – ഗായത്രി ആത്മ) “മോൾക്ക് മനസിലായില്ലേ നിൻ്റെ അപ്പുവേട്ടൻ അഭിയും വന്നിട്ടുണ്ട് ” (ഗൗരി) ” ആ മനസിലായി ” “അമ്മേ… ഏതാ ഈ സാധനം?” “ടാ ഇത് ഗായത്രിയാ നിൻ്റെ ഗൗരി അമ്മായീടെ മോള് ” (സുമിത്ര) ” ഗായത്രിയോ😲 ” (ഗൗരി അമ്മായിക്ക് ഇങ്ങിനെ ഒരു മോളോ ദുരന്തം അല്ലാണ്ടെന്താ-അശ്വിൻ ആത്മ)

” നീ വേഗം നിൻ്റെ റൂമിൽ ചെന്ന് ഫ്രഷാവാൻ നോക്ക് താഴെ ഭക്ഷണം എടുത്ത് വച്ചിട്ടുണ്ട്. ” (മുത്തശ്ശി ) ” ശരി മുത്തശ്ശി ” ( എല്ലാവരും താഴോട്ട് പോയപ്പോ എന്നെ ഒന്ന് തറപ്പിച്ച് നോക്കിയിട്ട് അങ്ങേര് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അപ്പോഴാണ് ഒരു ബാഗ് അവിടിരിക്കുന്നത് കണ്ടത്. വേഗം അതെടുത്ത് അയാൾടെ പുറത്തേക്കൊരു ഏറ് വെച്ചു കൊടുത്തു.) ” ഇതും കൂടി എടുത്തോണ്ട് പോടോ. എനിക്ക് വേണ്ട തൻ്റെ സാധനങ്ങളൊന്നും. (എനിക്കിട്ട് തരാൻ വേണ്ടി അവൻ തിരിച്ച് നടന്നതും ഞാൻ റൂമിൽ കയറി വാതിലടച്ചുകളഞ്ഞു)

“നിന്നെ എൻ്റെ കയ്യിൽ കിട്ടുമെടീ അഹങ്കാരീ… നിനക്കുള്ള പണി അപ്പൊ തരാമേ നീ തയ്യാറായി ഇരുന്നോ.” (അത്രയും പറഞ്ഞ് ഡോറിനിട്ടൊരു ചവിട്ടും വച്ചു കൊടുത്തു.) “അമ്മേ… എൻ്റെ കാല്. പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല പണ്ടത്തെ തറവാടല്ലേ നല്ല ഉറപ്പും ബലവുമുള്ള മരത്തടി കൊണ്ട് പണിതുണ്ടാക്കിയതാ. എൻ്റെ കാല് ഒടിഞ്ഞില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതമുള്ളൂ.” ( ഒരു വിധം ഞൊണ്ടി ഞൊണ്ടി റൂമിലെത്തി. ആദ്യമായിട്ട ഇങ്ങിനെ ഒരു സാധനത്തിനെ കാണുന്നത്.

അതും എൻ്റെ കുടുംബത്തിൽ തന്നെ. ചെറുപ്പത്തിൽ എന്ത് രസായിരുന്നു അവളെ കാണാൻ ഇപ്പോഴും സൗന്ദര്യത്തിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ കുറവൊന്നുമില്ലെങ്കിലും അഹങ്കാരം ഇത്തിരി കൂടുതലാ. ഇവളെ ഒന്ന് നന്നാക്കിയെടുക്കണം.) – – – – – – – – – – കുളിച്ചു ഫ്രഷായി താഴെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും വിഭവങ്ങളെല്ലാം മേശപ്പുറത്ത് നിരന്നിരുന്നു. അഭിയാണെങ്കി നേരത്തെ തന്നെ ഹാജർ വച്ചിരുന്ന് തട്ടുന്നുണ്ട്.അങ്ങനെ കുറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം വിഭവസമൃദ്ധമായ സദ്യ തന്നെ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് ആ അഹങ്കാരി വരുന്നത് കണ്ടത്. എന്നെ കണ്ടതും മുഖം വീർപ്പിച്ച് പോകാൻ നിന്ന അവളെ മുത്തശ്ശി വിളിച്ചു.

“മോളെ നീ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ ഇവർക്ക് ആവശ്യമുള്ളതൊക്കെ വിളമ്പി കൊടുക്ക്.ഞാൻ ഇത്തിരി നേരം കിടക്കട്ടെ.” ( ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോ ബാക്കി എല്ലാവരും വേറെ വേറെ പണികളിലാണ് വേറെ വഴിയൊന്നും ഇല്ലാത്തതോണ്ട് അവള് വന്നു.) “സോറി കിങ്ങൂ വഴിയിൽ വച്ച് നിന്നെ കണ്ടപ്പോ മനസിലായില്ല ” ( അഭി) “അഭിയേട്ടനെന്തിനാ സോറി പറയുന്നെ പറയേണ്ട ആളൊന്നും പറയുന്നില്ലല്ലോ.” ” ഡീ… നീ ആ പുളിശ്ശേരി കൊറച്ച് ഇങ്ങ് എടുത്തേ. അല്ലേ വേണ്ട മോരെടുക്ക്. വേണ്ട സാമ്പാറ് മതി” (അശ്വിൻ ) “ആദ്യം എന്താ വേണ്ടതെന്ന് ആലോചിച്ച് തീരുമാനിക്ക് എന്നിട്ട് തന്നെ എടുത്ത് കഴിച്ചോ.” (അതും പറഞ്ഞ് ചവിട്ടിതുള്ളി അവൾ ഉമ്മറത്തേക്ക് പോയി. ഇപ്പൊ തന്നെ ഒരു ഡോസ് കൊടുക്കുന്നത് നല്ലതാ.) ….കാത്തിരിക്കൂ………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…

[ad_2]