🎶 സോളമന്റെ ഉത്തമഗീതം 🎶❤️: ഭാഗം 77

രചന: റിൻസി പ്രിൻസ്‌

സണ്ണി എല്ലാം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്ന് ജോണിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇനി എതിർത്തിട്ട് കാര്യമില്ല. നിസ്സഹായമായി മകളെ അയാൾ ഒന്നു നോക്കി

ജീനയുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കാണെ വല്ലാത്തൊരു വിഷമം അയാളെയും പൊതിഞ്ഞു.

അവൾക്ക് സണ്ണിയുടെ തീരുമാനം ഒട്ടും തന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ലന്ന് ആ കണ്ണുകൾ അയാൾക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. മകൾക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാൻ തയ്യാറുള്ള ഒരു അച്ഛനായി മാത്രം ആ നിമിഷം അയാൾ മാറി. പെട്ടെന്ന് തന്നെ സണ്ണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു..

” നിങ്ങളുടെ മോന്റെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച് അവൻ തന്നെ കുറച്ചു മുൻപ് പറയുന്നത് കേട്ടു. എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും നൂറായിരം പെണ്ണുങ്ങളുടെ കൂടെ നടക്കുന്ന ഒരുത്തന് ഞാനെങ്ങനെയാണ് എന്റെ കൊച്ചിനെ കെട്ടിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്. അങ്ങനെ ഒരുത്തനും ആയിട്ടുള്ള ബന്ധത്തിന് എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല..

ജോണി തന്റെ അവസാനത്തെ അടവും പുറത്തെടുത്തു എന്ന് സണ്ണിക്ക് മനസ്സിലായി..

ഇനി ഈ വിവാഹം മുടക്കാൻ ഇതല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗ്ഗവും അയാൾക്ക് മുൻപിൽ ഇല്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്ന അവസാന മാർഗ്ഗത്തെ എങ്ങനെയും തടുക്കണമെന്ന് സണ്ണിയും തീരുമാനിച്ചിരുന്നു..

ജീനയുടെ കാര്യത്തിൽ ആണെങ്കിൽ അങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരു നിലപാട് വേണമെങ്കിൽ ജോണിക്ക് എടുക്കാം. പക്ഷേ മരിയയുടെ കാര്യത്തിൽ അങ്ങനെയല്ല അതിൽ ബെറ്റിയ്ക്ക് കൂടി പറയാനുള്ള അവകാശമുണ്ട്. നിങ്ങൾ പറയുന്നത് എന്തും മൂളി കേൾക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ ചിലപ്പോൾ ഇതിന് സമ്മതം പറഞ്ഞേക്കും, പക്ഷേ ബെറ്റി ഇതിന് എതിർപ്പാണ് പറയുന്നതെങ്കിൽ അവളുടെ അച്ഛന്റെ വീട്ടുകാരെ കണ്ടുപിടിച്ച് അവരെക്കൊണ്ട് സമ്മതം മേടിപ്പിക്കാനും എനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ട് വെറുതെ ഒരു പ്രശ്നത്തിന് ജോണി നിൽക്കണ്ട. ഇത് ഞാനോ താനോ തീരുമാനിച്ചതല്ല ദൈവമായിട്ട് തീരുമാനിച്ചത് ആണ്. കുട്ടികൾക്ക് പരസ്പരം ഇഷ്ടമാണ്. അവരെ ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നുമുണ്ട്.

ഇല്ലെങ്കിൽ നൂറു പെണ്ണുങ്ങളുടെ കൂടെ നടക്കുന്ന ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ജോണിയുടെ മകൾ ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങിപ്പോകുമോ.? ഇല്ലല്ലോ, എന്തുകൊണ്ട് തന്റെ കൂടി അവൾ വന്നില്ല. അപ്പോൾ അവൾക്ക് തന്നെക്കാൾ വിശ്വാസം അവനെയാണ് , അവൾക്ക് അവനെ വിശ്വാസമുള്ളത് കൊണ്ടാണ് അവൻ വിളിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അവൾ പിന്നാലെ ഇറങ്ങി പോയത്.

അതുകൊണ്ട് ജോണി ആയിട്ട് കാര്യത്തിൽ ഒരു എതിർപ്പ് വയ്ക്കാൻ നിൽക്കണ്ട. മുഷിഞ്ഞ സംസാരിച്ച നമുക്ക് രണ്ടുപേർക്കും അത് മോശമാകും. നാളെ ബന്ധുക്കൾ ആവേണ്ടവരല്ലേ നമ്മള്.

സണ്ണി പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേഷ്യത്തോടെ ജോണി ബാഗും എടുത്ത് ജീനയുടെ കൈയും പിടിച്ച് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയിരുന്നു.

അത് കണ്ടു കൊണ്ടാണ് അമല വന്നത്

” അയാളെ സമ്മതിക്കാതിരുന്നാൽ എന്ത് ചെയ്യും.?

അതൊക്കെ സമ്മതിച്ചോളും നീയൊരു കാര്യം ചെയ്യ് ബെറ്റിയെ വിളിച്ചു വിവരമൊന്നു പറഞ്ഞേക്ക്. നമ്മളായിട്ട് പറയുക എന്നുള്ളത് നമ്മുടെ ഒരു കടമയാണ്.

ഇവിടെ എന്തൊക്കെയാ നടക്കുന്നത്.? അവിടേക്ക് വന്ന വലിയമ്മച്ചി ചോദിച്ചു. ആ പെണ്ണിനെ പത്തോ അഞ്ഞൂറോ കൊടുത്ത് എങ്ങനെയെങ്കിലും ഇവിടുന്ന് വിടാനുള്ളതിന് നിങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടി അവരുടെ കല്യാണം നടത്തി കൊടുക്കാൻ പോവാണോ.? ലോകത്ത് ആദ്യമായിട്ട് ഇങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ കേൾക്കുന്നത്. ആൺപിള്ളേർ ആവുമ്പോൾ ചെറിയ ചില ഇഷ്ടങ്ങളും താല്പര്യങ്ങളും ഒക്കെ കാണിക്കും. ഉടനെ കല്യാണം നടത്തിക്കൊടുക്കുകയാണോ ചെയ്യേണ്ടത്.?

ദേഷ്യത്തോടെ വല്യമ്മച്ചി സണ്ണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.

അമ്മച്ചി പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല, എന്റെ മകൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചതിനുള്ള നഷ്ടപരിഹാരം ആണോ 500 രൂപ.?

എന്റെ പൊന്നു സണ്ണി നമ്മുടെ ചെക്കനെ കെട്ടാനും മാത്രം എന്ത് യോഗ്യതയാ അവൾക്ക് ഉള്ളത്.? തന്തയും ഇല്ല തള്ളയാണെങ്കിൽ ഉള്ളതും ഇല്ലാത്തതും കണക്കാ. എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണിനെ നമ്മുടെ കുടുംബത്തിലോട്ട് എഴുന്നള്ളിച്ചു കൊണ്ട് വരുന്നത്.

ഞങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ മകന്റെ ഇഷ്ടത്തേക്കാൾ വലുതായി മറ്റൊന്നുമില്ല, അത് ഞങ്ങൾ പണ്ടേ തീരുമാനിച്ചത് ആണ്. അതുകൊണ്ട്. അല്ലേടി.?

അമലയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി സണ്ണി ചോദിച്ചപ്പോൾ

അതേ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവരും തല ആട്ടി.

” കർത്താവെ ഞാനിവിടെ വന്നു പെട്ടുപോയി. എങ്ങനെയെങ്കിലും എന്നെ ഒന്ന് തിരിച്ചു കൊണ്ടാകുമോ.? ഈ കല്യാണത്തിനും കളവാണത്തിനും ഒന്നും ഞാൻ ഉണ്ടാവില്ല, എന്റെ സഹകരണവും ആരും പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട.

ദേഷ്യത്തോടെ അവര് പറഞ്ഞു..

അമ്മച്ചിയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ ഇത്രയും പ്രായമായി ഇരിക്കുവല്ലേ. അമ്മച്ചി കല്യാണത്തിന് പങ്കെടുത്തില്ലെന്നും വച്ച് അത് ആരും വലുതായിട്ട് ശ്രദ്ധിക്കാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ല..

അതുകൊണ്ട് തൽക്കാലം എന്റെ മകന്റെ കാര്യം തീരുമാനിക്കുന്നത് ഞാന് ആണ്. മറ്റാരുടെയും ഉപദേശം ഞാൻ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. അമ്മച്ചിക്ക് പറയാം അമ്മച്ചിയുടെ മകളുടെ കാര്യം. പക്ഷേ ഇത് എന്റെ സ്വന്തം മകന്റെ കാര്യമാ, അത് പറയാൻ ഞാനിവിടെയുണ്ട്.

അവരോട് അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ അമലയേ ദേഷ്യത്തോടെ ഒന്നു നോക്കുക മാത്രമാണ് അവർ ചെയ്തത്.

**

കുറച്ച് അധികം നേരം രണ്ടു പേരും ആ കാറിൽ തന്നെയിരുന്നു…

കാറിനുള്ളിലേക്ക് ചൂട് ശക്തമായി അടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് സമയം ഒരുപാട് ആയി എന്ന് സോളമനും മനസ്സിലായത്.

അവൻ മരിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

കരഞ്ഞു വീങ്ങി ഇരിക്കുകയാണ്. മുഖമൊക്കെ നന്നായി ചുവന്നിട്ടുണ്ട്. അവൾ മറ്റൊരു ലോകത്തിലാണെന്ന് തോന്നി അവന്.. അവളുടെ കൈകളിൽ ആർദ്രമായി പിടിച്ചു, ശേഷം തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു

” ഞാൻ കാരണം തനിക്ക് വലിയ വിഷമമായി അല്ലേ.?

അവൻ ചോദിച്ചു അവൾ ഇല്ല എന്ന് അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി..

സമയം ഒരുപാട് ആയി നമുക്ക് വല്ലതും കഴിക്കാം തനിക്ക് വിശക്കുന്നില്ലേ

അവളുടെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുടിയിഴകൾ പുറകിലേക്ക് മാടി ഒതുക്കി വച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.

എനിക്കൊന്നും വേണ്ട ഇച്ചായാ എനിക്ക് വിശക്കുന്നില്ല. അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ ശരിയാവുന്നത്..? ഇപ്പത്തന്നെ എത്ര സമയമായി, നമ്മൾ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത് രാവിലെ ആണ്. നോക്കിക്കേ സമയം രണ്ടു മണിയായി.. ഈ നേരം വരെ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല. ഇനി എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചില്ലെങ്കിൽ നീ ഇപ്പോൾ തളർന്നു വീഴും. നിന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം.

അവൻ പറഞ്ഞു

” നമ്മളിനി എന്താ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് ഇച്ചായ…

അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് എന്തു മറുപടി പറയണമെന്ന് അവനും അറിയില്ലായിരുന്നു…കാത്തിരിക്കൂ………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…