[ad_1]
രചന: കാശിനാഥൻ
ഭദ്രന്റെ അലർച്ച കേട്ട് എല്ലാവരും ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ ഒച്ച വെയ്ക്കുന്നത്.. അമ്മ പറയുന്നത് പോലെ ചെയ്യെടാ..
ഓമന വല്യമ്മ വന്നു ഭദ്രനെയും നന്ദനയെയും മാറി മാറി നോക്കി
“കല്യാണം ഒന്നും നടക്കില്ല.. അമ്മ പോകാൻ നോക്ക്. ചുമ്മാ മനുഷ്യനെ കൊണ്ട് അതും ഇതും പറയിപ്പിക്കാതെ….”അവൻ അലക്ഷ്യമായി പറഞ്ഞു.
“ഭദ്രാ….. എന്റെ നാവിൽ നിന്നും ഒന്നും കേൾക്കല്ലേ… നീ പിന്നെ ഇവളെ കല്യാണം കഴിക്കാതെ വെച്ചോണ്ട് ഇരിക്കാൻ ആരുന്നോടാ കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നത് …”
ഗീതമ്മ പാഞ്ഞു വന്നു അവന്റെ ഇരു തോളിലും പിടിച്ചു ശക്തിയായി കുലുക്കി.
“അമ്മ ഒന്നിറങ്ങി പോന്നുണ്ടോ “
ഭദ്രന് ദേഷ്യം വന്നിട്ട് കണ്ണുകാണാൻ മേലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.
“ടി ബീന, നീ ഇങ്ങോട്ട് കേറി വന്നേ…. ഈ പെണ്ണിനെ ആ സാരീ ഒക്കെ ഒന്ന് ഉടുപ്പിക്കു “
അവർ ഒച്ച വെച്ചപ്പോൾ ഒരു സ്ത്രീ അകത്തേയ്ക്ക് കയറി വരുന്നത് നന്ദന ഞെട്ടലോടു കൂടി കണ്ടു.
അവരുടെ കൈയിൽ ഒരു കവർ ഉണ്ടായിരുന്നു.
വാ കൊച്ചേ… നേരം പോകുന്നു.. ബീന വന്നു അവളുടെ കൈ തണ്ടയിൽ പിടിച്ചു.
അയ്യോ ചേച്ചി…. ഞാൻ… എനിക്ക്.
കൂടുതൽ ഒന്നും ഇപ്പൊ പറയാൻ നിൽക്കണ്ട കൊച്ചേ, നടന്നത് നടന്നു, ഇനി ബാക്കി കാര്യം നോക്കണ്ടേ നമ്മൾക്ക്…..
ബീനയുടെ ഒപ്പം അകത്തേക്ക് കയറി പോയപ്പോൾ നന്ദുവിന് ശ്വാസം വിലങ്ങി.
ന്റെ ഭഗവാനെ… ഇത് എന്തിക്കെ ആണ് നടക്കാൻ പോകുന്നെ, ഭദ്രേട്ടൻ എന്നേ വിവാഹം കഴിക്കുമോ…
വേദനയോട് കൂടി നന്ദന നിന്നു.
ഇതാ കൊച്ചേ.. ഒരു സെറ്റും മുണ്ടും ആണ്, ബ്ലൗസ് ഒക്കെ രാത്രിയിൽ തട്ടി കൂട്ടി തയ്ച്ചതാ, മിന്നു വിന്റെ അളവ് വെച്ച്….
അവർ അത് അവളുടെ നേർക്ക് നീട്ടിയതും നന്ദനയ്ക്ക് അത് വാങ്ങാതെ ഇരിക്കാൻ ആയില്ല എന്നത് ആണ് സത്യം.
ബീനേച്ചി… ഈ കതക് ഒന്നു തുറന്നെ…
ഭദ്രൻ വെളിയിൽ നിന്നു വിളിച്ചപ്പോൾ ബീന ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു.
എന്നടാ ഭദ്രാ….?
അത് പിന്നെ, എനിക്ക് ഇവളോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം, ചേച്ചി ഒന്ന് പുറത്തു നിൽക്കാമോ….
അയ്യോ, അതിനെന്താ ഭദ്രാ, നീ കേറി വായോ..
ബീന വെളിയിലേക്ക് പോയതും ഭദ്രൻ മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റി ഇട്ടു.
നിറ മിഴികളോട് കൂടി നിൽക്കുന്ന നന്ദുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു..
ടി…….നിനക്ക് വിശ്വസിച്ചു പോകാൻ പറ്റുന്ന ഏതെങ്കിലും വീടോ ആളുകളോ ഉണ്ടോ.. ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നേ അവിടെ എത്തിയ്ക്കാം…..സേഫ് ആണെന്ന് ഉറപ്പ് ആയിരിക്കണം….
തന്റെ താടി മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഭദ്രൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു സാവധാനം പറഞ്ഞു.
മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ കൊണ്ട് മുഖം കുനിച്ചു നിൽക്കുകയാണ് നന്ദന..
അത് കണ്ടതും അവനു ദേഷ്യം ഇരമ്പി വന്നു.
നിന്നോട് ചോദിച്ചത് കെട്ടില്ലെന്ന് ഉണ്ടോടി…..
അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു ശക്തിയായി കുലുക്കി കൊണ്ട് അവൻ അവളെ ഉറ്റു നോക്കി
ആഹ്…. വേദനിക്കുന്നു..
കവിളിലൂടെ ഒഴുകിയ കണ്ണീർ വലം കയ്യാൽ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഭദ്രനേ നോക്കി.
“എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല ഭദ്രേട്ടാ.. എവിടെ പോകുമെന്ന് ഒന്നും ഒരു ഊഹവും കിട്ടുന്നില്ല..വീട്ടിലേക്ക് പോകാം എന്ന് കരുതി ആയിരുന്നു, പക്ഷെ ചേച്ചി….. അല്പം മുന്നേ “
പൂർത്തിയാക്കാനാവാതെ വിതുമ്പുന്നവളെ നോക്കി അവനും ഒരു വേള നിന്ന് പോയി.
“ഇനി എന്താണ് നിന്റെ പ്ലാന്, ഇവിടെ നിന്നും ഒരിടത്തേക്കും പോകാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ നീയിനി എന്ത് ചെയ്യും.എനിക്ക് ഇവിടെ ഇങ്ങനെ തുടരാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല, വീട്ടിലേക്ക് പോണം, പത്തു പൈസ ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ ജോലി ചെയ്യണം “
“ഭദ്രേട്ടൻ പൊയ്ക്കോളൂ….ഏട്ടന്റെ അമ്മയോട് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിക്കോളാം….”
“എന്നിട്ട് നീ എവിടേയ്ക്കാ “
“എന്റെ കാര്യം ഓർക്കേണ്ട, ഞാൻ എന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടു പിടിച്ചോളാം “
“നിനക്ക് കല്യാണം പറഞ്ഞവനോട് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞാൽ അയാള് നിന്നേ ഇനി സ്വീകരിക്കുമോ……”
ഒരു അവസാന ശ്രെമം എന്ന വണ്ണം ഭദ്രൻ അവളെ നോക്കി.
നിഷേധരൂപേണ തല കുലുക്കുന്നവളെ കാങ്കെ അവനു കലി കയറി.
“ഹോ…. എന്റെ ദൈവമേ, ഇനി ഞാന് എന്ത് ചെയ്യുമോ ആവൊ, ഏത് കഷ്ടകാല നേരത്താ നിന്നെ ഒക്കെ കണ്ടു മുട്ടാൻ തോന്നിയെ, ഇപ്പൊ ഒന്നും മേലാത്ത അവസ്ഥ ആയി പോയല്ലോ എനിക്ക്.
തലയ്ക്കു കയ്യും കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവൻ കസേരയിൽ ഇരുന്നു.
“ഭദ്ര.. എടാ.. വാതിൽ തുറക്ക്… നേരം പോകുന്നു കേട്ടോ.. ആ കൊച്ചിനെ സാരീ ഉടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പോകാനുള്ളതാ… “
ബീന ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടതും ഭദ്രൻ ഞെട്ടി മുഖം ഉയർത്തി.
തന്നെ നോക്കി നിസഹായ ആയി നിൽക്കുന്നവളെ ആണ് അപ്പോൾ അവൻ കണ്ടത്.
ഭദ്രാ….
ആഹ് വരുന്നു ചേച്ചി..
അവൻ എഴുന്നേറ്റു വാതിൽ തുറക്കാനായി തുടങ്ങിയതും നന്ദന അവന്റ് കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു.
ഇനി എന്ത് ചെയ്യും എന്ന ഭാവത്തോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.
“നീ പോയി ഈ വേഷം ഒക്കെ മാറി സാരീ ഉടുക്ക്…ബാക്കി ഒക്കെ വരുന്നത് പോലെ…”
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ ഡോറിന്റെ ലോക്ക് എടുത്തു..
“അതൊന്നും വേണ്ട ഭദ്രേട്ടാ…ഞാൻ എവിടേക്ക് എങ്കിലും “
“പറയുന്നത് അനുസരിച്ചാൽ മതി… അല്ലാതെ ഇവിടെ കിടന്നു ബഹളം വെച്ചാൽ ഉണ്ടല്ലോ, നിന്നേ പച്ചയോട് കത്തിക്കും ഞാന്….ഈ ഭദ്രനെ അറിയില്ല നിനക്ക് “
അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞതും നന്ദന അവനെ പേടിയോടെ നോക്കി..
“എനിക്ക് ഇനി ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാൻ ഇല്ല….. കണ്ടവന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി പോയ ഒരുത്തിയെ സഹായിക്കാൻ നോക്കിയതാ, അവസാനം എന്റെ തലേൽ ആയി പോയില്ലേ…ഇനി എല്ലാം വരുന്നത് പോലെ നടക്കട്ടെ…. ഹ്മ്മ് വേഗം പോയി സാരീ മാറി ഉടുക്ക്…”
അവൻ കടുപ്പത്തിൽ പറഞ്ഞു.
വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ ഭവിച്ചവൻ കൂച്ചു വിലങ്ങു ഇട്ട പോലെ നിന്നു..
നിന്റെ ചേച്ചി കൊണ്ട് വന്ന ആഭരണം ഒന്നും ഇടാൻ നിൽക്കേണ്ട കേട്ടലോ…..നീന്റെ ദേഹത്തു ഇപ്പൊ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെകിൽ അത് മാത്രം മതി…
വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി പോയവന്റെ ഉള്ളിൽ എന്താണ് എന്ന് അറിയാതെ നന്ദന അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
ബീന അകത്തേക്ക് കയറി വന്നപ്പോൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന നന്ദനയെ ആണ് കണ്ടത്.
“സ്നേഹിച്ചവന്റെ കൂടെ ചാടി പോരുമ്പോൾ നമ്മള് ഒന്നും ആലോചിക്കില്ല പെണ്ണേ, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആണ് വീട്ടുകാരെയും കൂടപ്പിറപ്പിനെയും ഒക്കെ ഓർത്തുപോകുന്നത്…. ആഹ് എല്ലാം ശരിയാവും….”
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ബീന കസവു കര ഉള്ള സെറ്റും മുണ്ടും എടുത്തു കട്ടിലിൽ വെച്ചു.
അപ്പോളാണ് നന്ദനയുടെ ചേച്ചി ലക്ഷ്മി കൊണ്ട് വന്നു കൊടുത്തിട്ട് പോയ ബാഗ് ബീന യുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്.
അതെ കൊച്ചേ… ഈ ബാഗില് നിനക്ക് ചേരുന്ന സാരീയൊ ബ്ലൗസോ ഉണ്ടോ…
ബീന ചോദിച്ചതും നന്ദന ചെന്നു ബാഗ് തുറന്ന് അതിൽ നിന്നും വാടാമല്ലി നിറം ഉള്ള സോഫ്റ്റ്‌ സിൽക്ക് സാരീ എടുത്തു..
അച്ഛനും അമ്മയും താനും ഒക്കെ ചേർന്നു സാരീ എടുക്കാൻപോയ നിമിഷങ്ങൾ ഓർക്കവേ അവളുടെ നെഞ്ചു നീറി പിടഞ്ഞു.
“ആഹാ.. ഇത് കൊള്ളാലോ… നല്ല സാരീ….. “എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ അത് എടുത്തു കൈയിൽ പിടിച്ചു..
“ഗീതമ്മച്ചി… ഒന്നിങ്ങോട്ട് വന്നേ….”
ബീന വിളിച്ചതും ഗീതയും അവരുടെ ചേച്ചി യും കൂടെ അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു.
എന്നാടി ബീനേ…
അത് പിന്നെ, ദെ ഈ കൊച്ചിന്റെ കൈയിൽ സാരീ ഒക്കെ ഉണ്ടെന്നു.. എന്നാൽ പിന്നെ ഇനി ഇത് ഉടുപ്പിച്ചാൽ പോരേ.. ഇത് നല്ല അടിപൊളി സാരീയാണ് കേട്ടോ “
ബീന അത് നിവർത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവരെ എല്ലാവരെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“ആഹ്.. എന്നതാണേൽ ചെയ്യൂ ബീനേ… നേരം പോകുന്നു..മുഹൂർത്തം തെറ്റാതെ കെട്ട് നടത്തണ്ടേ….
നന്ദനയെ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് ദൃതിയിൽ അവർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി……കാത്തിരിക്കൂ………
മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…
[ad_2]
