🎶 സോളമന്റെ ഉത്തമഗീതം 🎶❤️: ഭാഗം 32

രചന: റിൻസി പ്രിൻസ്‌

ഇടയ്ക്ക് എനിക്ക് ചിലപ്പോൾ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ ഒക്കെ തോന്നും. അത് അപ്പോൾ തന്നെ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ എനിക്കൊരു സാറ്റിസ്ഫാക്ഷൻ ഇല്ല. അതെങ്ങാനും ആരെങ്കിലും കണ്ടോണ്ടു വന്നാൽ പിന്നെ ചോദ്യമായി പറച്ചിലായി വർത്തമാനങ്ങൾ ആയി. എന്തിനാ അതൊക്കെ.. പുറത്താണെങ്കിൽ അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല, എന്നും എനിക്ക് കാണാം.. സമാധാനത്തോടെ ആരെയും പേടിക്കാതെ.. എന്റെ മോൾ ടെൻഷനടിക്കേണ്ട, നിനക്ക് കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ആ സെക്കന്റിൽ ഞാൻ നിന്റെ മുന്നിലുണ്ടാകും,
ഏറെ പ്രണയത്തോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു..

അവളുടെ നെറ്റിക്ക് മേലെ നെറ്റിമുട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ഏറെ പ്രണയാർദ്രമായി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അവൻ നോക്കി… ആ നിമിഷം അവളിൽ ഒരു തെളിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞിരുന്നു. തന്റെ വാക്കിൽ വിശ്വസിച്ച് പൂത്ത ഒരു പുഞ്ചിരി. അവളുടെ സന്തോഷങ്ങളുടെ താക്കോൽ താനാണെന്ന് പറയാതെ പറയുന്നതുപോലെ അവന് തോന്നി.. ആരുമില്ലാത്തവർക്ക് ആരെങ്കിലും ആകുമ്പോഴാണ് ജീവിതം അർത്ഥപൂർണ്ണം ആവുന്നത് എന്ന് ആ ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ നിന്ന് തന്നെ അവന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നു…

‘ വൈകുന്നേരം ഞാൻ പറഞ്ഞതുപോലെ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ പുറകിലുള്ള ഗേറ്റിൽ വരണം, നമുക്ക് സംസാരിക്കാൻ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഈ പേടിച്ചും ഒളിച്ചും പാത്തും അല്ലാതെ ഇതുവരെ നമ്മൾ സ്വസ്ഥമായിരുന്നൊന്ന് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് ചെറിയൊരു ഔട്ടിംഗ്, ആരും കാണില്ല. ആ ഒരു പേടി വേണ്ട. ഓക്കേ..?

അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി വാൽസല്യംപൂർവ്വം അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ പുറത്ത് ഡോർബൽ മുഴങ്ങിയിരുന്നു. അത്രയും സമയം ഇല്ലാതിരുന്ന ഒരു പരിഭ്രമം അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് അരിച്ച് കയറുന്നത് അവൻ കണ്ടു. പെട്ടെന്ന് വിയർക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു അവൾ. അവന്റെ അരികിൽ നിന്നും ധൃതിപ്പെട്ടവൾ എഴുന്നേറ്റു.

” നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പാനിക്കാവുന്നത്..? പെട്ടെന്ന് ഒരു പരിഭ്രാന്തിയും വിറയിലുമൊക്കെ വരുമ്പോഴാണ് നമ്മൾ എന്തെങ്കിലും കള്ളത്തരം ചെയ്തു എന്ന് തോന്നുന്നത്, ഇപ്പോൾ നിന്റെ മുഖം കാണുമ്പോൾ തന്നെ മമ്മയ്ക്ക് മനസ്സിലാവും എന്തോ ഒരു കള്ളത്തരം ചെയ്തിട്ട് വരികയാണെന്ന്,

അവന്റെ തുറന്നു പറച്ചിൽ കൂടി കേട്ടപ്പോൾ അവൾ അടിമുടി വിറച്ചു പോയിരുന്നു.

“ആണോ..?

പരിഭ്രാന്തിയോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു അവൾ

“അതേ..! നോർമൽ ആയിട്ട് നിൽക്ക്. നമ്മളെ സാധാരണ എങ്ങനെയാണ് നിൽക്കുന്നത് അങ്ങനെ…

അവൾ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു. അവൻ അവളെ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിച്ചു, പിന്നെ കാപ്പി കപ്പുമായി നേരെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അപ്പോഴും അവൾ അവന്റെ മുറിയിൽ നിൽക്കുകയാണ്. പെട്ടെന്ന് സ്ഥലകാലബോധം വന്നവളെ പോലെ അവൾ സ്വന്തം റൂമിലേക്ക് ഓടി കയറിയിരുന്നു.

ഡോർ തുറന്നു അമലേ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു,

“നീ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റോ..? ഞാൻ നീ എഴുന്നേൽക്കുന്നതിന് മുൻപേ വരാൻ വേണ്ടി പോയതാ,

” അതിന് എപ്പോഴെങ്കിലും അമ്മ അപ്പുറത്തെ ഫ്ലാറ്റിൽ പോയിട്ട് കഥ പറച്ചിൽ കഴിഞ്ഞ് നേരത്തെ വന്നിട്ടുള്ള ചരിത്രമുണ്ടോ..? തമാശയോടെ അവൻ ചോദിച്ചു.

” ഞാൻ കഥ പറയാൻ പോകുന്നത് ഒന്നുമല്ല ചെറുക്കാ, അവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ അവർ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുമ്പോൾ മറുപടി പറയാതിരിക്കാൻ പറ്റുമോ..?

” മറുപടി പിന്നെ ഹിസ്റ്ററിയും ജോഗ്രഫിയുമായിട്ട് അങ്ങനെയങ്ങ് പോവല്ലേ, അതുകൊണ്ടാ ഇത്രയും താമസിക്കുന്നത്…

അവൻ പറഞ്ഞു

” നിനക്ക് കാപ്പി ഇട്ട് തന്നോ മരിയ

” ആഹ്.. ഞാൻ കാപ്പി ചോദിച്ചപ്പഴത്തേക്ക് പുള്ളിക്കാരി കാപ്പിയൊക്കെ ഇട്ട് തന്നിട്ടുണ്ട്.

” നിനക്ക് എപ്പോഴാ പോകേണ്ടത്..?

” എനിക്കൊരു പത്തുമണിയൊക്കെ ആകുമ്പോൾ പോയാൽ മതി, ഓപി ഇല്ല,

” ഓപ്പിയില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നീ എന്തിനാ അത്യാവശ്യപ്പെട്ട് ഇത്രയും നേരത്തെ പോകുന്നത്..?

” ഒരു സർജറി ഉണ്ട് ഉച്ചയ്ക്ക്… പിന്നെ വിനുവിന്റെ കൂടെ കുറച്ചുനേരം നിൽക്കണം, അല്ലേലും ഞാനിവിടെ വെറുതെ ഇരുന്നിട്ട് എന്ത് കിട്ടാനാ..? കുറച്ച് ഫ്രണ്ട്സിനെ ഒക്കെ കാണാം എന്ന് കരുതി

” ഗേൾ ഫ്രണ്ട്സിനെ ആയിരിക്കും..!

അല്പം ഗൗരവത്തോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അമല ചോദിച്ചു

“ഞാൻ അതൊക്കെ വിട്ടിട്ട് എത്ര കാലായി മിസിസ് സണ്ണി, ഒരു മനുഷ്യനെ നന്നാവാൻ സമ്മതിക്കില്ല

അതും പറഞ്ഞു ചിറികൊട്ടി അവൻ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ അവന്റെ ചുറ്റിക്കളികൾക്കൊക്കെ ഒരു കുറവ് വന്നതായി അമലയ്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നു, ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു നൂറ് തവണ അവൻ വന്നു കയറിയാൽ ഉടൻ ഫോൺ ബെൽ അടിക്കുന്നതാണ്. മാത്രമല്ല വീട്ടിലെത്തിയാലും തന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ പോലും അവൻ ഫോണിൽ കുത്തിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് കാണാം. മുഖത്ത് ചിരിയും പല വികാരങ്ങളും വിടരുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ആരോടോ ചാറ്റ് ചെയ്യുകയാണെന്ന് തോന്നിയിരുന്നു. താൻ ചോദിക്കുമ്പോൾ ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു. എന്നാൽ കുറച്ചുനാളുകളായി അവൻ കൃത്യസമയത്ത് വീട്ടിലെത്തുന്നുണ്ട്, മറ്റ് കൂട്ടുകളൊന്നുമില്ല, സാധാരണ ഇടപെടുന്ന കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പം പോലും പോകാറില്ല. ഒരു ഞായറാഴ്ച ദിവസങ്ങളിലും സോളമനെ വീട്ടിൽ കാണാറില്ല. എപ്പോഴും സുഹൃത്തുക്കൾക്കൊപ്പം ഏതെങ്കിലും ഫ്ലാറ്റിൽ ആയിരിക്കും, സണ്ണി സിഗരറ്റ് വലിക്കാറില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ മകൻ സിഗരറ്റ് വലിക്കുന്നത് അയാൾക്കിഷ്ടമല്ല. ഈ ഫ്ലാറ്റിൽ അത് പാടില്ല എന്ന് അയാൾ നിർബന്ധപൂർവ്വം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ടാണ് സുഹൃത്തിന്റെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് അവൻ പോകുന്നത്. ആഴ്ചയിൽ ഒരുവട്ടം മാത്രമാണ് അവൻ സിഗരറ്റ് വലിക്കാറുള്ളത്. എന്നാൽ കുറച്ചു നാളുകളായി ഞായറാഴ്ചകളിൽ അവനെ ഇവിടെ കാണാറുണ്ട്. ഒന്നെങ്കിൽ പാട്ട് കേൾക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ ഉറങ്ങുകയോ ആയിരിക്കും ചെയ്യുക, ഇത് രണ്ടുമല്ലെങ്കിൽ ടിവിക്ക് മുൻപിൽ ഉണ്ടാകും. പൊതുവേ ഇങ്ങനെ സോളമനെ കാണാറില്ല. മൊബൈൽ ഫോണിന്റെ ഉപയോഗവും അവൻ വളരെയധികം കുറച്ചു എന്ന് അവർ ശ്രദ്ധിച്ചു. അധികം ഫോൺകോളുകൾ ഒന്നും ഇപ്പോൾ വരാറില്ല. അടുത്തിട അവൻ നമ്പര് മാറ്റിയതും അവർ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന നമ്പർ വളരെ കുറച്ചുപേർക്ക് മാത്രമാണ് അറിയാവുന്നത്. മകൻ നന്നാവാൻ തീരുമാനിച്ചതിന്റെ ചാരിതാർത്ഥ്യം അവരുടെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു. തന്റെ പ്രാർത്ഥനയുടെ ഫലമാണ് അത് എന്നാണ് അവർ വിശ്വസിച്ചത്.

അമലയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു കോളേജിലേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആരെയോ തിരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് മനസ്സിലാക്കി എന്നതുപോലെ പെട്ടെന്ന് അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് കോഫിയുടെ കപ്പുമായി സോളമൻ ഇറങ്ങി വന്നിരുന്നു. കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവളോട് അവൻ യാത്ര പറഞ്ഞു. തന്നെ കാണാൻ വേണ്ടിയാണ് അവൾ ഇത്രയും നേരം കാത്തിരുന്നത് എന്ന് അവന് ഉറപ്പായിരുന്നു. അവനെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്കും ഒരു സമാധാനമായി, ഇനി കോളേജിലെക്ക് സമാധാനം ആയി പോകാം. കാണാതെ പോയെങ്കിൽ കാണുന്നത് വരെ ഒരു വലിയ വീർപ്പുമുട്ടൽ ആയിരിക്കും, ബസ്സിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ പതിവിലും ഉത്സാഹവതിയായാണ് അവൾ എത്തിയത് എന്ന് അവൾക്ക് തന്നെ തോന്നിയിരുന്നു. എന്നത്തേയും പോലെ ബസ്സിൽ അപർണയുമുണ്ട്. അവൾക്ക് പറയാൻ അവധി ദിവസത്തെ ഒരുപാട് കഥകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാം മൂളി കേൾക്കുന്നുണ്ട് മരിയ

” നീ വളരെ സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു. എന്താ രഹസ്യം..? പുതിയ എന്തെങ്കിലും ഫെയ്സ് പാക്കൊ ക്രീമോ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടോ..? നിന്റെ മുഖത്ത് നല്ലൊരു ഗ്ലോ ഉണ്ട്.

അപർണ അത് പറയുമ്പോൾ തന്റെ മുഖത്തെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ രഹസ്യം ആ ഒരുവനാണെന്ന് അവൾ ഓർത്തു..

മനസ്സിന്റെ സമാധാനം ആണല്ലോ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിക്കുന്നത്. കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി തന്റെ മനസ്സിൽ മറ്റ് അല്ലലുകളൊന്നുമില്ല, ഈ ഒരൊറ്റ ആളിൽ തന്റെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ്. തന്റെ മനസ്സിൽ ആ മുഖം മാത്രമാണ് ഇപ്പോൾ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നത്. അവിടെ മറ്റു വേദനകൾക്കൊന്നും തന്നെ ഇടമില്ല. അവൻ നൽകുന്ന സ്നേഹത്താൽ ആണ് തന്റെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞതെന്ന് എങ്ങനെ താൻ അവളോട് പറയും.?

” ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും ഉപയോഗിക്കാറില്ല മനസമാധാനം ഉണ്ടായതു കൊണ്ടായിരിക്കും അങ്ങനെ തോന്നിയത്.

” അപ്പൊൾ ഇത്രയും നാളും നിനക്ക് മനസ്സമാധാനം ഇല്ലായിരുന്നോ..?

അപർണ കളിയായി ചോദിച്ചു.

” ഇവിടെ വരുന്നത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, ഇപ്പോൾ ചെറുതായിട്ടുണ്ട്.

ചിരിയോടെ അവളോട് മറുപടി പറഞ്ഞു. പിന്നീട് കൂടുതലും പഠിത്തത്തെ കുറിച്ചും ക്ലാസുകളെ കുറിച്ചും ഒക്കെയാണ് ഇരുവരും സംസാരിച്ചിരുന്നത്.

അന്നത്തെ ദിവസം സോളമൻ ക്ലാസ്സ് എടുക്കുവാൻ വേണ്ടി വന്നിരുന്നില്ല. പകരം വിനോദ് ആയിരുന്നു എത്തിയത്. വിനോദ് ഇടയ്ക്ക് മരിയയെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു സോളമന്റെ മനസ്സിൽ ഇടംപിടിച്ച ആ പെൺകുട്ടിയുടെ പ്രത്യേകതകൾ എന്തെന്ന് തിരയുകയായിരുന്നു അവൻ. സോളമനുമായി ബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്ന പല പെൺകുട്ടികളെയും തനിക്കറിയാം, അവരിൽ പലരും ഈ ആശുപത്രിയിലേ തന്നെ ഡോക്ടേഴ്സ്സും മറ്റുമാണ്. പുതുതായി ജോയിൻ ചെയ്യുന്ന ഈ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഏതൊരു പെൺകുട്ടിയും സോളമനെ പരിചയപ്പെട്ടാൽ അവനെ മറക്കില്ല. അവന്റെ സൗന്ദര്യത്തിന് ഒപ്പം സ്മാർട്നെസ്സും പെൺകുട്ടികളെ ആകർഷിക്കാൻ കേൽപ്പുള്ളതാണ്. അവനോന്നും പെൺകുട്ടികളെ ആകർഷിക്കുവാൻ വേണ്ടി ചെയ്യേണ്ടതില്ല, അവനിലേക്ക് പെൺകുട്ടികൾ ആകൃഷ്ടരാവുകയാണെന്ന് പലപ്പോഴും വിനോദിന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അവന്റെ കാമുകിയാണെന്ന് പറയുന്നത് തന്നെ പലർക്കും ഒരു അഭിമാനം ആയിരുന്നു. പെൺകുട്ടികൾക്ക് അവനോടുള്ള അട്രാക്ഷൻ ആണ് അവൻ തുറപ്പ്ച്ചീട്ട് ആക്കിയത്. അവനെ സ്നേഹിച്ചിട്ടുള്ള പെൺകുട്ടികളെ വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ എടുത്തു പറയത്തക്ക പ്രത്യേകതകളോ സൗന്ദര്യമോ ഒന്നും തന്നെ ഇവൾക്കില്ല. പക്ഷേ ഇവൾക്ക് വേണ്ടി അവൻ അവന്റെ ജീവൻ കൊടുക്കാൻ പോലും ഇന്ന് തയ്യാറാണെന്ന് വിനോദിന് അറിയാമായിരുന്നു. കുറച്ച് നാള് മാത്രം ഉള്ള അവന്റെ വിവരണത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ മരിയ അവന് എത്ര പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ വിനോദിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

ക്ലാസ്സ് കഴിയാനുള്ള അറിയിപ്പ് വന്നതോടെ മരിയയ്ക്ക് വീണ്ടും പരിഭ്രമമായി. ഇന്ന് കാണണമെന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഒന്നും പറയാതെ പോയാലോ.? പക്ഷേ കാണണമെന്ന് തന്റെ ഉള്ളവും കൊതിക്കുന്നുണ്ട്. ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞതും അപർണയോടെ എന്തോ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു അവൾ നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ പുറകിൽ ഉള്ള ഗേറ്റിൽ എത്തി. നെഞ്ചിൽ ഒരു പഞ്ചാരിമേളം തന്നെ നടത്തുന്നുണ്ട് . കുറച്ച് അധികം സമയം നിന്നിട്ടും ആരും വന്നില്ല. അവൻ മറന്നു പോയിട്ടുണ്ടാവും എന്ന് ഓർത്തു. അല്ലെങ്കിൽ അവന് തിരക്കുകൾ ഉണ്ടായിരിക്കും എന്ന് അവൾ വിശ്വസിച്ചു. തിരിച്ചു പോകാം എന്ന് കരുതി. ഉള്ളിൽ ഒരു സമാധാനവും അതോടൊപ്പം ഒരു സങ്കടവും നിറഞ്ഞിരുന്നു. തിരികെ പോകാൻ ആയി തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് സോളമന്റെ ചുവന്ന പോളോ കാർ അവൾക്ക് മുൻപിൽ വന്ന് സഡൻ ബ്രേക്ക് ഇട്ടത്…….കാത്തിരിക്കൂ………

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…