[ad_1]
രചന: കാശിനാഥൻ
എന്റെ കൈയിൽ ഒന്ന് പിടിച്ചേ, ബാത്‌റൂമിൽ ഒന്ന് പോണം….
അങ്ങോട്ട് എഴുനേൽക്കാൻ നോക്ക്, ഇങ്ങനെ ഒരേ ഇരുപ്പ് ഇരുന്നാൽ വേദന എങ്ങനെ കുറയും…
അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടതും നന്ദു ഒന്നും മിണ്ടാതെ കൊണ്ട് അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.
എന്തൊരു കഷ്ടം ആയി പോയെന്റെ ഭഗവാനെ….ഓരോരോ വയ്യാവേലി..
പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ വലം കൈയിൽ പിടിച്ചു പൊക്കി എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.
യ്യോ…
ഭദ്രേട്ടാ..
ഓർക്കാപ്പുറത്ത് ഉള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ നന്ദു വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.
അവന്റെ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് അള്ളി പിടിച്ചു കൊണ്ട് നന്ദ നിലവിളിച്ചു.
പതിയെ നടന്നു വാടി..
അവളുടെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ടു കൊണ്ട് അവൻ മെല്ലെ നന്ദുവിനെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
“കാണുന്ന പോലെ അല്ല, ഒടുക്കത്തെ വെയിറ്റ് ആണ്… അല്ലെങ്കിൽ തൂക്കി എടുത്തു കൊണ്ട് പോയേനെ….”
ഭദ്രൻ അത് പറഞ്ഞു നിറുത്തിയതും നന്ദ അവനെ ദേഷ്യത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി.
ബാത്‌റൂമിന്റെ വാതിൽക്കൽ വരെയും ഒരു പ്രകാരത്തിൽ എത്തിയതായി അറിഞ്ഞതും അവൻ അവളുടെ കൈയുടെ പിടിത്തം അയച്ചു..
കയറി പോകാൻ പറ്റുമോ.. ഇല്ലെങ്കിൽ ആ പുറകു വശത്തു എങ്ങാനും പോയി ഇരുന്നു കാര്യം സാധിയ്ക്ക്..
അയ്യേ…..
അവന്റെ പറച്ചില് കേട്ടതും നന്ദ വാ പൊളിച്ചു നിന്നു.
“നിനക്ക് വയ്യെങ്കിൽ എന്നോർത്ത് പറഞ്ഞത് ആണ്, കേറി ചെല്ല്,”
ഇവിടെന്നു മാറിയേക്കരുത് കേട്ടോ… എനിക്ക് പേടിയാ…
ഇത്തിരി ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞ ശേഷം അവള് ബാത്ത് റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു കയറി പോയി.
കാലും കയ്യും മുഖവും ഒക്കെ കഴുകിയ ശേഷം മെല്ലെ ഒന്ന് നടു നിവർത്തി നിന്നതും വേദനയ്ക്ക് ഇത്തിരി അയവു വന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.
ഇപ്പൊ ഇത്തിരി ആശ്വാസം ഉണ്ട്..കുറഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു ന്റെ കൃഷ്ണാ….
ആരോടെന്നല്ലാതെ അവൾ പറഞ്ഞു..
ഭദ്രൻ ആണെങ്കിൽ ആ സമയത്തു കിണറിന്റെ കരയിൽ നിന്നു കുളിക്കുക ആയിരുന്നു.
കുളി കഴിഞ്ഞു ഒരു തോർത്ത്‌ മാത്രം ചുറ്റി നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ടതും നന്ദു മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു.
പക്ഷെ ഭദ്രൻ ഇതൊന്നും കണ്ടതും ഇല്ലാ..
ബാത്‌റൂമിന്റെ വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും അവൻ മുഖം തിരിച്ചു നോക്കി.എന്നിട്ട് വേഗം അഴയിൽ മാറ്റി ഇട്ടിരുന്ന മുണ്ട് ഉടുത്തു കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേയ്ക് ചെന്നു.
കുളി കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആവണം അവന്റെ ശരീരത്തിനു നേരിയ തണുപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഭദ്രനോട് ചേർന്നു നടക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത പരവേശം പോലെ തോന്നി.
അവന്റെ വലം കൈയിലെ രോമങ്ങൾ പോലും അവളെ ഇക്കിളി കൂട്ടികൊണ്ട് ഇരുന്നു.
ഇടയ്ക്ക് ഒരു തവണ അവൾ ഒന്ന് വേച്ചു പോയതും അവൻ അവളെ ഒന്ന് കൂടി ചേർത്തു പിടിച്ചു.
റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ച ശേഷം ഭദ്രൻ ആയിരുന്നു ബെഡ്ഷീറ്റ് എല്ലാം തട്ടി പൊത്തി വിരിച്ചത്.
“ആ ബാം എടുത്തു കുറച്ചുടേ തേച്ചിട്ട് കിടന്നോ, നേരം വെളുക്കുമ്പോൾ വേദന ഒക്കെ പോകും..”
“ഭദ്രേട്ടൻ ഒന്ന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങാമോ, ഞാനീ ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്ന് മാറിക്കോട്ടേ… ആകെ മുഷിഞ്ഞു “
“ഹ്മ്മ്…..”
ഒന്ന് നീട്ടി മൂളിയിട്ട് വാതില് ചാരി ഇട്ട ശേഷം,അവൻ ഇളം തിണ്ണയിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
മാറി ധരിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു ടോപ്പും പാവാടയും എടുത്തു കട്ടിലിൽ വെച്ചിട്ട്, ഇട്ടിരുന്ന ടോപിന്റെ മുൻവശം പിടിച്ചു മേല്പോട്ട് ഉയർത്തിയതും ഭദ്രൻ വാതിലു തുറന്നു കയറി വന്നതും ഒരുമിച്ചു ആയിരുന്നു.
അവളുടെ ഇരിപ്പൂ കണ്ടതും അവൻ പെട്ടന്ന് ഇഞ്ചി കടിച്ച കുരങ്ങിനെ പോലെ വെളിയിലേക്ക് തല വലിച്ചു.
ഹോ…. ആ സിഗരറ്റ് കൂട് എടുക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല…..
പിറു പിറുത്തു കൊണ്ട് അവൻ നിലാവെളിച്ചം നോക്കി വരാന്തയിൽ ഇരുന്നു.
എങ്കിലും അല്പം മുൻപ്, കണ്ട ദൃശ്യം അവന്റെ ഹൃദയത്തിലൂടെ ഊളി ഇട്ട് പോയ്കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.
ഈ സമയത്ത് അകത്തെ മുറിയിൽ ഇരിക്കുന്നവളുടെ അവസ്ഥയിം മറിച്ചു അല്ലായിരുന്നു.
ശോ… എന്തെങ്കിലും കണ്ടു കാണുമോ ആവൊ…..ഇങ്ങേരു ഇത് എന്തിനാ പെട്ടന്ന് കേറി വന്നത്, ചെ… ആകെ നാണക്കേട് ആയി….ഇനി . വല്ലതും കണ്ടൊ…. ആ കണ്ടെങ്കിൽ കണ്ടു… അല്ല പിന്നേ….
വേഷം മാറി ധരിച്ച ശേഷം നന്ദു ചെന്നു മേശപ്പുറത്തു ഇരുന്ന അവന്റെ സിഗരറ്റ് പാക്കറ്റ് എടുത്തു, എന്നിട്ട് അലമാരയിൽ മടക്കി വെച്ച തുണികളുടെ ഇടയിലേയ്ക്ക് ഇട്ടു..
കഴിഞ്ഞോടി…..
വാതിലിലൊന്നു മുട്ടി കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
മ്മ്…. കേറിപ്പോരെ ഭദ്രേട്ടാ…
അവൾ മറുപടി കൊടുത്തതും ഭദ്രൻ അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു.
ലേശം ചമ്മല് അവന്റെ മുഖത്ത് കാണാം.
“നീയ് ബാം എടുത്തു പുരട്ടിയോ…”
“ങ്ങെ… ഇല്ലാ….. മറന്ന്….. ആ സാരമില്ല ഏട്ടാ, ഇനി നാളെ ആവട്ടെ…”
പറയുന്നതിന് ഒപ്പം അവള് ബെഡിലേക്ക് കയറി കിടന്നു കഴിഞ്ഞു.
ഇവിടെ ഇരുന്ന സിഗരറ്റ് പാക്കറ്റ് എന്ത്യേ….
മേശപ്പുറത്തു ഇരിക്കുന്ന മാസിക എടുത്തു കൊട്ടിയ ശേഷം അവൻ നിലത്തേയ്ക്ക് ഒക്കെ നോക്കുന്നുണ്ട്.
എന്നിട്ട് മടിക്കുത്ത് അഴിയ്ക്കുകയും, അത് പോലെ തന്നെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി പോകുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ നന്ദ കിടന്നു.
എടി……
അവന്റെ വിളിയൊച്ച കേട്ടതും നന്ദ മെല്ലെ മുഖം തിരിച്ചു.
“നീയ് ഇവിടെ ഇരുന്ന സിഗരറ്റ് കണ്ടൊ….”
“ഇല്ല്യ…… അവിടെ ത്തന്നേ ആയിരുന്നോ വെച്ചത്…”
“മ്മ്……”
“ഞാൻ കണ്ടില്ല ഭദ്രേട്ടാ….”
“ആഹ്…… നീയ് ബാം എടുത്തു പുരട്ടിയില്ലേ “
നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
“ശോ… മറന്നു പോയില്ലോ…..ആഹ് ഇനി നാളെ ആവട്ടെ…. ഇപ്പൊ ഇത്തിരി കുറവുണ്ട് “
പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.
നേരത്തെ സംഭവിച്ചത് പോലെ തന്നെ, ഭദ്രൻ അടുത്ത് വന്നു ഇരുന്ന ശേഷം, അവളുടെ ടോപ് പിടിച്ചു മുകളിലേക്ക് കയറ്റി വെച്ചു കൊണ്ട്,പാവാട അല്പം താഴ്ത്തി.
നീര് കുറവുണ്ട്….
ഒന്ന് അമർത്തിയ ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞതും നന്ദന ശ്വാസം അടക്കി പിടിച്ചു കിടന്നു.
അല്പം ബാം കൈലേക്ക് എടുത്ത ശേഷം,അത് നന്നായിട്ട് ഒന്ന് അവളുടെ നടുവിലേയ്ക്ക് അവൻ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു.
ഭദ്രേട്ടാ പതുക്കെ…..
അല്പം കഴിഞ്ഞതും അവൾക്ക് വേദന പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ
അവന്റെ കൈക്ക് കയറി പിടിച്ചു കൊണ്ട് നന്ദ പറഞ്ഞു.
“ആഹ് കുറച്ചു വേദന എടുത്താലും സാരമില്ല മാറിക്കോളും, ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആ തിരുമ്മുകാരന്റെ അടുത്ത് പോകേണ്ടി വരും,, പാവാട കുറച്ചു കൂടി താഴ്ത്തിയ ശേഷം അവൻ ശരിക്കും ഒന്ന് തിരുമ്മി വിട്ടു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇത്രേം രക്ഷ ഉണ്ടായിട്ട് ആണോടി നിനക്ക് പേടി”
ഭദ്രൻ സാവധാനം ചോദിച്ച നേരത്ത് നന്ദ തന്റെ പാവാടയുടെ മുകളിൽ കൈ കൊണ്ട് തിരുകി
വെള്ളി അരഞ്ഞാണത്തിന്റെ കൂടെ കൃഷ്ണന്റെ അമ്പലത്തിൽ നിന്നും ജപിച്ച കറുത്ത ചരടും, ഭഗവതിയുടെ നടയിൽ നിന്നും ജപിച്ച ചുവന്ന ചരടും, ഒപ്പം അതില് വെള്ളി ഏലസും ഒക്കെ കണ്ടു കൊണ്ട് ആണ് അവൻ അത് അവളോട് ചോദിച്ചത്.
മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ കൊണ്ട് ശ്വാസം അടക്കി പിടിച്ചു കിടക്കുകയാണ് അവൾ.
“ആഹ് തിരുമ്മുകാരന്റെ അടുത്ത് പോകാൻ ഒന്നും കൂട്ടക്കേണ്ട കേട്ടൊ, നാളെ ആകുമ്പോൾ മാറും….”
“മ്മ്…..”
അവൻ എഴുന്നേറ്റു വെളിയിലെക്കുപോയ ശേഷം കൈ ഒക്കെ കഴുകി തിരിച്ചു വന്നു.
ലൈറ്റ് അണഞ്ഞതും അവൻ വന്നു അടുത്ത് കിടക്കുന്നതു ഒക്കെ നന്ദ അറിയുന്നുണ്ട്
പാവാട പിടിച്ചു മേല്പോട്ട് കയറ്റി വെച്ച ശേഷം ഭദ്രൻ അടുത്ത് കിടന്നപ്പോൾ ആയിരുന്നു, താൻ അത് പോലും ചെയ്തില്ലലോ എന്ന് നന്ദ ഓർത്തത്……..കാത്തിരിക്കൂ………
മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…
[ad_2]
